Επί του Στρατού
Ο τίτλος του επί του Στρατού (δηλ. υπεύθυνου του στρατεύματος) ήταν ένα Ρωμαϊκό στρατιωτικό αξίωμα, που πιστοποιείται κατά τον 14ο αι.
Ιστορία και καθήκοντα Επεξεργασία
Σύμφωνα με το Βιβλίο των Αξιωμάτων του Ψευδο-Κωδινού, γραμμένο λίγο μετά τα μέσα του 14ου αι., ο επί του Στρατού ήταν υποδεέστερος αξιωματούχος από τον μεγάλο Δομέστικο, τον γενικό διοικητή του Ρωμαϊκού Στρατού. Σε εκστρατεία ανίχνευε μπροστά από τον στρατό, για να βρει έναν κατάλληλο τόπο στρατοπέδευσης, αλλά η επιλογή του έπρεπε να επιβεβαιωθεί από το μέγα Δομέστικο. [1] [2] Οι περισσότεροι από τους κατόχους του αξιώματος ήταν στρατιωτικοί διοικητές και οι πραγματικές τους ευθύνες ήταν ευρύτερες από αυτές που υπονοεί ο Ψευδο-Κωδινός. [3] Σύμφωνα με τον Ροντόλφ Γκιγιάν στην πραγματικότητα φαίνεται ότι το αξίωμα απλώς δινόταν, για να δώσει στον κάτοχό του μία θέση στην Αυτοκρατορική ιεραρχία. [1]
Στο έργο του Ψευδο-Κωδινού το αξίωμα καταλαμβάνει την 29η θέση στην Αυτοκρατορική σειρά προτεραιότητας, μεταξύ του πρωτασηκρήτου και του μυστικού. [4] Το διακριτικό ένδυμα του επί του Στρατού στην Αυλή αποτελείτο από έναν χρυσοκέντητο πίλο (σκιάδιον), ένα απλό μεταξωτό χιτώνα με χειρίδες (καββάδιον) και ένα θολωτό καπέλο από κίτρινο μετάξι, διακοσμημένο με κέντημα από χρυσό σύρμα και με δύο πορτρέτα του Αυτοκράτορα: ένα εμπρός με τον Αυτοκράτορα ένθρονο και ένα πίσω με τον Αυτοκράτορα να ιππεύει (σκαράνικον). Δεν είχε ράβδο αξιώματος (δικανίκιον). [1] [5]
Κατάλογος γνωστών επί του Στρατού Επεξεργασία
| Όνομα | Διάστημα | Διορίστηκε από | Σημειώσεις | Αναφορές |
|---|---|---|---|---|
| Νοστόνγκος Δούκας | πριν το 1304 | Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος | Ως επί του στρατού, κατείχε τη διοίκηση ελαφρών στρατευμάτων εναντίον των Οθωμανών στη Μικρά Ασία. Το 1304 προήχθη σε μέγα Εταιρειάρχη και συμμετείχε στις μάχες κατά της Καταλανικής Εταιρείας. | [6] [7] [8] |
| Μαρουλής | π. 1305 | Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος | Στρατιωτικός διοικητής και μέγας Άρχων, διοικητής των Ρωμαϊκών στρατευμάτων, που συνόδευαν την Καταλανική Εταιρεία στην εκστρατεία της εναντίον των Οθωμανών στη Μικρά Ασία, υπό τη γενική διοίκηση του Ροζέ ντε Φλορ. Προήχθη σε επί του Στρατού το 1305 και πολέμησε εναντίον των Καταλανών στη Θράκη το 1306-1308. | [9] [7] |
| Θεόδωρος Δούκας Μουζάκιος | π. 1305/06 | Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος | Δυτικής (πιθανώς Ηπειρωτικής) καταγωγής και πεθερός του Θεόδωρου Συναδηνού. Συνωμότησε με τον Καταλανό Ferran d'Aunés εναντίον του Ανδρόνικου Β΄, αλλά το σχέδιο ανακαλύφθηκε και οι δύο ρίφθηκαν στη φυλακή. Μετά έγινε μοναχός, με το μοναστικό όνομα Θεοδώρητος. | [1] [7] |
| Ραούλ | αρχές του 14ου αι. | πιθανώς Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος | Το μικρό όνομα είναι άγνωστο, επιβεβαιωμένο μόνο στα έργα του Μανουήλ Φιλή. | [7] |
| Καβάσιλας | πριν το 1321 | πιθανώς Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος | Το μικρό όνομα είναι άγνωστο. Γαιοκτήμονας στο Σουχάν, κοντά στη Δρυινόπολη. Απεβίωσε πριν από το 1321. | [6] [7] |
| Ζαν ντε Ζιμπλέ | π. 1324/25 | Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος | Γάλλος ευγενής από την Κύπρου. Βρισκόταν σε Ρωμαϊκή υπηρεσία· στάλθηκε μαζί με τον παρακοιμώμενο Ανδρόνικο Τορνίκη στη Σαβοΐα, για να κανονίσει το γάμο του Ανδρόνικου Γ΄ Παλαιολόγου με την Άννα της Σαβοΐας. | [6] [7] |
| Σεναχερείμ | π. 1341 | Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός (ως αντιβασιλιάς) | Διορίστηκε διοικητής του Ρωμαϊκού Ναυτικού το φθινόπωρο του 1341, μετά την απόλυση του Αλεξίου Αποκαύκου. Ηγήθηκε του στόλου σε μια σειρά επιτυχημένων ναυμαχιών, εμποδίζοντας τους Οθωμανούς του Σαρουχάν μπέη και τον Γιακσί χαν των Καρασιδών να περάσουν στη Θράκη από τη Μικρά Ασία. | [6] [7] |
| Μάρκος Δούκας-Γλαβάς-Μουρινός | π. 1355–1370 | Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος | Πιθανώς ιταλικής προέλευσης λόγω του επωνύμου του (Murino). Είναι γνωστός από μία διαμάχη μεταξύ των μοναστηριών Δοχειαρίου και Ξηροποτάμου για ένα κομμάτι γης που είχε πουλήσει το πρώτο μοναστήρι. | [6] [7] [10] |
| Ορέστης | π. 1365/66 | Αγνωστος | Γνωστός ως αρχηγός της Ακρόπολης των Σερρών ήδη από το π. 1350, το 1365/66 ήταν ο επί του Στρατού και ο καθολικός Κριτής των Σέρβων εκεί, υπό την κυριαρχία του Γιοβάν Ουγκλέσα. | [6] [7] |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Guilland 1960, σελ. 89.
- ↑ Verpeaux 1966.
- ↑ Bartusis 1997, σελ. 253.
- ↑ Verpeaux 1966, σελ. 138.
- ↑ Verpeaux 1966, σελ. 160.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Guilland 1960, σελ. 90.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 PLP.
- ↑ Polemis 1968, σελ. 152.
- ↑ Guilland 1960.
- ↑ Polemis 1968, σελ. 122.
Αναφορές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Bartusis, Mark C. (1997). The Late Byzantine Army: Arms and Society 1204-1453. University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-1620-2.Bartusis, Mark C. (1997). The Late Byzantine Army: Arms and Society 1204-1453. University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-1620-2. Bartusis, Mark C. (1997). The Late Byzantine Army: Arms and Society 1204-1453. University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-1620-2.
- Guilland, Rodolphe (1960). "Études sur l'histoire administrative de l'empire byzantin: les commandants de la garde impériale, l'ἐπὶ τοῦ στρατοῦ et le juge de l'armée". Revue des études byzantines (in French). 18 (18): 79–96. doi:10.3406/rebyz.1960.1221.
- Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. London: The Athlone Press.
- Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit; Walther, Rainer; Sturm-Schnabl, Katja; Kislinger, Ewald; Leontiadis, Ioannis; Kaplaneres, Sokrates (1976–1996). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-7001-3003-1.
- Verpeaux, Jean, ed. (1966). Pseudo-Kodinos, Traité des Offices (in French). Centre National de la Recherche Scientifique.