Ερρίκος Δ΄ του Λίμπουργκ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ερρίκος Δ΄ του Λίμπουργκ (1195 - 25 Φεβρουαρίου 1247) από τον Οίκο του Λίμπουργκ υπήρξε δούκας του Λίμπουργκ και του Μπεργκ από το 1226 μέχρι και το 1247. Γιος του Βάλεραν Γ΄ δούκα του Λίμπουργκ και κόμης του Λουξεμβούργου, και της Κουνιγούνδης, κόρης του Φρειδερίκου Α΄ δούκα της Λωρραίνης.
| Ερρίκος Δ΄ του Λίμπουργκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1195[1] |
| Θάνατος | 25 Φεβρουαρίου 1247 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ίρμγκαρτ των Μπεργκ (από 1218)[2] |
| Τέκνα | Βάλεραν Δ΄ του Λίμπουργκ[3] Αδόλφος Ζ΄ του Μπεργκ |
| Γονείς | Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ και Κουνεγόνδη της Λωρραίνης |
| Αδέλφια | Αικατερίνη του Λίμπουργκ Ερρίκος Ε΄ του Λουξεμβούργου Γεράρδος Α΄ του Ντυρμπουί Βάλεραν του Μόνσαου |
| Οικογένεια | Οίκος του Λίμπουργκ |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | ΣΤ΄ Σταυροφορία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Αρχικά άρχοντας του Μονζουά, παντρεύτηκε την διάδοχο της Κομητείας του Μπεργκ, κόρη του κόμη Αδόλφου Γ΄, ο οποίος πέθανε στη Νταμιέτα το 1218. Δεν μπόρεσαν να κληρονομήσουν άμεσα τη κομητεία, καθώς αυτή ανήκε και στον Ενγκελβέρτο, αρχιεπίσκοπο της Κολωνίας. Καθώς ο Ενγκελβέρτος που ήταν ο βασικός σύμβουλος του Φρειδερίκου Β΄, ικανοποίησε με την προσφορά του[ασαφές], και του παραχωρήθηκε η κομητεία του Μπεργκ για το υπόλοιπο της ζωής του, με αντάλλαγμα ένα ετήσιο "ενοίκιο" προς τον Ερρίκο και την Ερμενγάρδη.
Ο Ενγκελβέρτος δολοφονήθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1226 και ο Ερρίκος παρέλαβε την κομητεία του Μπεργκ, λίγο αφότου είχε κληρονομήσει το Λίμπουργκ. Παρέδωσε τότε το Μονζουά στον αδερφό του Βαλεράνο που διατηρούσε ήδη το Φωκαιμόν. Στην συνέχεια πολέμησε εναντίον του κόμη Φρειδερίκου του Ίσενμπεργκ, του ξαδέρφου του, που ήταν ο βασικός ύποπτος της δολοφονίας του Ενγκελβέρτου. Ο Φρειδερίκος του Ίσενμπεργκ συνελήφθη, βασανίστηκε και εκτελέστηκε. Ο Ντίτριχ, ο γιος του Φρειδερίκου του Ίσενμπεργκ, δημιούργησε μετά από αυτό το γεγονός την δυναστεία των κόμητων του Λίμπουργκ.
Το 1228, συστρατεύτηκε με τον Φρειδερίκο Β΄ στην ΣΤ΄ Σταυροφορία και τον ακολούθησε στους Άγιους Τόπους. Με την επιστροφή του στη Γερμανία, πολέμησε εναντίον του αρχιεπισκόπου της Κολωνίας, την περίοδο 1238-1241, και υπήρξε μέλος των οπαδών των Χοενστάουφεν.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1218 την Ίρμγκαρτ (απεβ. 1248) κόμισσα του Μπεργκ, κόρη του Αδόλφου ΣΤ΄ κόμη του Μπεκ και της Μπέρτας του Ζάυν και απέκτησε μαζί της:
- Βάλεραν Δ΄ απεβ. 1279, δούκας του Λίμπουργκ.
- Αδόλφος Ζ΄ 1220-1259, κόμης του Μπεργκ.
Πηγές
Επεξεργασία- Alphonse Wauters, « Henri IV », Académie royale de Belgique, Biographie nationale, vol. 9, p. 154-156
- Γενεολογία του οίκου των Λίμπουργκ
Παραπομπές σε πηγές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p60449.htm#i604486.
- ↑ p60449.htm#i604486. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.