Ως εδαφικό νερό χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα το νερό που κυκλοφορεί (ή βρίσκεται) υπό την επιφάνεια του εδάφους σε διάφορα ιζηματογενή στρώματα (άμμου, χαλίκων κ.λπ.), στη λεγόμενη ζώνη αερισμού.
Παλαιότερα ο όρος ταυτιζόταν με το υπόγειο νερό (υπόγεια ύδατα), σήμερα όμως με την εξέλιξη της υδρογεωλογίας και της εξ αυτής ακολουθούμενης κατάταξης, το εδαφικό νερό αποτελεί το πρώτο "στρώμα νερού" των υπογείων υδάτων.

Γενικά Επεξεργασία

Το εδαφικό νερό προέρχεται συνηθέστερα από ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα (όπως βροχή, χιόνι, χαλάζι) όπου στη συνέχεια υπό την επίδραση της βαρύτητας αλλά και άλλων δυνάμεων διεισδύει στο έδαφος και στη συνέχεια μετακινείται προς διάφορες κατευθύνσεις μέχρι να συναντήσει κάποιο "υδατοστεγές" στρώμα δημιουργώντας υδροφόρο ορίζοντα.

Το εδαφικό νερό αποτελεί το βασικότερο στοιχείο για την ανάπτυξη των καλλιεργειών. Τα φυτά τροφοδοτούνται απ΄ αυτό με τον ίδιο τρόπο που λαμβάνουν τα διάφορα θρεπτικά στοιχεία δια του ριζικού τους συστήματος. Προκειμένου όμως το εδαφικό νερό να είναι χρήσιμο θα πρέπει αυτό να παραμένει μεταξύ συγκεκριμένων (επιτρεπτών) ορίων. Οποιαδήποτε πτώση κάτω των επιτρεπτών ορίων, οι καλλιέργειες δεν μπορούν ν΄ αναπτυχθούν, ενώ αντίθετα οποιαδήποτε αύξηση από των επιτρεπτών ορίων μπορεί να καταστεί επιζήμιο.

Η εκμετάλλευση του εδαφικού νερού επιτυγχάνεται συνηθέστερα με διάνοιξη φρεάτων, υπόγειων στοών, γεωτρήσεις κ.λπ.

Πηγές Επεξεργασία

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ.22ος, σελ.105. (εδαφικό νερό)
  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ.59ος, σελ.56.(υπόγειο νερό)
  • Πατακιούτας Γ. "Αρδεύσεις - Στραγγίσεις" Εκδ. ΤΕΙ Ηπείρου Τμ. Ανθοκομίας κ΄ Αρχιτεκτονικής τοπίου., σελ.1 και 3.