Δημοκρατική Σύγκλιση της Καταλονίας
Η Δημοκρατική Σύγκλιση της Καταλονίας (Convergència Democràtica de Catalunya) ήταν καταλανικό φιλελεύθερο εθνικιστικό κόμμα, ένα από τα σημαντικότερα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της Καταλονίας. Μέχρι το 2015 συμμετείχε μαζί με τη Δημοκρατική Ένωση της Καταλονίας στον συνασπισμό Σύγκλιση και Ένωση που κυριάρχησε στο πολιτικό σκηνικό της Καταλονίας κυβερνώντας σταθερά από το 1980 μέχρι το 2003 και υποστηρίζοντας δύο κυβερνήσεις της Ισπανίας μεταξύ 1994-1996 (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) και 1996-2000 (Λαϊκό Κόμμα). Ιστορικός της ηγέτης και ιδεολόγος είναι ο Ζόρδι Πουζόλ που το 2003 παραιτήθηκε υπέρ του νέου προέδρου Αρτούρ Μας.
Δημοκρατική Σύγκλιση της Καταλονίας | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος | Αρτούρ Μας ι Γκαβαρό |
| Ίδρυση | 17 Νοεμβρίου 1974 |
| Διάλυση | 8 Ιουλίου 2016 |
| Διάδοχος | Δημοκρατικό Καταλανικό Κόμμα |
| Έδρα | C/Còrsega, 331, 08002 Βαρκελώνη |
| Ιδεολογία | Καταλανικός εθνικισμός Φιλελευθερισμός Συντηρητισμός |
| Πολιτικό φάσμα | Κεντροδεξιά |
| Εθνική προσχώρηση | Μαζί για το Ναι |
| Ιστότοπος | |
| http://www.convergencia.cat/ | |
| Πολιτικό σύστημα Καταλονίας Πολιτικά κόμματα Εκλογές Πολιτικό σύστημα Ισπανίας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Παρότι ήταν ο κύριος εκφραστής του πολιτικού καταλανισμού, μέχρι το 2010 δεν υποστήριξε ποτέ την απόσχιση της Καταλονίας από την Ισπανία. Ωστόσο, με αφορμή την άνοδο του αποσχιστικού κινήματος για τη ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας το κόμμα τέθηκε υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος και σταδιακά υιοθέτησε μια πιο ριζοσπαστικότερη γραμμή απόρριψης του καθεστώτος αυτονομίας προς την ανεξαρτητοποίηση[1] που το απομάκρυναν από τη Δημοκρατική Ένωση και προκάλεσαν την διάλυση του συνασπισμού τους το 2015. Έκτοτε συμμετείχε στους αποσχιστικούς συνασπισμούς Μαζί για το Ναι και Δημοκρατία και Ελευθερία. Την ίδια εποχή, οι συζητήσεις για επανίδρυση του κόμματος οδήγησαν στο τελευταίο συνέδριό του στις 8 Ιουλίου 2016, όπου αποφασίσθηκε ο μετασχηματισμός του κόμματος στο νέο Δημοκρατικό Καταλανικό Κόμμα.
Ιδεολογία
ΕπεξεργασίαΗ Δημοκρατική Σύγκλιση της Καταλονίας είναι καταλανιστικό κόμμα που ιδρύθηκε το 1975 τοποθετημένο στην κεντροαριστερά για να μετακινηθεί σταδιακά προς το φιλελεύθερο κέντρο και την κεντροδεξιά. Στα δεξιά της στο πολιτικό σκηνικό εντοπίζεται η δημοχριστιανική Δημοκρατική Ένωση. Υποστηρίζει την αναγνώριση του καταλανικού έθνους από το πολυεθνικό κράτος της Ισπανίας[2] και επιμένει στην ανάδειξη του διακριτού γεγονότος (το περίφημο fet diferencial) που διαχωρίζει την Καταλονία από την ισπανική ταυτότητα και πολιτική πραγματικότητα. Υιοθετεί μια μορφή δυναμικού και πραγματιστικού εθνικισμού που στο παρελθόν της επέτρεψε να κυριαρχήσει στην Καταλονία και να συνεργαστεί με ισπανικά κόμματα παρά την ιδεολογική και πολιτική τους απόσταση, υποχωρώντας πολλάκις σε θέματα που αφορούσαν καταλανικές διεκδικήσεις. Ενσωματώνει επίσης θέσεις υπέρ της κοινωνικής πρόνοιας και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Ως κέντρο της καταλανικής ταυτότητας θεωρείται η καταλανική γλώσσα, κτήμα όλων των Καταλανών και μέσο ενσωμάτωσης των Ισπανών και μη μεταναστών στην καταλανική κοινωνία.[3] Η δυναμική φύση του καταλανισμού του κόμματος[4] δεν περιορίζεται σε καμία περίπτωση σε έναν εθνοτικό εθνικισμό: Καταλανοί είναι όσοι διαμένουν και εργάζονται στην Καταλονία και συμβάλλουν στο κοινό σχέδιο της οικοδόμησης της χώρας ("fem país"). To ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η Καταλονία είναι βέβαια οι Καταλανικές Χώρες, της οποίας την ύπαρξη αναγνωρίζει, υποστηρίζοντας την ίδρυση θεσμικών και συμβολικών πλαισίων που να υπογραμμίζουν την ιστορική ενότητα των καταλανόφωνων της Ισπανίας και της Γαλλίας.[5] Όσον αφορά την τελευταία, από το 1990 το κόμμα έχει αναφερθεί και στην καταλανική ταυτότητα της Βόρειας Καταλονίας, όντας υπέρ της "εθνικής ελευθερίας" των Βορειοκαταλανών.[6]
Η Ευρώπη θεωρείται το έτερο φυσικό πλαίσιο του καταλανικού έθνους,[6] με τον Ζόρδι Πουζόλ να τίθεται υπέρ της ανάδειξης ενός ευρωπαϊκού υπερ-έθνους με κύρια χαρακτηριστικά του την υψηλή πολιτισμική ταυτότητα και ποιότητα ζωής.
Πολιτική ιστορία
ΕπεξεργασίαΊδρυση, πολιτική κυριαρχία και συνεργασία στη Μαδρίτη
ΕπεξεργασίαΗ Δημοκρατική Σύγκλιση της Καταλονίας ιδρύθηκε το 1974 στο Μοναστήρι του Μονσεράτ και πήρε ουσιαστική μορφή μετά τη σύγκλιση των πολιτικών οργανώσεων που ηγούντο ο Ζόρδι Πουζόλ και ο Μικέλ Ρόκα δύο χρόνια αργότερα. Βασική γραμμή του ήταν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και η προώθηση του καταλανικού εθνικισμού τοποθετούμενο στην πολιτική κεντροαριστερά. Παρουσιάστηκε στις πρώτες ισπανικές εκλογές μετά το τέλος της δικτατορίας το 1978 ως μέλος του καταλανιστικού συνασπισμού Δημοκρατική Συμφωνία για την Καταλονία, εκλέγοντας έντεκα βουλευτές και πέντε γερουσιαστές. Το 1978 συμφωνήθηκε η συνεργασία με τη Δημοκρατική Ένωση της Καταλονίας που επέφερε τη γέννηση του συνασπισμού Σύγκλιση και Ένωση. Ως αποτέλεσμα, η ΔΣΚ μετακινήθηκε προς την κεντροδεξιά, προβάλλοντας την θέλησή της για την εθνική ανασύσταση της Καταλονίας μετά τα σαράντα χρόνια δικτατορίας και τον εκσυγχρονισμό του ισπανικού κράτους.[7]
Ο Νόμος για την Ομαλοποίηση του Καθεστώτος των Αυτονομιών (γνωστό ως LOAPA στα ισπανικά), που όριζε την διεύρυνση του καθεστώτος της Αυτονομίας σε όλες τις περιφέρειες της Ισπανίας και όχι μόνο στην Καταλονία ή την Χώρα των Βάσκων, προκάλεσε την αντίδραση του καταλανισμού και την χρόνια αντιπάθεια του προέδρου της με το Σοσιαλιστικό Κόμμα που τον προωθούσε. Αυτή η αντιπάθεια οξύνθηκε με αφορμή τις νίκες με απόλυτη πλειοψηφία του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Φελίπε Γκονθάλεθ στις ισπανικές εκλογές του 1982 και της Σύγκλισης και Ένωσης στις περιφερειακές καταλανικές του αντίστοιχου έτους.
Μέχρι το 1993 η καταλανική και ισπανική πολιτική ζωή, με τα δύο προαναφερθέντα κόμματα να κυβερνούν με απόλυτες πλειοψηφίες δεν είχαν ιδιαίτερα κοινά σημεία τομής. Εν τούτοις, στις ισπανικές εκλογές του έτους αυτού, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχασε την απόλυτη πλειοψηφία και χρειάστηκε την υποστήριξη της Σύγκλισης και Ένωσης για να κυβερνήσει, χωρίς ωστόσο η τελευταία να συμμετέχει στην κυβέρνηση. Η ταραχώδης συνεργασία έληξε με την άρνηση του Πουζόλ να ψηφίσει τον προϋπολογισμό του 1995 και την κήρυξη εκλογών.
Ως αποτέλεσμα της νίκης του Λαϊκού Κόμματος με απλή πλειοψηφία, ο Πουζόλ κλήθηκε να συνεργαστεί αυτή τη φορά με τον νέο πρωθυπουργό της Ισπανίας, Χοσε Μαρία Αθνάρ. Η σύγκλιση με την ισπανική δεξιά συνδυάστηκε με την άποψη του Πουζόλ ότι «η Καταλονία είχε την ηθική δύναμη να συμβάλει στη δημοκρατία και στο κοινό καλό της Ισπανία, ακόμη κι αν παραιτείτο από τις διεκδικήσεις της».
Υπό τον Αρτούρ Μας
ΕπεξεργασίαΗ νέα νίκη με απόλυτη πλειοψηφία αυτή τη φορά του Λαϊκού Κόμματος το 2000 έκρινε μη αναγκαία τη συμμαχία με τη Σύγκλιση και Ένωση. Το 2003 ο Πουζόλ παραιτήθηκε από την προεδρία του κόμματος υπέρ του νέου προέδρου Αρτούρ Μας και παρά τις αντιδράσεις του προέδρου της Δημοκρατικής Ένωσης, Ζοζεπ Αντόνι Ντουράν ι Λιέιδα. Παρά τη νίκη στις εκλογές του ίδιου έτους, η απλή πλειοψηφία δεν έδωσε την δυνατότητα στη Σύγκλιση και Ένωση να κυβερνήσει ενώ τέθηκε στην αντιπολίτευση μετά την τρικομματική συμφωνία μεταξύ του Κόμματος των Σοσιαλιστών της Καταλονίας, των Πρασίνων και της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς. Επανήλθε στην κυβέρνηση της Καταλονίας το 2010 ως κυβέρνηση μειοψηφίας με την υποστήριξη της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς. Το 2012 στο 16ο Συνέδριό της η Δημοκρατική Σύγκλιση αποφάσισε την υιοθέτηση της θέσης υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος γύρω από την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας.[7] Παράλληλα, η ισπανική κυβέρνηση αρνήθηκε τη διεξαγωγή συνομιλιών για τη θέσπιση διακριτού καταλανικού φορολογικού συστήματος.[7]
Στις 18 Ιουνίου 2015 ανακοινώθηκε η διάλυση του συνασπισμού με τη Δημοκρατική Ένωση λόγω διαφωνιών γύρω από το δημοψήφισμα και επομένως η Δημοκρατική Σύγκλιση εντάχθηκε στον προσωρινό συνασπισμό Μαζί για το Ναι υπό τον Ραούλ Ρομέβα που κέρδισε τις καταλανικές εκλογές του ίδιου έτους. Το κόμμα ωστόσο είχε χάσει αρκετή εκλογική δύναμη, με πολλές ψήφους να διαρρέουν κυρίως στη Ρεπουμπλικανική Αριστερά. Στις ισπανικές εκλογές του Δεκεμβρίου 2015 παρουσιάστηκε ως το βασικό μέλος του συνασπισμού Δημοκρατία και Ελευθερία εκλέγοντας οκτώ βουλευτές και έξι γερουσιαστές. Στις νέες εκλογές του Ιουνίου 2016 η Δημοκρατική Σύγκλιση παρουσιάστηκε αυτόνομα με επικεφαλής τον Φρανσέσκ Ομς και εξέλεξε 8 βουλευτές στο ισπανικό κοινοβούλιο και δύο γερουσιαστές.[8]
Το τέλος του κόμματος
ΕπεξεργασίαΑπό τις αρχές της δεκαετίας του 2010 η νέα κατεύθυνση του κόμματος υπέρ της ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας και οι αποκαλύψεις του Ζόρδι Πουζόλ ότι απέκρυψε χρήματα από την εφορία οδήγησαν σε ανακατατάξεις στο κόμμα. Ο Αρτούρ Μας τέθηκε στο παρασκήνιο, μπροστά στην ανάδειξη του Κάρλες Πουτζδεμόν ως προέδρου της Ζενεραλιτάτ, και οργάνωσε τη μετάβαση σε έναν νέο κομματικό σχηματισμό. Το τελευταίο συνέδριο του κόμματος έλαβε χώρα στις 8 Ιουλίου 2016· αποφασίσθηκε ο μετασχηματισμός του κόμματος στο νέο Δημοκρατικό Καταλανικό Κόμμα και η μεταφορά του σε νέα έδρα. Εναλλακτικές υποψήφιες ονομασίες ήταν το «Εθνικό Καταλανικό Κόμμα» και το «Μαζί για την Καταλονία».[9]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «El partit». Convergència. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2016.
- ↑ Guibernau 2004: 126.
- ↑ Guibernau 2004: 144.
- ↑ Guibernau 2004: 130.
- ↑ Guibernau 2004: 129.
- ↑ 6,0 6,1 Guibernau 2004: 133.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Ιστορία της ΔΣΚ». convergencia.cat. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Elecciones Generales 2016». resultados2016.infoelecciones.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Partit Demòcrata Català: la Convergència refundada ja té nom». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2016.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Guibernau, Montserrat (2004), Catalan Nationalism, Francoism, transition and democracy. Routledge, Λονδίνο/Νέα Υόρκη.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Convergència Democràtica de Catalunya στο Wikimedia Commons
