Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών 1966
Το 19ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών πραγματοποιήθηκε από τις 5 έως τις 20 Μαΐου του 1966.
| Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών 1966 | |
|---|---|
| Ταινία πρεμιέρας | Modesty Blaise |
| Τελευταία ταινία | Φαραώ |
| Τοποθεσία | Κάννες, Γαλλία |
| Ιδρύθηκε | 1946 |
| Βραβεία | Μέγα βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών (Κυρίες και Κύριοι) |
| Τίτλοι ταινιών | 25 (στο διαγωνιστικό τμήμα) 16 (μικρού μήκους) |
| Ημερομηνία Φεστιβάλ | 5 Μαΐου 1966 - 20 Μαΐου 1966 |
Σ' αυτό το φεστιβάλ δόθηκε τιμητικό βραβείο στον Όρσον Γουέλς για το σύνολο της προσφοράς του στον κινηματογράφο. Ο σκηνοθέτης παρουσίασε εκτός συναγωνισμού τον Φάλσταφ. Η κλασική ταινία του Γουέλς, που κέρδισε το βραβείο της 20ης επετείου του Φεστιβάλ Καννών, αποτελεί μία συρραφή αποσπασμάτων των έργων του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Ερρίκος ο 4ος, Οι εύθυμες κυράδες του Γουίντσορ, Ερρίκος ο 5ος και Ριχάρδος ο 2ος, αλλά και βασίζεται στο θεατρικό έργο Πέντε βασιλιάδες που πρωταγωνίστησε ο Γουέλς σε ηλικία μόλις 25 ετών[1].
Το μεγάλο βραβείο μοιράστηκαν δύο σκηνοθέτες: ο νεώτερος έως τότε κάτοχος του τίτλου, ο 28χρονος Κλοντ Λελούς, για το Ένας άντρας και μια γυναίκα και ο Ιταλός Πιέτρο Τζέρμι για το Κυρίες και Κύριοι. Η ταινία του Αλέν Ρενέ Ο πόλεμος τελείωσε αποβλήθηκε από το διαγωνιστικό πρόγραμμα κατ' απαίτησιν της ισπανικής κυβέρνησης, η οποία εμφανίστηκε ενοχλημένη από το θέμα, ενώ η Καλόγρια του Ζακ Ριβέτ, ελεύθερη απόδοση του μυθιστορήματος του Ντενί Ντιντερό, προκάλεσε το θρησκευτικό συναίσθημα ορισμένων. Το μεγάλο ωστόσο γεγονός του φεστιβάλ ήταν η πρεμιέρα του Δόκτωρ Ζιβάγκο, με πρωτοφανή κοσμοσυρροή[2].
Το βραβείο καλύτερου ηθοποιού έλαβε επάξια ο Πιερ Όσκαρσον για το ρόλο του στην ταινία Η πείνα (Sult)[3]. Το βραβείο καλύτερης ηθοποιού έλαβε η Βανέσα Ρεντγκρέιβ για το ρόλο της στην ταινία Μόργκαν, ο τρελός εραστής, όπου υποδύθηκε ένα πλουσιοκόριτσο που μόλις έχει χωρίσει τον εκκεντρικό και ελαφρώς διαταραγμένο σύζυγό της Μόργκαν, αλλά δε μπορούσε να αντισταθεί στη γοητεία του.
Στο διαγωνιστικό τμήμα προβλήθηκαν, μεταξύ άλλων, οι ταινίες Άλφι, ο Σατράπης του Λιούις Γκίλμπερτ, Οι γενναίοι του Μπρανκαλεόνε του Μάριο Μονιτσέλι και η Φλογισμένη σάρκα του Τόνι Ρίτσαρντσον.
Στο πλαίσιο του φεστιβάλ προβλήθηκε η ελληνική ταινία Διπλοπενιές, η οποία πραγματοποίησε καλές αγορές και έκανε καριέρα στο εξωτερικό με τον τίτλο Dancing The Syrtaki[4]. Στην εβδομάδα κριτικής προβλήθηκε και η ταινία Το μπλόκο[5]. Ανεπίσημη συμμετοχή είχε και η ταινία Το χώμα βάφτηκε κόκκινο.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Φάλσταφ (Οι καμπάνες του μεσονυχτίου)[νεκρός σύνδεσμος] Amafilms
- ↑ Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 142, Καθημερινή (1997)
- ↑ Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης: Κινηματογράφος και λογοτεχνίας The Cinefreak
- ↑ Διπλοπενιές (1966) Αρχειοθετήθηκε 2016-03-15 στο Wayback Machine. CineHellas
- ↑ 1o-37o Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (1960-1996) Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης