Παλακανέστρο Καντού

Παλακανέστρο Καντού
Ταυτότητα
Πλήρες όνομα	Pallacanestro Cantù
Ίδρυση	1936
Χρώματα	Λευκό, Μπλε
Έδρα	Παλασπόρτ Πιανέλα; Παλαντέζιο ; (χωρητικότητα: 3.910 (Πιανέλα) ; 8.000 (Παλαντέζιο))
Περιοχή	Καντού, Ιταλία
Ιστότοπος	pallacanestrocantu.com
Πρόσωπα
Πρόεδρος	Νμίτρι Γερασιμένκο
Προπονητής	Μέο Σακέτι
Διοργανώσεις
Διοργανώσεις	Serie A; FIBA Europe Cup
Διακρίσεις
Τίτλοι	2 Πρωταθλήματα Ευρώπης ; 4 Κύπελλα Κυπελλούχων ; 4 Κύπελλα Κόρατς ; 2 Διηπειρωτικά Κύπελλα ; 3 Πρωταθλήματα Ιταλίας ; 2 Σούπερ καπ Ιταλίας
Εμφανίσεις
Εντός	Εκτός
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
	Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Η Παλακανέστρο Καντού (ιταλικά: Pallacanestro Cantù) είναι επαγγελματική ομάδα καλαθοσφαίρισης με έδρα το Καντού της Λομβαρδίας, η οποία αγωνίζεται στην ιταλική Serie A. Έχει κατακτήσει δέκα κύπελλα Ευρώπης, μεταξύ αυτών δύο κύπελλα Πρωταθλητριών στις αρχές της δεκαετίας του '80.^[1]

Ιστορία Επεξεργασία

Η Καντού ιδρύθηκε το 1936, μετά από πρωτοβουλία των Μάριο Μπρόγκι και Αντζιολίνο Πόλι.^[2] Με προπονητή τον Λουίτζι Τσιτσορία, η ομάδα κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο το 1942, το κύπελλο Μουσολίνι. Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ομάδα αγωνιζόταν στην τρίτη εθνική κατηγορία το 1949 και βρέθηκε στο ανώτερο αγωνιστικό επίπεδο πέντε χρόνια αργότερα.

Κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα το 1968,^[3] ενώ από το 1973 ως το 1975 κατέκτησε για τρεις συνεχόμενες χρονιές το κύπελλο Κόρατς.^[4] Το 1975, κατέκτησε το δεύτερο της πρωτάθλημα Ιταλίας και κέρδισε την Ρεάλ Μαδρίτης στον δρόμο για την κατάκτηση του διηπειρωτικού κυπέλλου.^[5] Ακολούθησαν τρεις συνεχείς κατακτήσεις του κυπέλλου Κυπελλούχων από το 1977 ως το 1979. Το 1980, έχασε τον τίτλο από την Βαρέζε, αλλά με ηγέτες τον Πιερλουίτζι Μαρτζοράτι και τον Αντονέλο Ρίβα κατέκτησε και πάλι το κύπελλο Κυπελλούχων το 1981,^[6] όπως και το τρίτο της πρωτάθλημα.^[7]

Την επόμενη χρονιά, κατέκτησε κύπελλο Πρωταθλητριών, κερδίζοντας την Μακάμπι Τελ Αβίβ με 86-80,^[8] κάτι που επανέλαβε το 1982-83, όταν υπέταξε την Μπίλι Μιλάνο με 69-68.^[9]

Το 1991, κατέκτησε το τέταρτο κύπελλο Κόρατς της, με αντίπαλο την Ρεάλ Μαδρίτης,^[10] αλλά μόλις τρία χρόνια αργότερα υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία της ιταλικής λίγκας. Επανήλθε στο προσκήνιο το 2002, όταν έφθασε ως τους ημιτελικούς του πρωταθλήματος, ενώ την επόμενη σεζόν κατέκτησε το σούπερ καπ Ιταλίας.^[11]

Το 2011, ηττήθηκε από την Μοντεπάσκι Σιένα στους τελικούς του πρωταθλήματος και του κυπέλλου και την επόμενη χρονιά έφθασε στο Top-16 της Ευρωλίγκας, με ηγέτη τον Τζιανλούκα Μπαζίλε.^[12] Κατέλαβε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα και ηττήθηκε σε έναν ακόμη τελικό κυπέλλου, ενώ το 2013 αγωνίστηκε και πάλι στην διοργάνωση της Ευρωλίγκα.