Λούτσος των ποταμών

Ο λούτσος (Esox lucius) ο οποίος ονομάζεται αλλιώς και καρχαρίας του γλυκού νερού ή τούρνα ή λαυράκι των ποταμών είναι ένα ψάρι της οικογένειας των Εσοκιδών (ESocidae) που ζει στα γλυκά νερά της Ευρώπης.

Λούτσος
Λούτσος
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα(Animalia) Συνομοταξία: Χορδωτά(Chordata) Ομοταξία: Ακτινοπτερύγιοι(Actinopterygii) Υπερτάξη: Πρωτακανθοπτερύγιοι(Protacanthopterygii) Τάξη: Εσοκόμορφα(Esociformes) Οικογένεια: Εσοκίδες(Esocidae) Γένος: Έσοξ(Esox) Είδος: Esox lucius

Περιβάλλον και κατανομή

Ο λούτσος είναι ευρύτατα κατανεμημένος στην Ευρώπη.Τον συναντούμε σε σχεδόν όλη τη Μεγάλη Βρετανία εκτός από τις περιοχές Hebrides και Orkney και στα νησιά Σέτλαντ. Στην υπόλοιπη Ευρώπη έχει ευρεία κατανομή εκτός από την Ισπανία και την Πορτογαλία. Στην Ελλάδα δε, συναντάται στο βορειοανατολικό της τμήμα και κυρίως στις μεγάλες λίμνες (Βιστονίδα, Κερκίνη).

Το φυσικό του περιβάλλον είναι οι λίμνες και τα ποτάμια με πλούσια υποβρύχια βλάστηση και θερμοκρασία νερού γύρω στους 16-20 βαθμούς Κελσίου.Προτιμά τα αργοκίνητα νερά όπου αναπτύσσονται τα φύκια. Η άφθονη υποβρύχια βλάστηση του επιτρέπει να μη γίνεται αντιληπτός και να αιφνιδιάζει εύκολα τα θύματά του.

Περιγραφή

Ο λούτσος είναι μεγαλόσωμος, με μήκος ως και 2 μέτρα για τα θηλυκά, με τα αρσενικά μικρότερα, κια βάρος 10-15 κιλά για τα θηλυκά και ως 10 για τα αρσενικά. Το χρώμα κυμαίνεται ανάμεσα σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, του κίτρινου ή του καφετιού, ανάλογα με τον τόπο διαμονής. Τα άτομα που ζούνε στα πιο καθαρά νερά έχουνε και τους πιο ζωηρούς χρωματισμούς. Το σώμα του είναι μακρόστενο και επίμηκες, το κεφάλι μεγάλο, αλλά το μυαλό του δε ζυγίζει ούτε το 1/1000 του βάρους του. Το ραχιαίο του, όπως και το πρωκτικό του πτερύγιο βρίσκονται στο πίσω μέρος του σώματός του, διευκολύνοντάς το λούτσο να πλησιάζει τα θύματά του χωρίς να ταράζει την επιφάνεια του νερού. Τα δύο πτερύγια που βρίσκονται στη μέση του σώματός του, του επιτρέπουνε να αλλάζει γρήγορα κατεύθυνση, σε περίπτωση που ξεφύγει το θύμα.Τα μάτια, τοποθετημένα στα πλάγια του κεφαλιού, είναι κατάληλα για κυνήγι, με περισκοπική όραση. Το στόμα του είναι επίμηκες, πλατύ σα σχισμή και μεγάλο με πολλά και δυνατά δόντια. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μην ξεφεύγουν ούτε τα πιο γλιστερά ψάρια. Στην άνω γνάθο τα δόντια είναι πολλά και μικρά, φτάνοντας ως τον ουρανίσκο, κάνοντας τη φυγή του θύματος αδύνατη. Τα δόντια της κάτω γνάθου είναι ίσια, μακρυά και κοφτερά,καιδεν αναπτύσσονται προς τα πίσω, συγκρατώντας το θύμα.