Εκστρατεία της Καλλίπολης

Η Εκστρατεία της Καλλίπολης ή Μάχη της Καλλίπολης (τουρκικά: Çanakkale Savaşı‎‎), ήταν πολεμική επιχείρηση της Εγκάρδιας Συνεννόησης, από τις 19 Φεβρουαρίου 1915 μέχρι τις 9 Ιανουαρίου 1916, για την κατάληψη της χερσονήσου της Καλλίπολης, τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχε πρόσφατα ενταχθεί στις Κεντρικές Δυνάμεις. Στην εκστρατεία αυτή, βρετανικά, γαλλικά και αποικιακά στρατεύματα επιχείρησαν, αποτυχημένα, να καταλάβουν τα στενά των Δαρδανελίων ώστε να αποκαταστήσουν τη θαλάσσια τροφοδοσία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Εκστρατεία της Καλλίπολης
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Φωτογραφίες από την εκστρατεία
Χρονολογία17 Φεβρουαρίου 19159 Ιανουαρίου 1916 (π.ημ.)
ΤόποςΧερσόνησος της Καλλίπολης - Σαντζάκι της Καλλίπολης - Βιλαέτι της Αδριανούπολης - Οθωμανική Αυτοκρατορία
Αποτέλεσμα
  • Αποφασιστική νίκη των Οθωμανών
  • Ανακατάληψη της Καλλίπολης
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα

Μετά από έναν αποτυχημένο ναυτικό βομβαρδισμό, πραγματοποιήθηκε αμφίβια απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης. Η προσπάθεια απέτυχε, και μετά από οκτώ μήνες σκληρών μαχών και πολλά θύματα και στις δύο πλευρές, η δύναμη εισβολής τελικά αποχώρησε. Η εκστρατεία ήταν μια από τις μεγαλύτερες νίκες των Οθωμανών κατά τη διάρκεια του πολέμου και θεωρείται μια μεγάλη αποτυχία για τους Συμμάχους. Η αποτυχία της εκστρατείας προκάλεσε επικρίσεις στο Λονδίνο κατά του Ουίνστον Τσώρτσιλ, που ήταν ο πιο ένθερμος οπαδός της, και την πτώση της κυβέρνησης των Φιλελευθέρων, την οποία διαδέχθηκε κυβέρνηση συνασπισμού Φιλελευθέρων-Συντηρητικών. Ο Τσώρτσιλ, μολονότι απαλλάχθηκε από τη θέση του, παρέμεινε στο Πολεμικό Συμβούλιο. Η ήττα των συμμάχων συμπίπτει με την κορύφωση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Επιπλέον, η καθήλωση των δυνάμεων της Αντάντ στην εκστρατεία αυτή ευθύνεται και για το καθυστερημένο άνοιγμα του Μακεδονικού Μετώπου και την πτώση τη Σερβίας. Το φθινόπωρο του έτους ξεκίνησε η μεταφορά των ηττημένων στρατευμάτων τους (μετονομαζόμενα ως Στρατιά της Ανατολής) στο Μακεδονικό Μέτωπο, με απόβασή του στη Θεσσαλονίκη, ενώ τα τελευταία συμμαχικά στρατεύματα αποχώρησαν τελείως τον Δεκέμβρη του 1915.

Η συμμετοχή ή όχι της Ελλάδας στην εκστρατεία της Καλλίπολης αποτέλεσε την πρώτη μιας σειράς διαφωνιών μεταξύ του Πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, που υποστήριζε την συμμετοχή της Ελλάδας στην εκστρατεία στο πλευρό των δυνάμεων της Αντάντ για τα σημαντικά ανταλλάγματα (προσάρτηση της Μικράς Ασίας, Βόρειας Ηπείρου, και Κύπρου)[1], και του Βασιλιά Κωνσταντίνου, που θεωρούσε ότι η εμπλοκή της χώρας στην εκστρατεία θα ήταν ολέθρια για τον ελληνικό στρατό.

Το Μνημείο των Μαρτύρων Καλλίπολης στον όρμο Anzac, που τιμά την απώλεια των Οθωμανών και των στρατιωτών Anzac στη χερσόνησο της Καλλίπολης

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ΑΓΤΖΙΔΗΣ, ΒΛΑΣΗΣ ΑΓΤΖΙΔΗΣ (5 Οκτωβρίου 2015). «Η μάχη της Καλλίπολης και η Ελλάδα». Η Καθημερινή. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2020. 

Περαιτέρω ανάγνωση

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία