Δαδιά Έβρου

Η Δαδιά είναι χωριό του νομού Έβρου. Η Δημοτική Κοινότητα Δαδιάς, που περιλαμβάνει και τους οικισμούς Δαδιά και Μονή Δαδιάς, κατά την απογραφή του 2021 είχε πληθυσμό 409 κατοίκους, από 546 το 2011.

Δαδιά
Δαδιά Δαδιά
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
Περιφερειακή Ενότητα	Έβρου
Δήμος	Σουφλίου, Τοπική Κοινότητα Δαδιάς
Δημοτική Ενότητα	Σουφλίου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Θράκη
Νομός	Έβρου
Πληθυσμός
Μόνιμος	403
Έτος απογραφής	2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασία	Τσάμκιοϊ
Ταχ. κώδικας	684 00
Τηλ. κωδικός	2554

Το χωριό της Δαδιάς είναι κτισμένο στην πλαγιά του βουνού της Γκίμπρενας και είναι ένας οικισμός όπου διατηρούνται η παράδοση των εθνικών αγώνων και μερικά πανάρχαια ελληνικά έθιμα. Το όνομά του προήλθε από το άφθονο δαδί, το γεμάτο, δηλαδή, ρετσίνι ξύλο του πεύκου που στα παλιότερα χρόνια χρησίμευε ως προσάναμα και ως φωτιστικό μέσο.

Οι πρώτοι κάτοικοι της Δαδιάς ήρθαν εδώ για να βρουν καταφύγιο, όταν φοβερό θανατικό χτύπησε την πατρίδα τους, τη μεγάλη πόλη που βρίσκονταν στην όχθη του Έβρου. Ίχνη της πόλης αυτής εύκολα διακρίνει κανένας στο ύψωμα που είναι δίπλα στον Έβρο εκεί που ο παραπόταμος του Μαγγάζι έρχεται να ενωθεί μαζί του. Οι κάτοικοι εγκατέλειψαν αυτή τη μεγάλη πόλη και οι μεν άρχοντες και μορφωμένοι έκτισαν την Κορνοφωλιά, χωριό που βρίσκεται βορειότερα κοντά στο Σουφλί, οι οικοδόμοι τη Λευκίμη και οι εργάτες και υλοτόμοι τη Δαδιά για να είναι κοντά στο δάσος.

Οι Τούρκοι έλεγαν το χωριό Τσάμκιοϊ, δηλαδή Πευκοχώρι, αλλά πολύ νωρίς αυτό πήρε το όνομα της Δαδιάς όπως φαίνεται από τους κώδικες της Μητροπόλεως Διδυμοτείχου του περασμένου αιώνα.

Το δάσος της Δαδιάς είναι πολύ γνωστό, καθώς αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βιοτόπους της Ευρώπης. Η περιοχή του Δάσους Δαδιάς αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα μεσογειακού οικοσυστήματος το οποίο έχει διαμορφωθεί μέσα από αιώνες ήπιας συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης. Η βλάστηση αποτελείται κυρίως από ώριμα δάση μαύρης και τραχείας πεύκης καθώς και από δάση βελανιδιάς. Η πλούσια δασική κάλυψη διακόπτεται συχνά από ξέφωτα, μικρά βοσκοτόπια και καλλιεργούμενες εκτάσεις.

Το πλούσιο μωσαϊκό τοπίων που προκύπτει από τα παραπάνω χαρακτηριστικά, αποτελεί τον ιδανικό βιότοπο για τη διαβίωση των αρπακτικών πουλιών: Στην περιοχή φιλοξενούνται τα 36 από τα 38 είδη αρπακτικών πουλιών της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων πολλά σπάνια είδη, όπως ο βασιλαετός (Aquila heliaca) και ο κραυγαετός (Aquila pomarina). Είναι από τις μοναδικές περιοχές της Ευρώπης στην οποία συμβιώνουν τόσα διαφορετικά είδη αρπακτικών πουλιών και η μοναδική όπου ταυτόχρονα απαντώνται τα τρία από τα τέσσερα διαφορετικά είδη γυπών (μαυρόγυπας, όρνιο, ασπροπάρης) της Ευρώπης.

Η περιοχή του δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου είναι από το 1980 προστατευόμενη και συμπεριλαμβάνεται στον ελληνικό κατάλογο NATURA 2000 μεταξύ των υπόλοιπων 27 προστατευόμενων περιοχών της Ελλάδας. Η συνολική έκταση της περιοχής είναι 43.000 εκτάρια στα οποία 7.290 εκτάρια αποτελούν πυρήνες υψηλής προστασίας. Διαθέτει σύστημα διαχείρησης επισκεπτών και διατυπωμένο σχέδιο επιστημονικής παρακολούθησης. Η περιοχή του Δάσους Δαδιάς αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα μεσογειακού οικοσυστήματος.

Εθνικό Πάρκο Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου

Το δάσος Δαδιάς

Η περιοχή του Πάρκου είναι ένα συγκρότημα χαμηλών βουνών, με δάση, ξέφωτα και βραχώδεις σχηματισμούς, που εκτείνεται ανάμεσα στα χωριά Δαδιά, Γιαννούλη, Κοτρωνιά και Λευκίμη και καταλαμβάνει έκταση 428.000 στρεμμάτων.

Το κλίμα της περιοχής είναι μάλλον ζεστό το καλοκαίρι και αρκετά βαρύ και ψυχρό το χειμώνα. Τους μήνες Δεκέμβριο-Φεβρουάριο χιονίζει. Την άνοιξη και το φθινόπωρο είναι πολλές οι ηλιόλουστες μέρες, αλλά και αρκετές οι βροχερές. Μερικές χρονιές το Πάρκο υποφέρει από ξηρασία την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Η προσέγγιση του Πάρκου γίνεται από την Αλεξανδρούπολη προς το χωριό Δαδιά, όπου λειτουργεί Κέντρο Πληροφόρησης, ξενώνας και αναψυκτήριο. Υπάρχει δρόμος για τον οικισμό Κοτρωνιά, μέσα από δάση και ξέφωτα, όπου ο επισκέπτης μπορεί να φωτογραφήσει τα τοπία, τα πουλιά και τα λουλούδια της περιοχής. Πιο βόρεια βρίσκεται το χωριό Σιδηρώ. Επίσης, υπάρχει δρόμος προς το Πρωτοκκλήσι και, από εκεί, διαδρομή προς Κυριακή και Μικρό Δέρειο. Μέσα από ωραία τοπία, δάση και μεγάλη ποικιλία φυτών διέρχεται δρόμος προς το Μέγα Δέρειο. Στη διαδρομή συναντάται ο σπάνιος Σφένδαμος ο ταταρικός (Acer tataricum), καθώς και η σπάνια Αγριαχλαδιά (Pyrus elaeagrifolia). Από το Μέγα Δέρειο ο δρόμος συνεχίζει ανηφορικά και φτάνει ανάμεσα στις κορυφές Σίλο (1.065 μ.) και Σάπκα (1.044 μ.). Εκεί συναντάται η σπάνια Ανατολική οξιά (Fagus orientalis), με τα μεγάλα φύλλα, καθώς και υβρίδια με την Κοινή οξιά, που έχουν φύλλα μικρότερα (Fagus X moesiaca). Στη διαδρομή υπάρχουν πολλά και όμορφα αγριολούλουδα, όπως το Φασκόμηλο (Salvia officinalis), το Hypericum athoum, κ.α.

Η ιδανική εποχή για επίσκεψη στο Πάρκο είναι οι μήνες Απρίλιος-Ιούνιος, οπότε, εκτός από την πανίδα, μπορεί ο επισκέπτης να δει και πολλά ανθισμένα φυτά. Επίσης καλή εποχή είναι το φθινόπωρο, από τον Σεπτέμβριο ως το Νοέμβριο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Το δάσος της Δαδιάς (WWF)
• Δάση και φαράγγια (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
• Μαυρόγυπας, το τελευταίο του καταφύγιο (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)