Ειρήνη Δούκαινα Λασκαρίνα
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Ειρήνη Δούκαινα Λασκαρίνα Ασενίνα Βατάτζαινα, βουλγαρ. Ирина Ласкарина Асенина (απεβ. 1268) από τη Δυναστεία των Βατάτζηδων ήταν βασίλισσα της Βουλγαρίας ως σύζυγος τού Κωνσταντίνου Α΄ Τιχ της Βουλγαρίας.
Ειρήνη Δούκαινα Λασκαρίνα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 13ος αιώνας Αυτοκρατορία της Νίκαιας |
Θάνατος | 1268 Βέλικο Τάρνοβο |
Τόπος ταφής | Holy Forty Martyrs Church |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία της Νίκαιας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κωνσταντίνος Τιχ[1] |
Γονείς | Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης και Έλενα Ασένινα της Βουλγαρίας |
Αδέλφια | Ιωάννης Δ΄ Λάσκαρης Ευδοκία Λασκαρίνα Θεοδώρα Λασκαρίνα |
Οικογένεια | Δυναστεία των Λασκαριδών |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν κόρη του Θεοδώρου Β΄ Βατάτζη Αυτοκράτορα των Ρωμαίων στη Νίκαια και της Έλενας των Ασέν, κόρης του Ιβάν Ασέν Β΄ της Βουλγαρίας. Αδελφός της ήταν ο Ιωάννης Δ΄, που διαδέχθηκε τον πατέρα του· η αδελφή της Μαρία παντρεύτηκε τον Νικηφόρο Α΄ Άγγελο δεσπότη της Ηπείρου.
Το 1257 παντρεύτηκε τον Βούλγαρο ευγενή Κωνσταντίνο Α΄ Τιχ ως η δεύτερη σύζυγός του. Ο Κωνσταντίνος Α΄ ήταν διεκδικητής του Βουλγαρικού θρόνου. Ήταν υπερήφανος, που νυμφεύτηκε την εγγονή του Ιβάν Β΄ Ασέν, μάλιστα υιοθέτησε το επώνυμο Ασέν για να κάνει ισχυρότερη τη διεκδίκησή του. Πράγματι το επόμενο έτος ένα συμβούλιο βογιάρων στο Τάρνοβο τον εξέλεξε τσάρο της Βουλγαρίας και η Ειρήνη έγινε "τσάριτσα (τσαρίνα)".
Το 1261 ο αντιβασιλιάς της Νίκαιας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος ανέκτησε την Κωνσταντινούπολη, καταλύοντας τη Λατινική αυτοκρατορία και επαναφέροντας τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην έδρα της. Τότε ο Μιχαήλ Η΄ εκτόπισε και τύφλωσε τον Ιωάννη Δ΄, που εστάλη σε μονή. Η Ειρήνη έγινε αμείλικτη εχθρός τού σφετεριστή: κατέστη αρχηγός της αντίπαλης του Μιχαήλ Η΄ μερίδας στη Βουλγαρική Αυλή.
Το 1268 απεβίωσε άτεκνη.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε το 1257 τον Κωνσταντίνο Α΄ Τιχ της Βουλγαρίας· δεν απέκτησαν απογόνους.
Πηγές
Επεξεργασία- John V.A. Fine, Jr., The Late Medieval Balkans, Ann Arbor, 1987.
- ↑ p14554.htm#i145537. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.