Βικιπαίδεια

Επαρχία Ρίο Νέγρο

επαρχία της Αργεντινής

Το Ρίο Νέγρο (ισπανική προφορά: ˈri.o ˈneɣɾo, Μαύρος Ποταμός) είναι επαρχία της Αργεντινής, η οποία βρίσκεται στη βόρεια Παταγονία. Γειτονικές επαρχίες είναι από τον νότο και δεξιόστροφα η Τσουμπούτ, η Νεουκέν, η Μεντόσα, η Λα Πάμπα και το Μπουένος Άιρες. Στα ανατολικά βρίσκεται ο Ατλαντικός Ωκεανός.

Επαρχία Ρίο Νέγρο

Σημαία
Έμβλημα
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήΑργεντινή
ΠρωτεύουσαΒιέδμα
Ίδρυση1955
Διοίκηση
 • Governor of Río Negro ProvinceAlberto Weretilneck (από 2023)
Έκταση203.013 km²[1]
Πληθυσμός750.768 (2022)[2][3]
Γεωγραφικές συντεταγμένες40°48′0″S 63°0′0″W
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η πρωτεύουσά της είναι η Βιέδμα, κοντά στην εκβολή του ομώνυμου ποταμού στον Ατλαντικό, στο ανατολικό άκρο της επαρχίας. Η μεγαλύτερη πόλη είναι το Μπαριλότσε στους πρόποδες των Άνδεων στα δυτικά. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι η Χενεράλ Ρόκα (Ρίο Νέγρο) και η Τσιπογιέτι. Ο συνολικός πληθυσμός της επαρχίας σύμφωνα με την απογραφή του 2022 ανέρχεται σε 762.077 κατοίκους.[4]

Ιστορία

Επεξεργασία

Ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος εξερευνητής που επισκέφθηκε τις ακτές των επαρχιών το 1520.[5] Ο ιταλός ιερέας Νικολάς Μασκάρντι ίδρυσε την ιησουιτική ιεραποστολή Nuestra Señora de Nahuel Huapi το 1670 στις όχθες της λίμνης Ναχουέλ Χουάπι, στους πρόποδες της οροσειράς των Άνδεων.[6]

 
Φρανσίσκο Μορένο

Αρχικά αποτελούσε μέρος της επικράτειας της Αργεντινής που ονομαζόταν Παταγονία (το 1878 η Gobernación de la Patagonia[7]), αλλά το 1884 οργανώθηκε στο Territorio Nacional del Río Negro και ο στρατηγός Λορένσο Βίντερ διορίστηκε πρώτος κυβερνήτης της επικράτειας. Μόλις το 1957,[8] το Ρίο Νέγρο απέκτησε καθεστώς επαρχίας- πρώτος κυβερνήτης της επαρχίας ήταν ο Εντγκάρδο Καστέγιο της Ριζοσπαστικής Ένωσης Πολιτών (UCR).[9]

Γεωγραφία

Επεξεργασία
 
Ρίο Νέγρο, το «μαύρο ποτάμι».

Το Ρίο Νέγρο είναι μία από τις έξι επαρχίες που απαρτίζουν την Παταγονία της Αργεντινής.[10] Οριοθετείται στα βόρεια από τον ποταμό Κολοράδο που τη χωρίζει από την επαρχία Λα Πάμπα, στα ανατολικά από τον Ατλαντικό Ωκεανό και στα δυτικά από τις Άνδεις και τον ποταμό Λιμάι (αποτελεί το φυσικό σύνορο με την επαρχία Νεουκέν).[10] Ο 42ος παράλληλος νότια σηματοδοτεί το νότιο όριο της επαρχίας.[10] Με έκταση 203.013 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι η 4η μεγαλύτερη επαρχία σε έκταση.[11]

Κλίμα

Επεξεργασία

Το κλίμα της επαρχίας είναι εύκρατο στα χαμηλά και πολύ ψυχρό στις υψηλότερες κορυφές των Άνδεων.

Θερμοκρασία

Επεξεργασία

Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες στην επαρχία είναι σχετικά χαμηλές για το γεωγραφικό της πλάτος λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων στα ανατολικά και του μεγαλύτερου υψομέτρου στα δυτικά. Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες στην επαρχία μπορεί να ποικίλλουν, ανάλογα με το υψόμετρο και την απόσταση από τη θάλασσα. Τα βόρεια τμήματα της επαρχίας είναι τα θερμότερα, με μέση ετήσια θερμοκρασία άνω των 15 °C, ενώ οι ψυχρότερες περιοχές βρίσκονται στην Κορδιλιέρα, όπου οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες είναι μικρότερες από 10 °C. Στις υψηλότερες κορυφές, η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι μικρότερη από το μηδέν. Οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες μπορεί να ξεπεράσουν τους 40 °C, αν και οι μέσες θερμοκρασίες του Ιανουαρίου κυμαίνονται από 20 έως 24 °C. Αντίθετα, η περιοχή των Άνδεων έχει ηπιότερα καλοκαίρια με μέσες θερμοκρασίες Ιανουαρίου 15 °C ή λιγότερο, ανάλογα με το υψόμετρο. Τον Ιούλιο, οι μέσες θερμοκρασίες κυμαίνονται από 7 έως 8 °C στις ακτές στα βόρεια έως περίπου 2 έως 3 °C στο κεντρικό οροπέδιο.[12]

Υγρασία και υετός

Επεξεργασία

Η σχετική υγρασία είναι χαμηλότερη στο κεντρικό οροπέδιο, όπου ο μέσος όρος είναι στο 50%.[12] Κατά μήκος των ακτών, η υγρασία είναι υψηλότερη με μέση ετήσια υγρασία 60%, ενώ η περιοχή των Άνδεων έχει την υψηλότερη υγρασία με μέση ετήσια υγρασία που υπερβαίνει το 65% λόγω των χαμηλότερων θερμοκρασιών εκεί.[12] Σε όλες τις τοποθεσίες, η υγρασία είναι χαμηλότερη το καλοκαίρι και υψηλότερη τον χειμώνα λόγω των υψηλότερων θερμοκρασιών του καλοκαιριού.[12]

Οι Άνδεις εμποδίζουν την είσοδο του μεγαλύτερου μέρους της υγρασίας από τον Ειρηνικό Ωκεανό, με αποτέλεσμα να απελευθερώνεται το μεγαλύτερο μέρος των υετών στις δυτικές πλαγιές της και ως εκ τούτου, το μεγαλύτερο μέρος της επαρχίας είναι ξηρό, με μέση ετήσια βροχόπτωση περίπου 200 χιλιοστά.[12] Οι παράκτιες περιοχές και τα βόρεια τμήματα της επαρχίας δέχονται ελαφρώς υψηλότερες βροχοπτώσεις, όπου ο μέσος όρος μπορεί να υπερβαίνει τα 300 χιλιοστά ετησίως.[12] Η περιοχή των Άνδεων δέχεται τις περισσότερες βροχοπτώσεις με περιοχές που λαμβάνουν μέση ετήσια βροχόπτωση 200 έως 1.000 χιλιοστά, στις οποίες η διαβάθμιση των βροχοπτώσεων είναι πολύ ισχυρή και αυξάνεται προς τα δυτικά.[12] Σε ορισμένα μέρη, η βροχόπτωση μπορεί να ξεπεράσει τα 3.000 χιλιοστά ετησίως.[12] Το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής των Άνδεων έχει ένα πρότυπο βροχόπτωσης που μοιάζει με το μεσογειακό, παρόμοιο με αυτό της Κεντρικής Χιλής, όπου το μεγαλύτερο μέρος των βροχοπτώσεων πέφτει κατά τους χειμερινούς μήνες και τα καλοκαίρια είναι ξηρά.[12]

Άνεμος και ηλιοφάνεια

Επεξεργασία

Ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό του κλίματος είναι οι ισχυροί άνεμοι που παρατηρούνται σε όλη την επαρχία.[12] Τα καλοκαίρια τείνουν να είναι πιο ανεμώδη από τους χειμώνες.[12] Οι άνεμοι που προέρχονται από τα δυτικά, νοτιοδυτικά και βορειοδυτικά είναι συνηθισμένοι, και εμφανίζονται στο 50% του χρόνου (60% αν δεν υπολογιστεί η νηνεμία).[12] Υπάρχει κάποια τάση οι άνεμοι να έρχονται από τα ανατολικά, ιδιαίτερα στις παράκτιες περιοχές, όπου μπορεί να εμφανιστούν θαλάσσιες αύρες από τα ανατολικά όταν οι δυτικοί άνεμοι είναι ασθενείς, οι οποίες μπορούν να γίνουν αισθητές έως και 10 χιλιόμετρα από την ακτή.[12] Η μέση ταχύτητα του ανέμου σε όλη την επαρχία ποικίλλει, με τα βόρεια τμήματα να έχουν τις χαμηλότερες ταχύτητες ανέμου, ενώ οι περιοχές με το μεγαλύτερο υψόμετρο είναι οι πιο ανεμώδεις.[12] Εκτός από τα βόρεια τμήματα της επαρχίας, η μέση ετήσια ταχύτητα του ανέμου υπερβαίνει τα 4 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.[12]

Η νεφοκάλυψη ποικίλλει σε όλη την επαρχία, κυμαινόμενη από πάνω από 60% στην περιοχή των Άνδεων έως περίπου 40% στις παράκτιες περιοχές.[12] Τα κεντρικά οροπέδια έχουν ενδιάμεσες ποσότητες νεφοκάλυψης μεταξύ αυτών των 2 περιοχών.[12] Ως εκ τούτου, η περιοχή των Άνδεων είναι περισσότερο συννεφιασμένη από την υπόλοιπη επαρχία.[12] Η ηλιοφάνεια κυμαίνεται από 10-11 ώρες ηλιοφάνειας/ημέρα τον Ιανουάριο έως περίπου 5 ώρες ηλιοφάνειας/ημέρα (λιγότερο συννεφιασμένες περιοχές) έως λιγότερο από 3 ώρες ηλιοφάνειας/ημέρα (περισσότερο συννεφιασμένες περιοχές) τον Ιούλιο.[12]

Πολιτική διαίρεση

Επεξεργασία

Η επαρχία χωρίζεται σε 13 νομούς: Νομός (Πρωτεύουσα)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ www.argentina.gob.ar/rionegro. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2024.
  2. ↑ censo.gob.ar/wp-content/uploads/2023/11/CNPHV2022_RD_Indicadores-demogrA%C2%A1ficos.pdf. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουλίου 2024.
  3. ↑ 2022 Argentina census.
  4. ↑ «Río Negro (Province, Argentina) - Population Statistics, Charts, Map and Location». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
  5. ↑ de La Vaulx, Henry (1898). «A Travers la Patagonie du Rio-Negro au Detroit de Magellan». Journal de la Société des américanistes 2 (6): 71–99. ISSN 0037-9174. https://www.jstor.org/stable/44386275. 
  6. ↑ Almendras, Jennifer (23 Οκτωβρίου 2020). «Nuestra Señora del Nahuel Huapi». Verdad en Libertad (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
  7. ↑ Νόμος Nº 954, 11 Οκτωβρίου 1878
  8. ↑ Νόμος Nº 14.408, 15 Ιουνίου 1955
  9. ↑ «Breve Historia del Edificio de la Legislatura». Legislatura de Río Negro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Geografía | Gobierno de Río Negro». rionegro.gov.ar (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
  11. ↑ «División Política, Superficie y Población» (στα Ισπανικά). Instituto Geográfico Nacional. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
  12. ↑ 12,00 12,01 12,02 12,03 12,04 12,05 12,06 12,07 12,08 12,09 12,10 12,11 12,12 12,13 12,14 12,15 12,16 12,17 12,18 «Provincia de Río Negro–Clima Y Metéorologia» (στα Ισπανικά). Secretaria de Mineria de la Nacion (Argentina). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Επαρχία_Ρίο_Νέγρο&oldid=10649092"