Εθνικό Πάρκο Πιενίνι (Πολωνία)
Συντεταγμένες: 49°25′0.001″N 20°22′0.001″E / 49.41666694°N 20.36666694°E
Το Εθνικό Πάρκο Πιενίνι (πολωνικά: Pieniński Park Narodowy) είναι προστατευόμενη περιοχή που βρίσκεται στην καρδιά των Όρων Πιενίνι στο νοτιότερο τμήμα της Πολωνίας. Διοικητικά, το Πάρκο ανήκει στο Βοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας στα σύνορα με τη Σλοβακία. Τα κεντρικά γραφεία του βρίσκεται στο Κροσνιένκο ναντ Ντουνάιτσεμ.
| Εθνικό Πάρκο Πιενίνι | |
|---|---|
 | |
  Εθνικό Πάρκο Πιενίνι | |
| Χώρα | Πολωνία |
| Γεωγραφική υπαγωγή | Ποντχάλε |
| Χαρακτηρισμός | 1932 |
| Κατηγορία πρ. περιοχής | ΔΕΠΦ κατηγορία 2: Εθνικό Πάρκο |
| Έκταση | 2.346 km² |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η οροσειρά Πιενίνι χωρίζεται σε τρεις τμήματα: Πιενίνι Σπίσκιε, Μικρό Πιενίνι και το Κεντρικό Πιενίνι στο οποίο βρίσκεται το πάρκο. Η έκταση του πάρκου είναι 23,46 τετραγωνικά χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα 13,11 χλμ2 αποτελούνται από δάσος. Το ένα τρίτο (7.5 χλμ²) προστατεύεται αυστηρά. Στη σλοβακική πλευρά των βουνών υπάρχει ένα παράλληλο Εθνικό Πάρκο.
Ιστορία Επεξεργασία
Η ιδέα για τη δημιουργία του Εθνικού Πάρκου στα Πιενίνι προήλθε από τον καθηγητή Βουαντίσουαφ Σάφερ, μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τη Διατήρηση της Φύσης (πολωνικά: Państwowa Komisja Ochrony Przyrody) το 1921. Την ίδια χρονιά καθιερώθηκε μια ιδιωτική προστατευόμενη περιοχή 75.000 μ² από τον Στανίσουαφ Ντροχογιόφσκι γύρω από τα ερείπια του Κάστρου του Τσόρστιν. Το 1928, η πολωνική κυβέρνηση έκανε τις πρώτες αγορές γης και στις 23 Μαΐου 1932 το Υπουργείο Γεωργίας δημιούργησε το «Εθνικό Πάρκο στα Πιενίνι», σε περιοχή 7,36 χλμ². Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η απόφαση επικυρώθηκε από το νομοσχέδιο της 30ης Οκτωβρίου 1954, το οποίο δημιούργησε επίσημα το Εθνικό Πάρκο Πιενίνι.
Χαρακτηριστικά Επεξεργασία
Τα Πιενίνι είναι δημιουργημένα κυρίως από ασβεστόλιθο και δημιουργούν γραφικές και εντυπωσιακές, σχεδόν κάθετες πλαγιές που κατεβαίνουν προς τον ποταμό Ντουνάγιετς. Η πιο διάσημη κορυφή - Τσι Κορόνι (Trzy Korony, «Τρεις Κορυφές») βρίσκεται 982 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ωστόσο το ψηλότερο βουνό των Πιενίνι, Βισόκιε Σκάουκι (Wysokie Skałki), βρίσκεται 1.050 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και δεν βρίσκεται στην περιοχή του πάρκου.
Το Εθνικό Πάρκο Πιενίνι βρίσκεται στη λεκάνη απορροής του ποταμού Ντουνάγιετς και ο ποταμός κατέχει σημαντική θέση μεταξύ παραγόντων που επηρεάζουν την εμφάνιση των Πιενίνι. Παρόλο που το πάρκο είναι μικρό σε μέγεθος, στην περιοχή του ευδοκιμούν εκατοντάδες είδη φυτών, συμπεριλαμβανομένων 640 ειδών μανιταριών. Μερικές φορές, στον ίδιο βράχο, φυτρώνουν φυτά με αντίθετα μέσα επιβίωσης. Τα λιβάδια του πάρκου, τα οποία είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, είναι μερικά από τα πλουσιότερα φυτικά οικοσυστήματα της Πολωνίας (30 έως 40 είδη λουλουδιών για κάθε τετραγωνικό μέτρο).
Μέχρι στιγμής περίπου 6.500 είδη ζώων έχουν αποδειχθεί ότι ευδοκιμούν στα Πιενίνι. Θεωρείτε ότι η περιοχή είναι ακόμη πιο άφθονη - με έως και 15.000 είδη. Υπάρχουν πολλά πουλιά, ψάρια, ερπετά και αμφίβια, καθώς και θηλαστικά. Ο πιο σημαντικός θηρευτής είναι ο λύγκας. Στις ακτές του Ντουνάγιετς ευδοκιμεί η ενυδρίδα.
Οι πρώτοι μόνιμοι ανθρώπινοι οικισμοί στα Πιενίνι χρονολογούνται από το 1257, όταν δόθηκε γειτονική γη στην Πολωνή πριγκίπισσα Κίνγκα. Το 1280, η πριγκίπισσα ίδρυσε ένα μοναστήρι στο Στάρι Σοντς, στο οποίο αργότερα χτίστηκε το Κάστρο του Τσόρστιν. Αυτό το κάστρο ανήκε στην Πολωνία, στη νότια πλευρά της κοιλάδας Ντουνάγιετς, όπου οι Ούγγροι έχτισαν το δικό τους, που ονόμασαν Ντουνάγιετς (σήμερα ανήκει στην Πολωνία και το όνομά του είναι Νιεντζίτσα). Η κοιλάδα Ντουνάγιετς το 1997 πλημμύρισε, ως αποτέλεσμα της κατασκευής φράγματος ποταμού.
Υπάρχουν 34 χιλιόμετρα τουριστικών μονοπατιών στο πάρκο, από κορυφές όπως η Σοκολίτσα και η Τσι Κορόνι όπου έχουν εξαιρετική θέα στα όρη Πιενίνι και Τάτρα, καθώς και στο Ντουνάγιετς. Το κύριο αξιοθέατο του πάρκου είναι μια εκδρομή στο ποτάμι με ξύλινες σχεδίες, πολύ δημοφιλής σε όλους τους τουρίστες.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία