Διαμανταίικα Αιτωλοακαρνανίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 38°38′52.29″N 21°23′22.55″E / 38.6478583°N 21.3895972°E / 38.6478583; 21.3895972

Τα Διαμανταίικα είναι πεδινός οικισμός του Αγρινίου στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας σε υψόμετρο 120 μέτρα[2]

Διαμανταίικα
Διαμανταίικα is located in Greece
Διαμανταίικα
Διαμανταίικα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΑιτωλοακαρνανίας
ΔήμοςΑγρινίου
Δημοτική ΕνότηταΑγρινίου
Δημοτική ΚοινότηταΑγρινίου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεάς Ελλάδας
ΝομόςΑιτωλοακαρνανίας
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας30 100
Τηλ. κωδικός+30 26410

Γεωγραφία - Ιστορία Επεξεργασία

Τα Διαμανταίικα βρίσκονται βορειοδυτικά της πόλης του Αγρινίου σε απόσταση 4 χλμ. από το κέντρο της. Είναι κτισμένα σε καταπράσινο λοφίσκο με θέα τον κάμπο του Αγρινίου[3], ανάμεσα στον Άγιο Κωνσταντίνο, στη Μεγάλη Χώρα και στα Τριανταίικα. Στα δυτικά του χωριού περνάει η ΕΟ Αγρινίου - Άρτας. Στη νότια είσοδο του χωριού και προς το Αγρίνιο, δεξιά και αριστερά της ΕΟ, μετά από ανασκαφές του αρχαιολόγου Ιωάννη Μηλιάδη την περίοδο 1927 με 1928 βρέθηκαν τα ερείπια του αρχαίου Αγρινίου[4]. Η χρηματοδότηση των ανασκαφών έγινε κατά το ήμισυ από τον δήμο Αγρινίου και κατά το δεύτερο ήμισυ από την καπνεμπορική επιχείρηση Αφων Παπαστράτου[3]. Από το 1992 η περιοχή έχει ανακηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος[5]. Αναφέρεται επίσημα από το 1961 να απογράφεται ως οικισμός του δήμου Αγρινίου[6]. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στη δημοτική κοινότητα Αγρινίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αγρινίου του Δήμου Αγρινίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 239 κατοίκους.[7]

Απογραφές πληθυσμού Επεξεργασία
Απογραφή 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 269[8] 254[9] 327[10] 225[11] 270[12] 239

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 82, τομ.10. 
  3. 3,0 3,1 iAitoloakarnania.gr (21 Φεβρουαρίου 2018). «Διαμανταίικα Αγρινίου: Ένας γραφικός οικισμός στη «σκιά» της μεγαλούπολης». iAitoloakarnania. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2019. 
  4. «Ηλεκτρονική Πλοήγηση Μνημείων Αιτωλοακαρνανίας και Αχαϊας - Χώροι». monuments.hpclab.ceid.upatras.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2019. 
  5. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2019. 
  6. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2019. 
  7. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10708 (σελ. 234 του pdf)
  8. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 29. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  9. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 29 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-07-11. 
  10. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 37 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  11. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 32 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  12. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 23 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.