Διφωσφίνη
Η διφωσφίνη ή διφωσφάνιο (αγγλικά: diphosphine) είναι ανόργανη χημική ένωση, που περιέχει φωσφόρο και υδρογόνο, με χημικό τύπο P2H4. Η χημικά καθαρή διφωσφίνη, στις συνηθισμένες συνθήκες, δηλαδή σε θερμοκρασία 25 °C και υπό πίεση 1 atm, είναι άχρωμο υγρό, που αποτελεί μία από τις αρκετές ανόργανες φωσφίνες. Είναι η συνηθισμένη πρόσμιξη της φωσφίνης (PH3), που την αναφλέγει όταν η τελευταία έρχεται σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα.
| Διφωσφίνη | |
|---|---|
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | Διφωσφάνιο |
| Άλλες ονομασίες | Διφωσφίνη |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | P2H4 |
| Μοριακή μάζα | 65,98 amu |
| SMILES | PP |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Σημείο τήξης | -99 °C |
| Σημείο βρασμού | 52 °C |
| Εμφάνιση | Άχρωμο υγρό |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Δομή, παραγωγή και ιδιότητες
Επεξεργασία| Δεσμοί[1] | ||||
| Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός |
|---|---|---|---|---|
| P-P | σ | 3sp3-3sp3 | 220 pm | |
| P-H | σ | 3sp3-1s | 142 pm | 0,5% P+ H- |
| Γωνίες | ||||
| HPH | 93,5° | |||
| Κατανομή φορτίων σε ουδέτερο μόριο | ||||
| H | -0,005 | |||
| P | +0,010 | |||
Η διφωσφίνη παράγεται με υδρόλυση φωσφιδίου του ασβεστίου (Ca3P2) στη θερμοκρασία των -30 °C (για να αποφευχθεί η άμεση αυτοανάφλεξη). Ως παραπροϊόν συμπαράγεται και μια μικρή ποσότητα φωσφίνης (PH3).[2]
Η διφωαφίνη είναι μη βασική, ασταθής στη θερμοκρασία δωματίου και ιδιαίτερα εύφλεκτη όταν έρχεται σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα. Είναι ελάχιστα διαλυτή στο νερό, αλλά διαλύεται σε οργανικούς διαλύτες.
Παραπομπές και σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34. Οι ηλεκτραρνητικότητες κατά Pauling, από τις οποίες υπολογίστηκε ο ιονισμός, προέρχονται από τους πίνακες δεδομένων των χημικών στοιχείων υδρογόνο και φωσφόρος.
- ↑ Marianne Baudler, Klaus Glinka (1993). «Monocyclic and polycyclic phosphines». Chem. Rev. 93: 1623–1667. doi:.