Ευφρατησία
Η Ευφρατησία (Λατινικά: Euphratensis), με πλήρη ονομασία Αυγούστα Ευφρατησία, ήταν ύστερη ρωμαϊκή επαρχία και μετέπειτα επαρχία της βυζαντινής Αυτοκρατορίας στη Συρία, τμήμα της βυζαντινής Διοίκησης Ανατολής.
Ιστορία Επεξεργασία
Κάποια στιγμή μεταξύ 330 και 350 μ.Χ., πιθανότατα το 341, εγκαθιδρύθηκε η ρωμαϊκή επαρχία Ευφρατησία από εδάφη της Κοίλης Συρίας, κατά μήκος της δυτικής όχθης του ποταμού Ευφράτη.[1]
Περιλάμβανε τα εδάφη της Κομμαγηνής και της Κυρρηστικής. Πρωτεύουσα της επαρχίας ήταν η Κύρρος[2] ή ίσως η Ιεράπολη Βαμβύκη (σημερινή πόλη Μανμπίτζ της Συρίας).[1]
Παρέμεινε εντός της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά τη διάσπασή της το 395 από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄.
Η επαρχία συμπεριλαμβάνεται στον Κατάλογο της Βερόνα, που χρονολογείται περίπου το 314.
Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος της Ρωμαιοκαθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας φέρεται ότι μαρτύρησαν στην πόλη Ρεσάφα (Συριούπολη) της Ευφρατησίας και η πόλη ονομάστηκε αργότερα Σεργιόπολις. Άλλες πόλεις στην επαρχία ήταν οι Ζεύγμα και Σαμόσατα.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Kazhdan, Alexander (Ed.) (1991). Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press. σελ. 748. ISBN 978-0-19-504652-6.
- ↑ Edmund Spenser Bouchier, Syria as a Roman Province, 1916, p. 155