Δημοκρατικό Κόμμα (Χονγκ Κονγκ)

Το Δημοκρατικό Κόμμα ( ΔΚ ) είναι ένα κεντροαριστερό και φιλελεύθερο[1] πολιτικό κόμμα στο Χονγκ Κονγκ. Αποτελεί το πιο εμβληματικό κόμμα της φιλοδημοκρατικής παράταξης του Χονγκ Κογνκ.

Δημοκρατικό Κόμμα
民主黨
Ένα μικρό γραφείο του κόμματος στο Χονγκ Κονγκ
ΗγέτηςΛο Κιν-Χέι
Ίδρυση2 Οκτωβρίου 1994
Πτέρυγα νεολαίαςΝέοι Δημοκράτες
ΙδεολογίαΦιλελευθερισμός
Πολιτικό φάσμαΚέντρο, Κεντροαριστερά
Χρώματα     Πράσινο
Νομοθετικό Συμβούλιο
0 / 70
Περιφερειακά Συμβούλιαα
86 / 479
Ιστότοπος
dphk.org

Το κόμμα ιδρύθηκε το 1994 ως συγχώνευση των κομμάτων Ενωμένων Δημοκρατών του Χονγκ Κονγκ και του Σημείου Συνάντησης με σκοπό να κερδίσουν τις εκλογές του Νομοθετικού Συμβουλίου του 1995. Όντως, το νέο κόμμα κατέγραψε μία εντυπωσιακή νίκη, κερδίζοντας πάνω από το 40 τοις εκατό της λαϊκής ψήφου, με αποτέλεσμα να γίνει το μεγαλύτερο κόμμα του νομοθετικού συμβουλίου κατά την διάρκεια των τελευταίων αποικιακών χρόνων. Λόγω της σχέσης του Δημοκρατικού κόμματος με την Συμμαχία για την υποστήριξη των πατριωτικών δημοκρατικών κινημάτων της Κίνας (δημοκρατική οργάνωση με έδρα το Χονγκ Κονγκ που αντιτάχθηκε στην αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων του Τιενανμέν του 1989 και ζήτησε τον τερματισμό της μονοκομματικής κυριαρχίας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας) το κόμμα θεωρείται εδώ και καιρό ως εχθρικό προς τις αρχές του Πεκίνου.

Με επικεφαλής τον Μάρτιν Λι, το Δημοκρατικό γίνεται το μεγαλύτερο κόμμα τόσο σε ψήφους όσο και σε έδρες στις πρώτες εκλογές του Νομοθετικού Συμβουλίου μετά την παράδοση του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα. Ωστόσο, λόγω του ιδιόμορφου εκλογικού συστήματος αναλογικής εκπροσώπησης του Χονγκ Κονγκ, οι Δημοκρατικοί δεν κατάφεραν ποτέ να καταλάβουν την πλειοψηφία των εδρών στο Νομοθετικό Συμβούλιο. Η δημοτικότητα του κόμματος ανέκαμψε για λίγο μετά τις διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας του 2003. Παρόλα αυτά, έπειτα από τις εκλογές του 2004, η κυριαρχία του στην φιλοδημοκρατική παράταξη αμφισβητήθηκε και υποσκελίστηκε από την εμφάνιση νέων κομμάτων.

Σύντομα ήρθε αντιμέτωπο με νέα φιλοδημοκρατικά κόμματα, όπως το Κόμμα Πολιτών και τον Σύνδεσμο των Σοσιαλδημοκρατών. Το 2010, το Δημοκρατικό κόμμα προέβη σε μια κίνηση που εξέπληξε τους πάντες: διαπραγματεύτηκε με την κυβέρνηση του Πεκίνου για την εκλογική μεταρρύθμιση του 2010 το οποίο οδήγησε σε ένα καταστροφικό σχίσμα στο στρατόπεδο υπέρ της δημοκρατίας. Οι ριζοσπαστικοί δημοκράτες στηλίτευσαν αυτήν την επιλογή του κόμματος, κατηγορώντας τη ως προδοτική. Στις εκλογές του Νομοθετικού Συμβουλίου του 2012, εν μέρει λόγω αυτής του της απόφασης, το κόμμα απόλεσε μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων που μέχρι τότε το υποστήριζαν, διατηρώντας μόνο έξι έδρες. Λόγω του μεγέθους της ήττας, το κόμμα εισήλθε σε μια διαδικασία ανασυγκρότησης μετά την ολοκλήρωση της οποίας οι περισσότεροι βετεράνοι του κόμματος αποσύρθηκαν και έδωσαν τη θέση τους στη νέα γενιά στις εκλογές του 2016.[2]

Μετά το μαζικό κίνημα αντικυβερνητικών διαδηλώσεων του 2019, το κόμμα πέτυχε μία σημαντική νίκη μαζί με άλλα κόμματα υπέρ της δημοκρατίας στις εκλογές των Περιφερειακών Συμβουλίων του 2019.[3] Τον Ιούλιο του 2020 εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ο αμφιλεγόμενος Νόμος Εθνικής Ασφαλείας του Πεκίνου. Στη συνέχεια τέσσερεις φιλοδημοκρατικοί βουλευτές προσήχθησαν για δίκη. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, όλοι οι βουλευτές της φιλοδημοκρατικής παράταξης, συμπεριλαμβανομένων των βουλευτών του Δημοκρατικού κόμματος παραιτήθηκαν, κάτι το οποίο άφησε το κόμμα χωρίς εκπροσώπηση στο Νομοθετικό Συμβούλιο για πρώτη φορά από το 1998.[4] Τον Ιανουάριο του 2021, πολλά μέλη του κόμματος βρίσκονταν μεταξύ των 53 ακτιβιστών υπέρ της δημοκρατίας που συνελήφθησαν βάσει του νόμου εθνικής ασφαλείας.[5]

Πεποιθήσεις του Κόμματος Επεξεργασία

Από την αρχή το κόμμα υποστήριξε την αποκατάσταση της κινεζικής κυριαρχίας στο Χονγκ Κονγκ. Ωστόσο, από την επανένωση του Χονγκ Κονγκ με την Κίνα το 1997, επιμένει στην πιστή τήρηση της αρχής «μία χώρα, δύο συστήματα». Η στάση του κόμματος για το μέλλον που πρέπει να ακολουθήσει το Χονγκ Κονγκ διαφέρει από εκείνη των κομμάτων υπέρ του Πεκίνου. Πιστεύει ότι το Χονγκ Κονγκ πρέπει να αναπτύξει πιο δημοκρατικούς θεσμούς και να διατηρήσει τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα για την επίτευξη ευημερίας.

Το κόμμα έχει προτείνει διάφορες πολιτικές για πολλούς τομείς. Κάποιοι από αυτοί είναι:

  • Αναθεώρηση του βασικού νόμου για μεγαλύτερη δημοκρατία και προστασία των ελευθεριών, ενώ παράλληλα να επιτευχθεί στενότερη οικονομική συνεργασία με την ηπειρωτική Κίνα .
  • Προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
  • Διατήρηση του καθεστώτος του Χονγκ Κονγκ ως διεθνούς χρηματοοικονομικού και εμπορικού κέντρου και βελτίωση του τρόπου ελέγχου των δημοσίων δαπανών.
  • Καλύτερη παρακολούθηση των δημόσιων υπηρεσιών και υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (περισσότερη λογοδοσία) και ενίσχυση των μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος.
  • Περισσότεροι πόροι για την εκπαίδευση.
  • Μεγαλύτερες απολαβές για τους εργαζομένους και συμμετοχή της κυβέρνησης στην προστασία των εργατικών δικαιωμάτων.
  • Θέσπιση μέτρων για τη ρύθμιση των τιμών των ακινήτων από τις διακυμάνσεις και την παροχή κατάλληλης δημόσιας στέγασης.
  • Αύξηση των δαπανών για κοινωνική πρόνοια.

Συνολικά, το Δημοκρατικό Κόμμα υποστηρίζει οικονομικές πολιτικές πολύ κοντά στον φιλελευθερισμό (όπως αυτόν τον εννοεί περισσότερο ο Τζον Ρωλς παρά του Ρόμπερτ Νόζικ ή του Φρίντριχ Χάγιεκ) σε αντίθεση με τον ριζοσπαστικό νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό που χαρακτηρίζει το Χονγκ Κονγκ. Ωστόσο, αυτό σπάνια αναφέρεται στις ομιλίες των μελών του κόμματος στο εξωτερικό για να ζητήσουν πολιτική υποστήριξη.

Οι θέσεις του κόμματος σε διάφορα κοινωνικά ζητήματα δεν είναι σαφώς καθορισμένη. Με τρόπο που μπορεί να φαίνεται αντίθετος με την παραδοσιακή φιλελεύθερη ιδεολογία, το κόμμα γενικά αντιτίθεται στη νομιμοποίηση εμπορικών σεξ ή τυχερών παιχνιδιών.Επίσης, το Δημοκρατικό Κόμμα υποστηρίζει τη νομιμοποίηση νόμων που θα απαγόρευαν τις διακρίσεις εις βάρος της κοινότητας των ΛΟΑΤ, παρότι η συντηρητική πτέρυγα του κόμματος αντιτίθεται σε αυτό.

Τα τελευταία χρόνια με την εμφάνιση του τοπικιστικού κινήματος, το Δημοκρατικό Κόμμα έχει επικριθεί από οργανώσεις υπέρ της ανεξαρτησίας του Χονγκ Κονγκ για την εμφανή του θέση υπέρ της Κίνας. Ωστόσο, ταυτόχρονα το κόμμα κατηγορείται επίσης από κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης ότι είναι αντικινεζικό διότι αντιτίθενται μόνο στην μονοκομματική κυριαρχία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Πολλοί από τους ηγέτες του κόμματος, συμπεριλαμβανομένων των Σζέτο Γουά, Μάρτιν Λι και Άλμπερτ Χο, αυτοαποκαλούνται πατριώτες που απλώς αντιτίθενται στο ΚΚΚ αλλά όχι στην χώρα γενικά και υποστηρίζουν τον εκδημοκρατισμό της Κίνας.[6] Το κόμμα έχει δηλώσει επίσης ότι δεν υποστηρίζει το Χονγκ Κονγκ να αποσχιστεί από την Κίνα.

Εκλογικά αποτελέσματα Επεξεργασία

 
Λογότυπο της εκστρατείας του Άλμπερτ Χο για την θέση του Κυβερνήτη του Χονγκ Κονγκ το 2012.

Εκλογές Επικεφαλή της Εκτελεστικής Αρχής Επεξεργασία

Εκλογή Υποψήφιος του ΔΚ Αριθμός ψήφων % των ψήφων
2005 Λι Γουιν-τατ Δεν συμμετείχε
2012 Άλμπερτ Χο 76 7.24

Εκλογές του Νομοθετικού Συμβουλίου Επεξεργασία

Προεκλογική εκστρατεία του κόμματος για τις βουλευτικές εκλογές του 2016.
Εκλογή Αριθμός ψήφων % των ψήφων Έδρες ΓΠ Έδρες ΛΠ ΈδρεςΕΕ Σύνολο θέσεων +/− Θέση
1995 385,428  41.87  12 5 2
19 / 60
4  1ο 
1998 634,635  42.87  9 4 0
13 / 60
- 1ο 
2000 417.873  31.66  9 3 0
12 / 60
0  1ο 
2004 445,988  25.19  7 2
9 / 60
3  3ο 
2008 312,692  20.63  7 1
8 / 60
1  2ο 
2012 247,220  13.65  4 2
6 / 70
2  2ο 
2016 199,876  9.22  5 2
7 / 70
1  2ο 


Εκλογές των Περιφερειακών Συμβουλίων Επεξεργασία

 
Βαν που διαφημίζει το Δημοκρατικό κόμμα στο Χονγκ Κονγκ
Εκλογή Αριθμός ψήφων % των ψήφων Σύνολο εκλεγμένων εδρών +/−
1994 157,929  23.01 
75 / 346
1999 201,461  24.85 
86 / 390
11 
2003 223,675  21.27 
95 / 400
9 
2007 175,054  15.38 
59 / 405
46 
2011 205,716  17.42 
47 / 412
12 
2015 196,068  13.56 
43 / 431
4 
2019 362,275  12.36 
91 / 452
48 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Democratic Party (Hong Kong) and similar political parties | Frankensaurus.com». frankensaurus.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2021. 
  2. «Hong Kong profile - Timeline» (στα αγγλικά). BBC News. 2019-06-24. https://www.bbc.com/news/world-asia-pacific-16526765. Ανακτήθηκε στις 2021-05-03. 
  3. «Χονγκ Κονγκ: Συντριπτική νίκη των φιλοδημοκρατικών - «Θα ακούσουμε με ταπεινότητα τους πολίτες», λέει η Λαμ | LiFO». www.lifo.gr. 25 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2021. 
  4. https://fas.org/sgp/crs/row/IF10500.pdf Hong Kong’s Legislative Council (Legco). Congressional Research Service. (σε μορφή PDF). Ανακτήθηκε στις 2/4/2021.
  5. «Χονγκ Κονγκ: Αθρόες συλλήψεις με την κατηγορία απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης». Economistas.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2021. 
  6. Lee, Eliza Wing-Yee (2011). Gender and Change in Hong Kong: Globalization, Postcolonialism, and Chinese Patriarchy. UBC Press. σελ. 71.