Μαρία της Αντιόχειας (διεκδικήτρια)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Μαρία (γαλλ. Marie de Poitiers, απεβ. μετά τις 10 Δεκεμβρίου 1307) από τον Οίκο του Πουατιέ ήταν κόρη του πρίγκιπα της Αντιόχειας και διεκδίκησε το βασίλειο της Ιερουσαλήμ.
| Μαρία της Αντιόχειας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marie d'Antioche (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 13ος αιώνας |
| Θάνατος | 1307 Canosa di Puglia |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Βοημούνδος Δ΄ της Αντιόχειας και Μελισάνθη του Λουζινιάν |
| Αδέλφια | Ερρίκος της Αντιόχειας Φίλιππος της Αρμενίας Βοημούνδος Ε΄ της Αντιόχειας |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν η μόνη κόρη του Βοημούνδου Δ΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας & κόμη της Τρίπολης και της Μελισσάνθης των Λουζινιάν, κόρης του Αμωρί Β΄ της Ιερουσαλήμ.
Το 1268 ο εξάδελφός της Κορραδίνος των Χοενστάουφεν, βασιλιάς της Σικελίας & Ιερουσαλήμ, νικήθηκε και εκτελέστηκε από τον Κάρολο Α΄, ο οποίος είχε την παπική άδεια να καταλάβει το βασίλειο της Σικελίας. Ο Κορραδίνος ήταν εγγονός της Ισαβέλλας Β΄ της Ιερουσαλήμ, εγγονής της Ισαβέλλας Α΄ της Ιερουσαλήμ. Τότε η Μαρία, ως η μόνη επιζήσασα εγγονή της Ισαβέλλας Α΄ (δηλ. πλησιέστερης εξ αίματος συγγενής), διεκδίκησε το βασίλειο τη Ιερουσαλήμ[1]. Ωστόσο η Συνέλευση των βαρόνων (Haute Cour) εξέλεξε τον Ούγο Γ΄ της Κύπρου ως τον νέο βασιλιά της Ιερουσαλήμ. Αυτός ήταν εγγονός της Αλίκης της Καμπανίας, 2ης κόρης της Ισαβέλλας Α΄, ενώ η Μελισσάνθη των Λουζινιάν ήταν 5η κόρη της.
Έτσι η Μαρία μετέβη στη Ρώμη και πρότεινε στον Κάρολο Α΄ να πωλήσει τα δικαιώματά της. Πράγματι με τη συγκατάθεση και ευλογία του πάπα, πωλήθηκαν το 1277[2]. Ο Κάρολος Α΄ έλαβε τον τίτλο του βασιλιά της Ιερουσαλήμ και κατέκτησε την Άκρα, που την κράτησε ως το 1285. Από τότε η διεκδίκηση στο βασίλειο άλλαξε συχνά χέρια, περνώντας σε επόμενη γενεά με διαθήκη ή κατάκτηση, παρά με απευθείας διαδοχή.
Η Μαρία απεβίωσε άτεκνη στο Καστέλο ντε Κανόζα της Απουλίας μετά τις 10 Δεκεμβρίου 1307.
Παραπομπές σε πηγές Επεξεργασία
- ↑ Setton, Kenneth M. (ed.) (1985). A History of the Crusades: The Impact of the Crusades on the Near East, p. 201. University of Wisconsin Press. ISBN 0-299-09144-9
- ↑ Hindley, Geoffrey (2004). The Crusades: Islam and Christianity in the Struggle for World Supremacy, p. 269. Carroll & Graf Publishers. ISBN 0-7867-1344-5.