Διισοπροπυλαιθέρας
Ο διισοπροπυλαιθέρας είναι ένας δευτεροταγής αιθέρας που χρησιμοποιείται ως διαλύτης. Είναι ένα άχρωμο υγρό που είναι ελαφρά διαλυτό στο νερό, αλλά αναμειγνύεται με οργανικούς διαλύτες. Χρησιμοποιείται ως εκχυλιστικό μέσο και ως οξυγονούχο πρόσθετο βενζίνης. Βιομηχανικά παραλαμβάνεται ως παραπροϊόν στην παραγωγή της ισοπροπανόλης με ενυδάτωση του προπενίου.[1] Ο διισοπροπυλαιθέρας παριστάνεται μερικές φορές με τη συντόμευση "DIPE".
| Διισοπροπυλαιθέρας | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Γενικά | |||
| Άλλες ονομασίες | Ισοπροπυλαιθέρας | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | C6H14O | ||
| Μοριακή μάζα | 102,17 g mol−1 | ||
| Αριθμός CAS | 108-20-3 | ||
| SMILES | O(C(C)C)C(C)C | ||
| InChI | 1/C6H14O/c1-5(2)7-6(3)4/h5-6H,1-4H3 | ||
| ChemSpider ID | 7626 | ||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Σημείο τήξης | −60°C | ||
| Σημείο βρασμού | 68.5°C | ||
| Πυκνότητα | 0,725 g/ml | ||
| Διαλυτότητα στο νερό |
2 g/L στους 20 °C | ||
| Εμφάνιση | Άχρωμο υγρό | ||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης |
−28°C | ||
| Σημείο αυτανάφλεξης | 443°C | ||
| Επικινδυνότητα | |||
| Φράσεις κινδύνου | R11, R19, R66, R67 | ||
| Φράσεις ασφαλείας | S2, S9, S16, S29, S33 | ||
| Κίνδυνοι κατά NFPA 704 |
3
1
1
| ||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Χρήσεις Επεξεργασία
Ενώ στους 20 °C, ο διαιθυλαιθέρας διαλύει κατά 1% κατά βάρος νερό, το DIPE διαλύει μόνο το μισό. Χρησιμοποιείται ως ειδικευμένος διαλύτης για να αφαιρεί ή να εξάγει πολικές οργανικές ενώσεις από υδατικά διαλύματα, π.χ. φαινόλες, αιθανόλη, αιθανικό οξύ. Το χρησιμοποιείται ως αντικροτικό μέσο.
Ασφάλεια Επεξεργασία
Ο διισοπροπυλαιθέρας μπορεί να σχηματίσει εκρηκτικά υπεροξείδια κατά την παραμονή του στον αέρα για μεγάλες περιόδους. Αυτή η αντίδραση γίνεται πιο εύκολα από τον διαιθυλαιθέρα, λόγω του δευτεροταγούς άνθρακα δίπλα στο άτομο του οξυγόνου. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιοξειδωτικά για να αποτρέψουν αυτήν την διεργασία. Ο αποθηκευμένος διαλύτης θα πρέπει συνεπώς να ελεγχθεί για την παρουσία υπεροξειδίων πιο συχνά (συνιστάται μια φορά κάθε τρεις μήνες για διισοπροπυλαιθέρα αντί για μια φορά κάθε δώδεκα μήνες για τον διαιθυλαιθέρα [2]). Τα υπεροξείδια μπορούν να αφαιρεθούν ανακινώντας τον αιθέρα με ένα διάλυμα θειικού σιδήρου(II). Για λόγους ασφάλειας, ο μεθυλ τριτοταγής βουτυλαιθέρας χρησιμοποιείται συχνά ως εναλλακτικός διαλύτης.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Michael Sakuth, Thomas Mensing, Joachim Schuler, Wilhelm Heitmann, Günther Strehlke, Dieter Mayer ³Ethers, Aliphatic² Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2010, Wiley-VCH, Weinheim. doi:10.1002/14356007.a10_023.pub2
- ↑ http://www.ccohs.ca/oshanswers/chemicals/organic/organic_peroxide.html