Βικιπαίδεια

Τάγμα της Περικνημίδας

Το Ευγενέστατο Τάγμα της Περικνημίδας είναι ένα Ιπποτικό Τάγμα, το οποίο αρχικά δημιουργήθηκε στη μεσαιωνική Αγγλία και στις μέρες μας τα μέλη του προέρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο ή άλλα μέλη της Βρετανικής Κοινοπολιτείας. Αποτελεί το πρώτο τη τάξη τάγμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο μέγιστος αριθμός των μελών του τάγματος δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 24 ανάμεσα στα οποία βρίσκονται πάντα ο εκάστοτε μονάρχης της Μεγάλης Βρετανίας και ο Πρίγκιπας της Ουαλίας, Εκτός από τα 24 αυτά μέλη θέση στο τάγμα αυτό έχουν οι λεγόμενοι «υπεράριθμοι Ιππότες και Κυρίες» (αγγλικά: Supernumerary knights and ladies), οι οποίοι είναι μέλη της Βρετανικής Βασιλικής Οικογένειας, ξένοι μονάρχες κτλ.

Τάγμα της Περικνημίδας
Έμβλημα του Τάγματος της Περικνημίδας
Απονομή από το Ηνωμένο Βασίλειο
ΤύποςΔυναστικό βραβείο
Ίδρυση1348
ΡητόHoni soit qui mal y pense
Απονομή γιατην ευχαρίστηση του μονάρχη
ΚατάστασηΣε ισχύ
ΤάξειςΙππότης / Λαίδη
Βασιλικός Ιππότης
Αμύητος Ιππότης / Λαίδη
Κατάταξη
Επόμενο (ανώτερο)Γηραιότεροι γιοι των Βαρώνων
Επόμενο (κατώτερο)Τάγμα της Ακάνθου

Διεμβολή

Το έμβλημα του τάγματος είναι μια περικνημίδα με το ρητό Honi soit qui mal y pense (γαλλικά: "ντροπή σε αυτόν που σκέφτεται άσχημα") με χρυσά γράμματα. Νέα μέλη στο τάγμα πάντοτε ανακηρύσσονται κατά την 23η Απριλίου, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου, προστάτη αγίου της Αγγλίας.[1]

Ιστορία Επεξεργασία

Δημιουργία του τάγματος Επεξεργασία

Ο Εδουάρδος Γ' της Αγγλίας ίδρυσε το Τάγμα ως μια "κοινότητα, αδελφότητα και κολέγιο ιπποτών."[2], κατά πάσα πιθανότητα το έτος 1348, ή ίσως ανάμεσα στο διάστημα 1344-1351. Αρχικά, προϋπέθετε ότι κάποιος ήταν ήδη ιππότης, προκειμένου να εισέλθει στις τάξεις του τάγματος.

Για τη δημιουργία του υπάρχουν πολλοί θρύλοι, δημοφιλέστερος από τους οποίους είναι αυτός που περιλαμβάνει την Κόμισσα του Σάλσμπουρι, Ιωάννα του Κεντ. Ενόσω αυτή χόρευε στο Παλάτι του Έλθαμ, η καλτσοδέτα της γλίστρησε και έπεσε κάτω. Ενώ το πλήθος χαμογελούσε χαιρέκακα, ο βασιλιάς τη μάζεψε και την έδεσε στο πόδι του, λέγοντας "Honi soit qui mal y pense," ("Ντροπή σε αυτόν που σκέφτεται άσχημα"), φράση που έγινε το ρητό του Τάγματος.[3]

Σύμφωνα με άλλο θρύλο, ο Ριχάρδος Α' της Αγγλίας εμπνεύστηκε το 12ο αιώνα από τον Άγιο Γεώργιο κατά τις μάχες του στις Σταυροφορίες να δέσει περικνημίδες γύρω από τα πόδια των ιπποτών του, οι οποίοι στη συνέχεια κέρδισαν στη μάχη. Ο Βασιλιάς Εδουάρδος υποτίθεται ότι θυμήθηκε το γεγονός αυτό το 14ο αιώνα, όταν ίδρυσε το Τάγμα. Μια άλλη εξήγηση βασίζεται στο ότι το ρητό αναφέρεται στη διεκδίκηση του γαλλικού θρόνου από τον Εδουάρδο κι ότι το Τάγμα δημιουργήθηκε για να τον ενισχύσει. Η χρήση της περικνημίδας ως έμβλημα μπορεί να προήλθε από τα λουριά που χρησιμοποιούνταν για το δέσιμο της πανοπλίας.[2]

Σύντομα μετά την ίδρυση του Τάγματος, γυναίκες ευγενείς ορίζονταν ως "Κυρίες του Τάγματος", αλλά δεν θεωρούνταν μέλη. Ο Ερρίκος Ζ' της Αγγλίας διέκοψε την πρακτική αυτή το 1488: η μητέρα του, Λαίδη Μαργαρίτα Μπωφόρ, ήταν η τελευταία γυναίκα του Τάγματος, εκτός από γυναίκες μονάρχες της Αγγλίας, μέχρι την βασίλισσα Αλεξάνδρα της Δανίας, η οποία ορίστηκε στο τάγμα από το σύζυγό της, βασιλιά Εδουάρδο Ζ' του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Γεώργιος Ε' του Ηνωμένου Βασιλείου έκανε επίσης μέλος του Τάγματος τη σύζυγό του, Βασίλισσα Μαρία, όπως και ο Γεώργιος ΣΤ'.

Κατά τον 20ό αιώνα, γυναίκες εξακολούθησαν να σχετίζονται με το τάγμα, αλλά δεν γίνονταν μέλη, εκτός και αν ήταν μονάρχες ξένων κρατών. [4] Ωστόσο, το 1987, με έναν νόμο της βασίλισσας Ελισάβετ Β' της Αγγλίας, μπορούσαν να υπάρξουν "Κυρίες Εταίροι του Τάγματος". [5]

Το Τάγμα Επεξεργασία

Μέλη Επεξεργασία

 
Εραλδικό σχέδιο του Τάγματος πάνω σε μανδύα

Η είσοδος στο Τάγμα είναι εξαιρετικά περιοριστική: στο μονάρχη του Ηνωμένου Βασιλείου, στον Πρίγκιπα της Ουαλίας, και όχι περισσότερα από 24 μέλη-Εταίροι συνολικά. Δεν υπάρχει όμως αριθμητικός περιορισμός για τα μέλη που χαρακτηρίζονται ως «υπεράριθμα» (αγγλικά: Supernumerary), τα οποία κυρίως είναι Βρετανοί ευγενείς και ξένοι μονάρχες. Μονάχα ο Βρετανός μονάρχης μπορεί να κάνει κάποιον μέλος του Τάγματος.[6]

Ένας άνδρας μέλος του Τάγματος φέρει τον τίτλο Ιππότης Εταίρος (αγγλ.:Knight Companion), ενώ μια γυναίκα μέλος αποκαλείται Λαίδη Εταίρα (αγγλ.:Lady Companion). Παλαιότερα, ο Μονάρχης κάλυπτε τις κενές θέσεις μέσω κήρυξης υποψηφιοτήτων. Κάθε μέλος μπορούσε να προτείνει εννιά υποψηφίους, τρεις από τους οποίους έπρεπε να έχουν τον τίτλο του Κόμη ή υψηλότερο, τρεις τον τίτλο του Βαρόνου ή υψηλότερο και τρεις τον τίτλο του Ιππότη ή υψηλότερο. Ο Μονάρχης επέλεγε τόσους υποψηφίους όσες και οι κενές θέσεις του Τάγματος, χωρίς απαραίτητα να επιλέγει όσους είχαν λάβει τις περισσότερες υποψηφιότητες. Ο κανόνας αυτός ίσχυε μέχρι το 1860: από τότε και ύστερα, ο Μονάρχης αποφασίζει μόνος του. Νόμοι για την συγκεκριμένη διαδικασία θεσπίστηκαν μόλις το 1953[7].

Εξάλλου, το Τάγμα περιλαμβάνει υπεράριθμα μέλη, πλέον του ορίου των 24 Εταίρων, τα οποία είναι γνωστά ως "Βασιλικοί Ιππότες και Κυρίες του Τάγματος της Περικνημίδας", ανήκουν στη Βρετανική Βασιλική οικογένεια. Οι τίτλοι αυτοί πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν το 1786 από τον βασιλιά Γεώργιο Γ', ώστε οι πολλοί του γιοι να μην υπερβαίνουν το όριο των 24 αρχικών μελών. Θέσπισε το νόμο των υπεράριθμων μελών το 1805, ώστε ως τέτοιο μέλος να θεωρείται κάθε απόγονος του Γεωργίου Β', ενώ το 1831 ο νόμος επεκτάθηκε, ώστε να περιλαμβάνει όλους τους απογόνους του Γεωργίου Α'.

Με την άνοδο του Αλέξανδρου Α' στη Ρωσία το 1813, η ιδιότητα των υπεράριθμων μελών επεκτάθηκε σε ξένους μονάρχες, οι οποίοι λάμβαναν τον τίτλο "Ξένοι Ιππότες Και Κυρίες του Τάγματος της Περικνημίδας".[3]

Ο Μονάρχης μπορεί να "υποβαθμίσει" μέλη του Τάγματος που έχουν διαπράξει εγκλήματα, όπως προδοσία. Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ορισμένοι Ξένοι Ιππότες, μονάρχες αντιπάλων κρατών, έχασαν τον τίτλο τους, όπως ο Γουλιέλμος Β' της Γερμανίας και ο Φραγκίσκος Ιωσήφ Α' της Αυστρίας το 1915.[3] Το έμβλημα του Αυτοκράτορα Χιροχίτο της Ιαπωνίας αφαιρέθηκε από το Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, όταν η Ιαπωνία εισήλθε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά αποκαταστάθηκε και πάλι από την Ελισάβετ Β' της Αγγλίας[8], κάτι που ευχαρίστησε τον Αυτοκράτορα.[9]

Ιππότες του Τάγματος της Περικνημίδας Επεξεργασία

 
Δίπλωμα για τον Κάρολο Εδουάρδο, Δούκα του Σαξ-Κόμπουργκ και Γκότα, 1902
 
Έμβλημα του Τάγματος από το 1640 περίπου[10]
 
Μανδύας και καπέλο του Τάγματος
 
Ιππότες του Τάγματος κατευθύνονται στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου

Παρακάτω παρουσιάζονται οι 24 τωρινοί ιππότες του τάγματος κατά έτος εισδοχής:

Όνομα και Τίτλος Έτος εισδοχής Σημειώσεις
1 Πίτερ Κάρινγκτον, ΣΤ' Βαρώνος Κάρρινγκτον 1986 Ιππότης της Περικνημίδας, μεγαλόσταυρος ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου, Σύντροφος της Τιμής, του έχει απονεμηθεί ο Στρατιωτικός Σταυρός, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, Υποκομήταρχος
2 Στρατάρχης Έντουιν Μπράμαλ, Βαρώνος Μπράμαλ 1990 Ιππότης της Περικνημίδας, Μεγαλόσταυρος ιππότης του Τάγματος του Λουτρού, αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, του έχει απονεμηθεί ο Στρατιωτικός Σταυρός, Υποκομήταρχος, ειρηνοδίκης
3 Τζον Σέινσμπιουρι, Βαρώνος Σέινσμπιουρι του Πρέστον Καντόβερ 1992 Ιππότης της Περικνημίδας
4 Τζον Μπέιρινγκ, ΣΤ' Βαρώνος Ασμπέρτον 1994 Ιππότης της Περικνημίδας, ιππότης-διοικητής του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος, Υποκομήταρχος
5 Σερ Νίνιαν Στίβεν 1994 Ιππότης της Περικνημίδας, ιππότης του Τάγματος της Αυστραλίας, μεγαλόσταυρος ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου, μεγαλόσταυρος ιππότης του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος, ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, Βασιλικός Δικηγόρος
6 Σερ Τίμοθι Κόλμαν 1996 Ιππότης της Περικνημίδας, Ειρηνοδίκης
7 Τζέιμς Χάμιλτον, Ε' Δούκας του Έιμπερκορν 1999 Ιππότης της Περικνημίδας
8 Σερ Ουίλιαμ Γκλάντστοουν, Ζ' Βαρονέτος Γκλάντστοουν 1999 Ιππότης της Περικνημίδας, Ειρηνοδίκης, Υποκομήταρχος
9 Στρατάρχης Πίτερ Ίνγκ, Βαρώνος Ίνγκ 2001 Ιππότης της Περικνημίδας, μεγαλόσταυρος ιππότης του Τάγματος του Λουτρού, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, Υποκομήταρχος
10 Σερ Άντονι Όκλαντ 2001 Ιππότης της Περικνημίδας, μεγαλόσταυρος ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου, μεγαλόσταυρος ιππότης του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος
11 Υποστράτηγος Τζέραλντ Γκρόσβενορ, ΣΤ' Δούκας του Ουέστμινστερ 2003 Ιππότης της Περικνημίδας, μέλος του Τάγματος του Λουτρού, αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, μετάλλιο υπηρεσίας Καναδικού Στρατού, Μετάλλιο Υπηρεσίας του Αποικιοκρατικού Στρατού, Υποκομήταρχος, μεγαλόσταυρος ιππότης του Αγίου Λαζάρου της Ιερουσαλήμ
12 Ρόμπιν Μπάτλερ, Βαρώνος Μπάτλερ του Μπρόκουελ 2003 Ιππότης της Περικνημίδας, Μεγαλόσταυρος ιππότης του Τάγματος του Λουτρού, διοικητής του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου
13 Τζον Μόρις, Βαρώνος Μόρις του Άμπερεϊβον 2003 Ιππότης της Περικνημίδας, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, Βασιλικός Δικηγόρος
14 Σερ Τζον Μέιτζορ 2005 Ιππότης της Περικνημίδας, Σύντροφος της Τιμής
15 Ρίτσαρντ Λους, Βαρώνος Λους 2008 Ιππότης της Περικνημίδας, Μεγαλόσταυρος ιππότης του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, Υποκομήταρχος
16 Σερ Τόμας Ντιουν 2008 Ιππότης της Περικνημίδας, ιππότης-διοικητής του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος, ειρηνοδίκης
17 Νίκολας Φίλιπς, Βαρώνος Φίλιπς του Ουέρθ Ματράβερς 2011 Ιππότης της Περικνημίδας, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου
18 Ναύαρχος Μάικλ Μπόις, Βαρώνος Μπόις 2011 Ιππότης της Περικνημίδας, μεγαλόσταυρος ιππότης του Τάγματος του Λουτρού, αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, υποκομήταρχος
19 Πτέραρχος Τζοκ Στίρουπ 2013 Ιππότης της Περικνημίδας, μεγαλόσταυρος ιππότης του Τάγματος του Λουτρού, τιμημένος με σταυρό της Πολεμικής Αεροπορίας, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου
20 Ελίζα Μαννινγκχαμ-Μπούλλερ, Βαρώνη Μαννινγκχαμ-Μπούλλερ 2014 Λαίδη του Τάγματος της Περικνημίδας, Κυρία-διοικητής του Τάγματος του Λουτρού
21 Μέρβιν Άλιστερ Κινγκ, Βαρώνος Κινγκ του Λόθμπουρι 2014 Ιππότης του Τάγματος της Περικνημίδας, Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας
22 Κενή από το 2013 λόγω του θανάτου του Ρόμπερτ Λι-Πέμπερτον, Βαρώνου του Κίνγκσνταουν
23 Κενή από το 2014 λόγω του θανάτου της Μέρι Σόουμς, το γένος Σπένσερ-Τσόρτσιλ, Λαίδη Σόουμς
24 Κενή από το 2014 λόγω του θανάτου του Ταξίαρχος Άρθουρ Βαλέριαν Ουέλεσλι, Η΄ Δούκας του Ουέλινγκτον


  •  
    Μείζον έμβλημα του Τάγματος της Περικνημίδας
  •  
    Κενό έμβλημα του Τάγματος της Περικνημίδας
  •  
    Ερρίκος, Δούκας του Λάνκαστερ
  •  
    Ερρίκος Πέλαμ-Κλίντον, Δούκας του Νιούκασλ

Αξιωματούχοι Επεξεργασία

 
Αξιωματούχοι του Τάγματος της Περικνημίδας.

Το Τάγμα έχει έξι αξιωματούχους: τον Αρχιερέα, τον Καγκελάριο, τον Αρχειογράφο, τον Οικοσημολόγο, τον Κλητήρα και τον Γραμματέα. [11] Οι τρεις πρώτες θέσεις θεσπίστηκαν με την ίδρυση του τάγματος, οι δυο επόμενες το 15ο αιώνα, ενώ η τελευταία τον 20ό αιώνα. [12]

Στη θέση του Αρχιερέα βρίσκεται ο Επίσκοπος του Γουίντσεστερ, ένας από τους ανώτερους επισκόπους της Αγγλικανικής Εκκλησίας. [7] Στη θέση του Καγκελάριου μπορεί να βρεθεί οποιοσδήποτε από τους Εταίρους του Τάγματος: συνήθως ανήκε στον Επίσκοπο του Σάλσμπουρι και έπειτα στον Επίσκοπο της Οξφόρδης, αν και την περίοδο 1553-1671 πέρασε σε κοσμικούς.

Από το 1558, στη θέση του Αρχειογράφου βρίσκεται ο Πρωτοπρεσβύτερος του Γουίνδσορ. [7] Ο Οικοσημολόγος είναι αυτεπαγγέλτως ο ανώτερος αξιωματούχος του College of Arms, της εραλδικής αρχής στην Αγγλία, απ' όπου προέρχεται και ο Γραμματέας του Τάγματος, και είναι υπεύθυνος για τα οικόσημα και τους θυρεούς των Εταίρων που εκτίθενται στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου. Ο Κλητήρας του Τάγματος είναι ο Τελετάρχης της Βουλής των Λόρδων στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Κατάλογος Καγκελαρίων Επεξεργασία

  • 1. Ουίλιαμ Κάβεντις-Μπέντικ, Έκτος Δούκας του Πόρτλαντ (1937-1943)
  • 2. Έντουαρντ Φρέντερικ Γουντ, Πρώτος Κόμης του Χάλιφαξ (1943-1960)
  • 3. Ρόμπερτ Γκασκόιν-Σέσιλ, Πέμπτος Μαρκήσιος του Σόλσμπερι (1960-1972)
  • 4. Τσαρλς Λάιελτον, Δέκατος Υποκόμης Κόμπαμ (1972-1977)
  • 5. Τζον Νέβιλ, Πέμπτος Μαρκήσιος του Αμπεργκέιβενι (1977-1994)
  • 6. Πίτερ Κάρινγκτον, Έκτος Βαρώνος Κάρρινγκτον (1994-2012)
  • 7. Τζέιμς Χάμιλτον, Πέμπτος Δούκας του Έιμπερκορν (2012-;)

Στρατιωτικοί Ιππότες του Γουίνδσορ Επεξεργασία

 
Στρατιωτικοί Ιππότες του Γουίνδσορ

Κατά την ίδρυση του Τάγματος της Περικνημίδας, 26 "φτωχοί ιππότες" ορίστηκαν και συνδέθηκαν με το Τάγμα και το παρεκκλήσι του. Ο αριθμός αυτός δεν παρέμενε ο ίδιος πάντοτε: για παράδειγμα, τον 17ο αιώνα υπήρχαν μόνο 13 τέτοιοι ιππότες. Το 1660, ο Κάρολος Β' της Αγγλίας αύξησε τον αριθμό σε 18 μετά τη στέψη του. Μετά τις αντιρρήσεις των ιπποτών για τη χρήση του όρου "φτωχοί", ο Γουλιέλμος Δ' του Ηνωμένου Βασιλείου τον 19ο αιώνα τους μετονόμασε και έγιναν γνωστοί ως Στρατιωτικοί Ιππότες του Γουίνδσορ.[13]

Οι "φτωχοί ιππότες" ήταν πενόμενοι στρατιωτικοί βετεράνοι, οι οποίοι υποχρεούνταν να προσεύχονται καθημερινά για τους Ιππότες Εταίρους. Σε αντάλλαγμα, τους προσφερόταν μισθός και διαμονή στο Κάστρο του Γουίνδσορ. Οι ιππότες δεν είναι πλέον απαραίτητα φτωχοί, αλλά παραμένουν απόστρατοι στρατιωτικοί. Συμμετέχουν στις παρελάσεις του Τάγματος, συνοδεύοντας τα μέλη, καθώς και στη λειτουργία του Παρεκκλησίου. Ωστόσο, δεν θεωρούνται Ιππότες ή μέλη του Τάγματος της Περικνημίδας.[13]

Οι Φτωχοί Ιππότες αρχικά φορούσαν κόκκινους μανδύες, που έφεραν το Σταυρό του Αγίου Γεωργίου, αλλά όχι το έμβλημα του Τάγματος. Η Ελισάβετ Α' της Αγγλίας αντικατέστησε τους μανδύες το 16ο και 17ο αιώνα με μπλε και μωβ τηβέννους, ωστόσο οι κόκκινοι μανδύες επέστρεψαν τον 17ο αιώνα υπό τον Κάρολο Α' της Αγγλίας. Όταν οι ιππότες μετονομάστηκαν, εγκαταλείφθηκαν και οι μανδύες. Οι στρατιωτικοί Ιππότες πλέον φορούν την παλαιά στρατιωτική στολή: μαύρο παντελόνι με κόκκινη ρίγα, κόκκινο σταυρωτό σακάκι, χρυσές επωμίδες, καπέλο με φτερό και ένα σπαθί σε λευκή θήκη.

Ιεραρχία και προνόμια Επεξεργασία

 
Το οικόσημο του Τζον Τσώρτσιλ, 1ου δούκα του Μάρλμπορο, περικλείεται και από την περικνημίδα και από το περιτραχήλιο.

Στα μέλη ανατίθενται θέσεις ανάλογα με την ηγεμονική ιεραρχία: βρίσκονται ως τίτλος πάνω από αυτόν του βαρονέτου, αλλά κάτω από όλους τους υπόλοιπους. Οι σύζυγοι, τα παιδιά και οι νύφες των Ιπποτών Εταίρων επίσης παίρνουν τίτλο ευγενείας, όπως και ο Καγκελάριος, από τους Αξιωματούχους του Τάγματος.

Οι άνδρες μέλη του Τάγματος αποκαλούνται με τον τίτλο "σερ" και οι Γυναίκες με τον τίτλο "λαίδη". Τα μέλη του Τάγματος μπορούν να απεικονίζουν στο οικόσημό τους το έμβλημα του τάγματος με την περικνημίδα, καθώς και το περιτραχήλιο. [14] Ωστόσο, χρησιμοποιείται μόνο η περικνημίδα. Οι Ξένοι Ιππότες και Κυρίες του Τάγματος δεν κοσμούν τα οικόσημα που χρησιμοποιούν στα κράτη τους με αγγλικά διακριτικά.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Robert Hardman, "William gets the Garter (But it's nothing to worry about, Kate)", Daily Mail, 12 June 2008, p. 13.
  2. ↑ 2,0 2,1 «St. George's Chapel: History: Order of the Garter». St. George's Chapel, Windsor Castle. 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Royal Insight: June 2004: Focus: The Order of the Garter». The Royal Household. Ιούνιος 2004. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  4. ↑ «The Monarchy Today: Queen and Public: Honours: The Order of the Garter». The Royal Household. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  5. ↑ Raymond B. Waddington (1993). «Elizabeth I and the Order of the Garter». Sixteenth Century Journal 24 (1): 97–113. doi:10.2307/2541800. 
  6. ↑ Oonagh Gay (20 Μαρτίου 2006). «Honours Standard Note: SN/PC/2832» (PDF). United Kingdom Parliament. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Begent, P.J.· Chesshyre, H. (1999). The Most Noble Order of the Garter: 650 Years. London: Spink and Son. σελ. 198. ISBN 1-902040-20-1. 
  8. ↑ «Britain wanted limited restoration of royal family's honors». Japan Policy and Politics. 7 Ιανουαρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  9. ↑ Kingston, Jeff. "The Tokyo envoys: Englishmen in Japan," The Japan Times (Tokyo); 13/3/2005
  10. ↑ «Badge of The Order of the Garter». Victoria and Albert Museum. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2007. 
  11. ↑ Charles Knight (1811). «9». Guide to Windsor. 
  12. ↑ «The origin and history of the various heraldic offices». The College of Arms. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Military Knights». St. George's Chapel, Windsor. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  14. ↑ Paul Courtenay. «The Armorial Bearings of Sir Winston Churchill». The Churchill Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τάγμα_της_Περικνημίδας&oldid=10218982"