Δοξορουμπικίνη

χημική ένωση
(Ανακατεύθυνση από Δοξορουβικίνη)

Η δοξορουβικίνη, που πωλείται με την επωνυμία Adriamycin μεταξύ άλλων, είναι φάρμακο χημειοθεραπείας που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου.[3] Αυτό περιλαμβάνει τους καρκίνο του μαστού, καρκίνο της ουροδόχου κύστης, σάρκωμα Kaposi, λέμφωμα και οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία.[3] Χρησιμοποιείται συχνά μαζί με άλλους παράγοντες χημειοθεραπείας.[3] Η δοξορουβικίνη χορηγείται με έγχυση σε φλέβα.[3]

Δοξορουμπικίνη
Ονομασία IUPAC
(7S,9S)-7-[(2R,4S,5S,6S)-4-Amino-5-hydroxy-6-methyloxan-2-yl]oxy-6,9,11-trihydroxy-9-(2-hydroxyacetyl)-4-methoxy-8,10-dihydro-7H-tetracene-5,12-dione
Κλινικά δεδομένα
Εμπορικές ονομασίεςAdriamycin, Caelyx, Myocet, άλλες
AHFS/Drugs.commonograph
MedlinePlusa682221
Δεδομένα άδειας
Κατηγορία ασφαλείας κύησης
  • AU: D
  • US: D (Στοιχεία κινδύνου)
Οδοί
χορήγησης
ενδοφλεβίως, ενδοκυστικά
Κυκλοφορία
Κυκλοφορία
Φαρμακοκινητική
Βιοδιαθεσιμότητα5% (από το στόμα)
Πρωτεϊνική σύνδεση75%[1]
ΜεταβολισμόςΉπαρ
Βιολογικός χρόνος ημιζωήςΤριφασική; 12 λεπτά, 3,3 ώρες, 30 ώρες. Μέση: 1–3 ώρες[1][2]
ΑπέκκρισηΟύρα (5–12%), κόπρανα (40–50%)[1]
Κωδικοί
Αριθμός CAS23214-92-8 YesY
Κωδικός ATCL01DB01
PubChemCID 31703
IUPHAR/BPS7069
DrugBankDB00997 YesY
ChemSpider29400 YesY
UNII80168379AG YesY
KEGGD03899 YesY
ChEBICHEBI:28748 YesY
ChEMBLCHEMBL53463 N
Χημικά στοιχεία
Χημικός τύποςC27H29NO11
Μοριακή μάζα543,53 g·mol−1
  (verify)

Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν τριχόπτωση, καταστολή μυελού των οστών, έμετο, εξάνθημα και φλεγμονή του στόματος.[3] Άλλες σοβαρές παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις όπως αναφυλαξία, καρδιακή βλάβη, βλάβη ιστού στο σημείο της ένεσης, ανάκληση ακτινοβολίας και λευχαιμία που σχετίζεται με τη θεραπεία.[3] Οι άνθρωποι συχνά έχουν κόκκινο χρωματισμό των ούρων για μερικές ημέρες.[3] Η δοξορουβικίνη ανήκει στην οικογένεια φαρμάκων ανθρακυκλίνης και αντικαρκινικών αντιβιοτικών.[3] Λειτουργεί εν μέρει παρεμβαίνοντας στη λειτουργία του DNA.[4]

Η δοξορουβικίνη εγκρίθηκε για ιατρική χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1974.[3] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[5] Υπάρχουν επίσης εκδόσεις που είναι πεγκυλιωμένες και λιποσώματα. Ωστόσο, είναι πιο ακριβά.[6] Η δοξορουβικίνη παρασκευάστηκε αρχικά από το βακτήριο Streptomyces peucetius.[7]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «(doxorubicin) dosing, indications, interactions, adverse effects, and more». Medscape Reference. WebMD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2014. 
  2. Brayfield, A, επιμ. (19 Δεκεμβρίου 2013). «Doxorubicin». Martindale: The Complete Drug Reference. Pharmaceutical Press. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2014. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 «Doxorubicin Hydrochloride». The American Society of Health-System Pharmacists. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2017. 
  4. Tacar, O; Sriamornsak, P; Dass, CR (February 2013). «Doxorubicin: an update on anticancer molecular action, toxicity and novel drug delivery systems». The Journal of Pharmacy and Pharmacology 65 (2): 157–70. doi:10.1111/j.2042-7158.2012.01567.x. PMID 23278683. 
  5. World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO. 
  6. British national formulary : BNF 69 (69 έκδοση). British Medical Association. 2015. σελ. 583. ISBN 9780857111562. 
  7. Ravina, Enrique (2011). The Evolution of Drug Discovery: From Traditional Medicines to Modern Drugs (στα Αγγλικά). John Wiley & Sons. σελ. 291. ISBN 9783527326693.