Βικιπαίδεια

Εμάνουελ Ρίνγκελμπλουμ

Ο Εμάνουελ Ρίνγκελμπλουμ (Emanuel Ringelblum) (21 Νοεμβρίου 1900 – 10 Μαρτίου (πιθανότατα), 1944) ήταν Πολωνοεβραίος ιστορικός, πολιτικός και κοινωνικός λειτουργός, γνωστός για τις Σημειώσεις από το Γκέτο της Βαρσοβίας, Σημειώσεις για τους Πρόσφυγες στο Ζμπόνσιν, που εξιστορούν την απέλαση των Εβραίων από την πόλη Ζμπόνσιν και το λεγόμενο Αρχείο Ρίνγκελμπλουμ του Γκέτο της Βαρσοβίας.

Εμάνουελ Ρίνγκελμπλουμ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Emanuel Ringelblum (Πολωνικά)
Γέννηση21  Νοεμβρίου 1900[1][2][3]
Μπούτσατς[4][5]
Θάνατος7  Μαρτίου 1944[6]
Βαρσοβία[7][5]
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτουθάνατος από μη φυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστροουγγαρία
Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[8]
Γίντις[8]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βαρσοβίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
πολιτικός[9]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Πριν τον πόλεμο Επεξεργασία

Ο Ρίνγκελμπλουμ γεννήθηκε στο Μπούτσατς, μια πόλη της ανατολικής Γαλικίας, στη συνέχεια στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και τώρα στην Ουκρανία. Λόγω της έντονης παρουσίας του γίντις πολιτισμού στη γενέτειρά του, ο Ρίνγκελμπλουμ ανέπτυξε μια ισχυρή αφοσίωση στη γλώσσα γίντις, καθώς και στις πολιτικές του πεποιθήσεις. Το 1914, ο Ρίνγκελμπλουμ μετακόμισε στο Νόβι Σοντς και στη συνέχεια στη Βαρσοβία το 1920.[11] Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή το 1927 σχετικά με την ιστορία των Εβραίων της Βαρσοβίας κατά τον Μεσαίωνα. Στη συνέχεια, δίδαξε ιστορία σε εβραϊκά σχολεία και έγινε μέλος ενός πολιτικού κινήματος που είναι γνωστό ως «Αριστερό Ποάλε Ζίον». Ήταν γνωστός ως ιστορικός και ειδικός στον τομέα της ιστορίας των Πολωνοεβραίων από τον ύστερο Μεσαίωνα έως τον 18ο αιώνα. Ο Ρίνγκελμπλουμ εργάστηκε για μια ποικιλία κοινωνικών οργανώσεων πριν από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι βοήθησε τους Πολωνοεβραίους που εκδιώχθηκαν από τη Γερμανία το 1938 και το 1939.

Προπολεμικές δραστηριότητες Επεξεργασία

Πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ρίνγκελμπλουμ συμμετείχε σε πολλές οργανώσεις που βοήθησαν στη διαμόρφωση του πάθους του για την εβραϊκή ιστορία, καθώς και στη δραστηριότητά του κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ήταν μέλος του Ποάλε Ζίον (Εργάτες της Σιών), κάτι που πυροδότησε την αφοσίωσή του τόσο στη γλώσσα γίντις όσο και στην ιστορία του Ιουδαϊσμού και του λαού του. Όταν το κόμμα διασπάστηκε το 1920, ευθυγραμμίστηκε με το αριστερό μισό της οργάνωσης, στην οποία έπαιξε μεγάλο ρόλο στο πολιτιστικό έργο.[12] Το 1923, ο Ρίνγκελμπλουμ έγινε ένας από τους ιδρυτές του Κύκλου των Νέων Ιστορικών. Με τη βοήθεια του συνιδρυτή Ράφαελ Μάλερ, ο Ρίνγκελμπλουμ κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερους από 40 Εβραίους φοιτητές ιστορίας, καθώς και μια γενιά Εβραίων ιστορικών που εργάστηκαν για να υπηρετήσουν τον λαό τους. Η ομάδα ήταν ευρέως αναγνωρισμένη για τη δημοσίευση δύο περιοδικών και το έργο της για την υπεράσπιση του δικαιώματος να ζει κανείς στην Πολωνία. Προχώρησε στην ένταξή του στο YIVO το 1925 ως αποτέλεσμα της σταθερής του πίστης στο «για τον λαό από τον λαό» και εργάστηκε στο ιστορικό τμήμα της οργάνωσης. Εργάστηκε ως συντάκτης για την ομάδα και μέχρι το 1939, και είχε δημοσιεύσει 126 επιστημονικά άρθρα με το όνομά του.[13] Ο Ρίνγκελμπλουμ ήταν επίσης ενεργό μέλος του κινήματος Landkentenish, στο οποίο τόνισε την ανάγκη διατήρησης του εβραϊκού δεσμού με την Ανατολική Ευρώπη. Το 1932, ο Ρίνγκελμπλουμ άρχισε να εργάζεται για την Αμερικανική Εβραϊκή Κοινή Επιτροπή Διανομής (ΑΕΚΕΔ), όπου έμαθε πώς η αυτοβοήθεια θα μπορούσε να προσφέρει ηθική και οικονομική βοήθεια στους Εβραίους στην Πολωνία που αντιμετωπίζουν διακρίσεις ως αποτέλεσμα των πογκρόμ.[11] Λόγω της επιτυχίας του, η οργάνωση τον έστειλε να βοηθήσει τους Πολωνούς πρόσφυγες το 1938.[13] Μετά τη δουλειά του με την ΑΕΚΕΔ, ο Ρίνγκελμπλουμ υπηρέτησε ως ηγέτης του Aleynhilf, το οποίο αργότερα έγινε βασικός οργανισμός παροχής βοήθειας στο Γκέτο της Βαρσοβίας, δουλεύοντας ενάντια στη Γιούντενρατ της Βαρσοβίας και την Εβραϊκή Αστυνομία των Γκέτο.[14] Η ομάδα παρείχε ευκαιρίες εργασίας για την εβραϊκή ελίτ, και αυτό χρησίμευσε ως βάση για το Αρχείο Ρίνγκελμπλουμ. Ίδρυσε επίσης μια οργάνωση γίντις πολιτισμού, με τίτλο Yidishe Kultur Organizatsiye.[11]

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία

 
Πλάκα στη μνήμη περίπου 40 Εβραίων – ανάμεσά τους ο Εμάνουελ Ρίνγκελμπλουμ – και στην οικογένεια Βόλσκι, στην οδό Γκρουγέσκα 77 στη Βαρσοβία

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Ρίνγκελμπλουμ και η οικογένειά του εγκαταστάθηκαν στο Γκέτο της Βαρσοβίας. Εκεί ηγήθηκε μιας μυστικής επιχείρησης με την κωδική ονομασία Oyneg Shabbos. Οι δραστηριότητες της ομάδας κρατήθηκαν τόσο μυστικές που ούτε οι κάτοικοι του γκέτο γνώριζαν την επιχείρηση. Περνούσε τις μέρες του συλλέγοντας πληροφορίες και έγραφε σημειώσεις τη νύχτα.[13] Μαζί με πολλούς άλλους Εβραίους συγγραφείς, επιστήμονες και απλούς ανθρώπους, ο Ρίνγκελμπλουμ συνέλεξε ημερολόγια και έγγραφα, και διατήρησε τις αφίσες και τα διατάγματα που αποτελούσαν τη μνήμη της καταδικασμένης κοινότητας. Μεταξύ περίπου 25.000 φύλλων που διατηρούνται, υπάρχουν επίσης λεπτομερείς περιγραφές καταστροφής γκέτο σε άλλα μέρη της κατεχόμενης Πολωνίας, όπως το στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα και το στρατόπεδο εξόντωσης Χέλμνο, και μια σειρά από αναφορές επιστημόνων που διεξάγουν έρευνα για τις επιπτώσεις του λιμού στα γκέτο. Η επιχείρηση χρησιμοποίησε την Εβραϊκή Κοινωνική Αυτοβοήθεια (ΕΚΑ), μια οργάνωση που ήταν ανεκτή από το Ναζιστικό Κόμμα, ως κάλυμμα για τις δραστηριότητές της. Το γραφείο αυτής της κοινωνικής υπηρεσίας είναι πλέον ο χώρος αποθήκευσης των αρχείων.

Ήταν επίσης ένα από τα πιο ενεργά μέλη της Żydowska Samopomoc Społeczna (Εβραϊκή Κοινωνική Βοήθεια), μια οργάνωση που ιδρύθηκε για να βοηθήσει τους πεινασμένους ανθρώπους του Γκέτο της Βαρσοβίας. Την παραμονή της καταστροφής του γκέτο την άνοιξη του 1943, όταν όλα έμοιαζαν χαμένα, το αρχείο τοποθετήθηκε σε τρία κουτιά γάλακτος και μεταλλικά κουτιά. Μερικά θάφτηκαν στα κελάρια των κτιρίων της Βαρσοβίας.

Λίγο πριν την Εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας, ο Ρίνγκελμπλουμ και η οικογένειά του δραπέτευσαν από το γκέτο και βρήκαν καταφύγιο στην πολωνική πλευρά της Βαρσοβίας.[15] Ωστόσο, στις 7 Μαρτίου 1944, η κρυψώνα τους (προπολεμική διεύθυνση, οδός Γκρουγέσκα 81) ανακαλύφθηκε από την Γκεστάπο. Αμέσως μετά, ο Ρίνγκελμπλουμ και η οικογένειά του εκτελέστηκαν, μαζί με τους Πολωνούς διασώστες τους, Μιετσίσουαφ Βόλσκι και Γιάνους Βισότσκι,[16] στη φυλακή Πάβιακ.[17]

Αρχεία Ρίνγκελμπλουμ Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Αρχείο Ρίνγκελμπλουμ
 
Ένα από τα κουτιά γάλακτος που χρησιμοποιήθηκε για την απόκρυψη εγγράφων. Από το Αρχείο Ρίνγκελμπλουμ «Oyneg Shabbos».

Η τύχη των Αρχείων Ρίνγκελμπλουμ είναι μόνο εν μέρει γνωστή. Τον Σεπτέμβριο του 1946, δέκα τσίγκινα κουτιά καλυμμένα με πηλό βρέθηκαν στα ερείπια της Βαρσοβίας.[11] Αν και υπέστησαν ζημιές από το νερό, το περιεχόμενο των κουτιών μπόρεσε να διασωθεί από συντηρητές. Τον Δεκέμβριο του 1950, δύο επιπλέον δοχεία γάλακτος βρέθηκαν σε ένα κελάρι ενός ερειπωμένου σπιτιού στην οδό Νοβολίπκι 68.[18] Το δεύτερο αρχείο όχι μόνο βρέθηκε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από το πρώτο, αλλά περιείχε και μεγαλύτερη ποικιλία αντικειμένων.[11] Ανάμεσά τους ήταν αντίγραφα πολλών υπόγειων εφημερίδων, μια αφήγηση απελάσεων από το Γκέτο της Βαρσοβίας και δημόσιες ανακοινώσεις από τη Γιούντενρατ (το συμβούλιο των Εβραίων ηγετών), αλλά και έγγραφα της συνηθισμένης ζωής, προσκλήσεις για συναυλίες, κουπόνια γάλακτος και περιτυλίγματα σοκολάτας. Ο αρχειακός θησαυρός παρέχει πληροφορίες για την καθημερινή ζωή, τους αγώνες και τα βάσανα των Πολωνοεβραίων που ζούσαν σε μια κομβική περιοχή κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.[19]

Παρά τις επανειλημμένες έρευνες, το υπόλοιπο αρχείο, συμπεριλαμβανομένου του τρίτου κουτιού γάλακτος, δεν έχει ακόμη βρεθεί. Φημολογείται ότι βρίσκεται κάτω από τη σημερινή Κινεζική Πρεσβεία στη Βαρσοβία.[13]

Το Εβραϊκό Ιστορικό Ινστιτούτο στη Βαρσοβία πήρε το όνομά του.

Δημοσιευμένα έργα Επεξεργασία

  • Πολωνοεβραϊκές Σχέσεις κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (1974)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12055343s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6mq2n5h. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 psb.26104.1.
  6. ↑ Agence bibliographique de l'enseignement supérieur: «Système universitaire de documentation» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Μονπελιέ. Ανακτήθηκε στις 3  Αυγούστου 2017.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  8. ↑ 8,0 8,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12055343s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  10. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιανουαρίου 2022.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Kassow, Samuel D. «Ringelblum, Emanuel». www.yivoencyclopedia.org. YIVO. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2016. 
  12. ↑ Kassow, Samuel D. «Po'ale Tsiyon». www.yivoencyclopedia.org. YIVO. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2016. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 «The "Oneg Shabbat" Archives: "Let the world read and know"». www.yadvashem.org. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2016. 
  14. ↑ Kassow, Samuel D. (17 Ιουλίου 2007). Who Will Write Our History?: Emanuel Ringelblum, the Warsaw Ghetto, and the Oyneg Shabes Archive (στα Αγγλικά). Indiana University Press. ISBN 978-0253000033. 
  15. ↑ «In Memoriam - Emanuel Ringelblum - JDC Archives». archives.jdc.org. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2016. 
  16. ↑ Winstone, Martin (30 Οκτωβρίου 2014). The Dark Heart of Hitler's Europe: Nazi Rule in Poland Under the General Government (στα Αγγλικά). I.B.Tauris. σελ. 18. ISBN 9781780764771. 
  17. ↑ Gilbert, Martin (2002). The Routledge Atlas of the Holocaust. Psychology Press. σελ. 10. ISBN 978-0-415-28145-4. 
  18. ↑ Μπέργκμαν, Ελεονόρα. «Discovering second part of Archive - Jewish Historical Institute». www.jhi.pl (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2018. 
  19. ↑ «The Warsaw Ghetto Oyneg Shabes–Ringelblum Archive». Indiana University Press. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2016. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • «Αμερικανική Εβραϊκή Κοινή Επιτροπή Διανομής». In Memoriam - Εμάνουελ Ρίνγκελμπλουμ - Αρχεία JDC .
  • Mark Celinscak, A Procession of Shadows: Examing Warsaw Ghetto Testimony. Νέο Σχολικό Δελτίο Ψυχολογίας. Τόμος 6, Αριθμός 2 (2009): 38–50.
  • Samuel D. Kassow, Ποιος θα γράψει την ιστορία μας; Εμάνουελ Ρίνγκελμπλουμ, το γκέτο της Βαρσοβίας και το Αρχείο Ρίνγκελμπλουμ, Bloomington & Indianapolis 2007.
  • Samuel D. Kassow, “Emanuel Ringelblum and Jewish Society”, Michael, Institute of Diaspora Studies, Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, 2004
  • Sarah Traister Moskovitz, Poetry In Hell : Η πλήρης συλλογή ποιημάτων από τα αρχεία Ringelblum στο πρωτότυπο Γίντις με αγγλικές μεταφράσεις . Ιστός. Ιούλιος 2010.
  • Shapiro, Robert Moses, Tadeusz Epsztein και Samuel D. Kassow. «Το γκέτο της Βαρσοβίας Αρχείο Ρίνγκελμπλουμ.» Ιντιάνα University Press .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εμάνουελ_Ρίνγκελμπλουμ&oldid=9772751"