Ερνέστο Σέρρα
Ο Ερνέστο Σέρρα (Ernesto Serra, 24 Μαρτίου 1860 - 17 Μαΐου 1915) ήταν Ιταλός ζωγράφος σκηνών από την καθημερινή ζωή (genre), τοπίων και πορτρέτων καταγόμενος από το Βαράλο Σέζια (Varallo Sesia) στην επαρχία Βερτσέλλι (Vercelli) του Πεδεμόντιου.[3][4][5]
| Ερνέστο Σέρρα | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 24 Μαρτίου 1860[1][2] Βαράλλο |
| Θάνατος | 17 Μαΐου 1915 Τορίνο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιταλίας |
| Σπουδές | Accademia Albertina |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Έργο Επεξεργασία
Φοίτησε στην Accademia Albertina στο Τορίνο υπό την επίβλεψη του καθηγητή Αντρέα Γκαστάλντι (Andrea Gastaldi, 1826-1889) κερδίζοντας μάλιστα χρυσό μετάλλιο στην ζωγραφική πορτρέτων.[6]
Στην Έκθεση που διεξήχθη στο Τορίνο το 1884 παρουσίασε το πορτρέτο μιας κυρίας με την ονομασία Elda. Το έργο αυτό απέσπασε πολύ θετικές κριτικές από το κοινό. Η Elda αποκτήθηκε από επιτροπή της Έκθεσης και αξιοποιήθηκε ως βραβείο για την λοταρία.[6] Το 1886 ο Σέρρα παρουσίασε τον πίνακα Così? στην Έκθεση Primaverile Fiorentina που διοργανώθηκε στην Φλωρεντία. Ακολούθησαν το επόμενο έτος τα έργα Lilia, Civetteria και Trastulli materni στην Esposizione Nazionale Artistica di Venezia (Εθνική Καλλιτεχνική Έκθεση της Βενετίας).[5] Την περίοδο 1888-1895 έζησε στο Παρίσι με την χορηγία του Negozianti d'Arte di Colà.[6][7] Εκεί παρουσία τους πίνακες Maura pienserosa και Visione.[8]
Έπειτα επέστρεψε στην Ιταλία και συγκεκριμένα στο Τορίνο, όπου εγκατέστησε το στούντιό του.[6][9] Το 1897 παρουσίασε έργα του στην Μπιενάλε της Βενετίας και τον επόμενο χρόνο στην Esposizione Generale Italiana,[9] και την Esposizione d'Arte Sacra Antica e Moderna[10][11] Για την συμμετοχή του στην δεύτερη Έκθεση του απονεμήθηκε αργυρό μετάλλιο.[6] Το 1901 παρουσίασε τον πίνακα Falciatore στην Διεθνή Έκθεση Τέχνης του Μονάχου, αποσπώντας πολύ θετικές κριτικές. Το έργο αυτό εκτέθηκε ξανά στην Internazionale της Ρώμης το 1904 και ξανά στην Esposizione della Promotrice di Belle Arti το 1913 στο Τορίνο.[7] Το 1902 συμμετείχε επίσης στην Esposizione Quadriennale di Belle Arte με τον πίνακα Fiori d'aprile.[3][8] Πολλά από τα έργα του εντάχθηκαν σε δημοτικές και κρατικές συλλογές, ενώ ο ίδιος είχε την υποστήριξη του Ιταλού βασιλέα Βίκτωρα Εμμανουήλ Γ΄ και της Πριγκίπισσας Ισαβέλας της Βαυαρίας.[7]
Κατά τον ύστερο βίο του επικεντρώθηκε στην φιλοτέχνηση τοπίων των βουνών γύρω από το Τορίνο. Απεβίωσε στις 17 Μαΐου 1915.[7]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /259660. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00167883. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 3,0 3,1 E. Benezit, 1976. Dictionnaire critique et documentaire des peintres, sculpteurs, dessinateurs et graveurs. Volume 9, p. 534. Librairie Gründ. Paris, France. ISBN 9782700001495. In French.
- ↑ http://www.comanducci.it/en/ Αρχειοθετήθηκε 2016-01-24 στο Wayback Machine. A. M. Comanducci, 1970. Dizionario illustrato dei Pittori, Disegnatori e Incisori Italiano Moderni e Contemporanei, Milano.
- ↑ 5,0 5,1 Angelo de Gubernatis and Ugo Matini, 1889. Dizionario degli Artisti Italiani Viventi: pittori, scultori, e Architetti., Tipi dei Successori Le Monnier. p. 470. In Italian.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Ernesto Marini (Ed.), 1901. Augusta Taurinorum; Torino Illustrata nelle sue Cose e nei suoi Cittadini: i viventi pittore. Genoa. p. 218 Αρχειοθετήθηκε 2014-01-02 στο Wayback Machine.-219 Αρχειοθετήθηκε 2014-01-02 στο Wayback Machine.. In Italian.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Galleria Bollardi, 1917. Vendita al pubblico incanto dello studio di Ernesto Serra e della raccolta di un'illustra famiglia Lombarda. Anno IV, Catalogo 5. Milano, 48 p.
- ↑ 8,0 8,1 Istituto Matteucci short biography.
- ↑ 9,0 9,1 Roux Frassati e Co., 1898. Esposizione Generale Italiana: Catalogo Illustrato delle belle Arti. Torino. 246 p.
- ↑ Roux Frassati e Co., 1898. Catalogo di arte sacra: antica, moderna, applicata. Torino, 223 p.
- ↑ Roux Frassati e Co., 1898. Arte sacra: rassegna illustrata dell'Esposizione d'Arte Sacra indetta a Torino. 308 p.