Δεσλοραταδίνη
Η δεσλοραταδίνη (εμπορικές ονομασίες Clarinex και Aerius) είναι τρικυκλικός ανταγωνιστής των υποδοχέων ισταμίνης Η1 που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία αλλεργιών. Είναι ενεργός μεταβολίτης της λοραταδίνης.
 | |
 | |
| Ονομασία IUPAC | |
|---|---|
8-chloro-6,11-dihydro-11-(4-piperdinylidene)- 5H-benzo[5,6]cyclohepta[1,2-b]pyridine | |
| Κλινικά δεδομένα | |
| Εμπορικές ονομασίες | Clarinex, Aerius, Allex, άλλες[1][2] |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| MedlinePlus | a602002 |
| Δεδομένα άδειας |
|
| Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
| Οδοί χορήγησης | Από το στόμα (ταμπλέτες, διάλυμα) |
| Κυκλοφορία | |
| Κυκλοφορία |
|
| Φαρμακοκινητική | |
| Βιοδιαθεσιμότητα | Απορροφάται ταχέως |
| Πρωτεϊνική σύνδεση | 83 με 87% |
| Μεταβολισμός | UGT2B10, CYP2C8 |
| Μεταβολίτες | 3-Υδροξυδεσλοραταδίνη |
| Έναρξη δράση | εντός μίας ώρας |
| Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 27 ώρες |
| Διάρκεια δράσης | μέχρι 24 ώρες |
| Απέκκριση | 40% ως συζευγμένοι μεταβολίτες στα ούρα Παρόμοια ποσότητα στα κόπρανα |
| Κωδικοί | |
| Αριθμός CAS | 100643-71-8  |
| Κωδικός ATC | R06AX27 |
| PubChem | CID 124087 |
| IUPHAR/BPS | 7157 |
| DrugBank | DB00967 |
| ChemSpider | 110575 |
| UNII | FVF865388R |
| KEGG | D03693 |
| ChEBI | CHEBI:291342 |
| ChEMBL | CHEMBL1172 |
| Χημικά στοιχεία | |
| Χημικός τύπος | C19H19ClN2 |
| Μοριακή μάζα | 310,83 g·mol−1 |
Clc4cc2c(C(/c1ncccc1CC2)=C3/CCNCC3)cc4 | |
InChI=1S/C19H19ClN2/c20-16-5-6-17-15(12-16)4-3-14-2-1-9-22-19(14)18(17)13-7-10-21-11-8-13/h1-2,5-6,9,12,21H,3-4,7-8,10-11H2 Key:JAUOIFJMECXRGI-UHFFFAOYSA-N | |
| (verify) | |
Κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1984 και τέθηκε σε ιατρική χρήση το 2001.[3]
Ιατρικές χρήσεις Επεξεργασία
Η δεσλοραταδίνη χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας, της ρινικής συμφόρησης και της χρόνιας ιδιοπαθούς κνίδωσης.[4] Είναι ο κύριος μεταβολίτης της λοραταδίνης και αμφότερα τα φάρμακα είναι παρόμοια όσον αφορά την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.[4] Η δεσλοραταδίνη διατίθεται σε πολλές δοσολογικές μορφές και με πολλές εμπορικές ονομασίες παγκοσμίως.[5]
Μια αναδυόμενη ένδειξη για τη δεσλοραταδίνη είναι η θεραπεία της ακμής, ως φθηνό ανοσοενισχυτικό της ισοτρετινοΐνης και πιθανώς ως θεραπεία συντήρησης ή μονοθεραπεία.[6][7]
Παρενέργειες Επεξεργασία
Οι πιο συχνές παρενέργειες είναι η κόπωση (1,2%[8]), η ξηροστομία (3%[8] ) και ο πονοκέφαλος (0,6%[8] ).[4]
Αλληλεπιδράσεις Επεξεργασία
Η συγχορήγηση με ερυθρομυκίνη, κετοκοναζόλη, αζιθρομυκίνη, φλουοξετίνη ή σιμετιδίνη οδήγησε σε αυξημένες συγκεντρώσεις δεσλοραταδίνης και του μεταβολίτη της 3-υδροξυδεσλοραταδίνης στο πλάσμα του αίματος σε μελέτες. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκαν κλινικά σχετικές αλλαγές.[9][10]
Φαρμακολογία Επεξεργασία
Φαρμακοδυναμική Επεξεργασία
Η δεσλοραταδίνη είναι ένα εκλεκτικό Η1 αντιισταμινικό που λειτουργεί ως αντίστροφος αγωνιστής στον υποδοχέα Η1 ισταμίνης.[11]
Σε πολύ υψηλές δόσεις, είναι επίσης ανταγωνιστής σε διάφορους υποτύπους των μουσκαρινικών υποδοχέων ακετυλοχολίνης. Αυτό το αποτέλεσμα δεν σχετίζεται με τη δράση του φαρμάκου σε θεραπευτικές δόσεις.[12]
Φαρμακοκινητική Επεξεργασία
Η δεσλοραταδίνη απορροφάται καλά από το έντερο και φτάνει τις υψηλότερες συγκεντρώσεις στο πλάσμα μετά από περίπου τρεις ώρες. Στην κυκλοφορία του αίματος, το 83 έως 87% της ουσίας συνδέεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος.[10]
Η δεσλοραταδίνη μεταβολίζεται σε 3-υδροξυδεσλοραταδίνη σε μια ακολουθία τριών σταδίων σε φυσιολογικούς μεταβολιστές. Πρώτον, N-γλυκουρονιδίωση της δεσλοραταδίνης από το UGT2B10, στη συνέχεια, 3-υδροξυλίωση της Ν-γλυκουρονίδης δεσλοραταδίνης από το CYP2C8 και τέλος, μια μη ενζυματική αποσύζευξη Ν-γλυκουρονιδίου 3-υδροξυδεσλοραταδίνης.[13] Τόσο η δεσλοραταδίνη όσο και η 3-υδροξυδεσλοραταδίνη αποβάλλονται μέσω των ούρων και των κοπράνων με χρόνο ημιζωής 27 ωρών σε φυσιολογικούς μεταβολιστές.[10]
Παρουσιάζει μόνο περιφερειακή δραστηριότητα αφού δεν διασχίζει εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί συνήθως υπνηλία επειδή δεν εισέρχεται εύκολα στο κεντρικό νευρικό σύστημα.[14]
Η δεσλοραταδίνη δεν έχει ισχυρή επίδραση σε έναν αριθμό ελεγμένων ενζύμων στο σύστημα του κυτοχρώματος P450. Βρέθηκε ότι αναστέλλει ασθενώς τα CYP2B6, CYP2D6 και CYP3A4 / CYP3A5 και ότι δεν αναστέλλει τα CYP1A2, CYP2C8, CYP2C9 ή CYP2C19. Η δεσλοραταδίνη βρέθηκε ότι είναι ένας ισχυρός και σχετικά εκλεκτικός αναστολέας του UGT2B10, ένας ασθενής έως μέτριος αναστολέας UGT2B17, UGT1A10 και UGT2B4 και δεν αναστέλλει τα UGT1A1, UGT1A3, UGT1A4, UGT1A6, UGT1A9, UGT2A6, UGT2A9, UGT2B7, UGT2B15, UGT1A7 και UGT1A8.[13]
Φαρμακογονιδιωματική Επεξεργασία
Το 2% των Καυκάσιων και το 18% των ανθρώπων αφρικανικής καταγωγής είναι κακοί μεταβολιστές της δεσλοραταδίνης. Σε αυτά τα άτομα, το φάρμακο φθάνει τις τριπλάσιες υψηλότερες συγκεντρώσεις στο πλάσμα έξι έως επτά ώρες μετά τη λήψη και έχει χρόνο ημιζωής περίπου 89 ώρες. Ωστόσο, το προφίλ ασφάλειας για αυτά τα άτομα δεν είναι χειρότερο από ό,τι για τους εκτεταμένους (φυσιολογικούς) μεταβολιστές.[10]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Murdoch, David; Goa, Karen L.; Keam, Susan J. (April 7, 2003). «Desloratadine: an update of its efficacy in the management of allergic disorders». Drugs 63 (19): 2051–2077. doi:. PMID 12962522.
- ↑ «Allex EPAR». European Medicines Agency (EMA).
- ↑ Fischer, Jnos· Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. σελ. 549. ISBN 9783527607495.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 See S (2003). «Desloratadine for allergic rhinitis». Am Fam Physician 68 (10): 2015–6. PMID 14655812. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2005-07-24. https://web.archive.org/web/20050724082052/http://www.aafp.org/afp/20031115/steps.html. Ανακτήθηκε στις 2022-02-02.
- ↑ Drugs.com Desloratadine entry at drugs.com international Page accessed May 4, 2015
- ↑ «Effect of antihistamine as an adjuvant treatment of isotretinoin in acne: a randomized, controlled comparative study». J Eur Acad Dermatol Venereol 28 (12): 1654–60. 2014. doi:. PMID 25081735.
- ↑ Layton AM (2016). «Top Ten List of Clinical Pearls in the Treatment of Acne Vulgaris». Dermatol Clin 34 (2): 147–57. doi:. PMID 27015774.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 González-Núñez, Vanesa; Valero, Antonio; Mullol, Joaquim (2013-04-11). «Safety evaluation of desloratadine in allergic rhinitis». Expert Opinion on Drug Safety (Informa Healthcare) 12 (3): 445–453. doi:. ISSN 1474-0338. PMID 23574541.
- ↑ «Clarinex: Prescribing Information» (PDF). U.S. Food and Drug Administration. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «Aerius: EPAR – Product Information» (PDF). European Medicines Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Antihistaminic, anti-inflammatory, and antiallergic properties of the nonsedating second-generation antihistamine desloratadine: a review of the evidence». World Allergy Organ J 4 (2): 47–53. 2011. doi:. PMID 23268457.
- ↑ «Aerius: EPAR – Scientific Discussion» (PDF). European Medicines Agency. 3 Απριλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ 13,0 13,1 Kazmi, F.; Yerino, P.; Barbara, J. E.; Parkinson, A. (2015-07-01). «Further Characterization of the Metabolism of Desloratadine and Its Cytochrome P450 and UDP-glucuronosyltransferase Inhibition Potential: Identification of Desloratadine as a Relatively Selective UGT2B10 Inhibitor». Drug Metabolism and Disposition 43 (9): 1294–1302. doi:. ISSN 1521-009X. PMID 26135009.
- ↑ «Sedation with "non-sedating" antihistamines: four prescription-event monitoring studies in general practice». BMJ 320 (7243): 1184–6. 2000. doi:. PMID 10784544. PMC 27362. http://bmj.bmjjournals.com/cgi/content/full/320/7243/1184.