Ζακαρί Αστρύκ
Ο Ζακαρί Αστρύκ (Zacharie Astruc, 23 Φεβρουαρίου 1833 – 24 Μαΐου 1907) ήταν Γάλλος γλύπτης, τεχνοκριτικός, ζωγράφος και ποιητής. Γνωστότερο έργο του θεωρείται το ορειχάλκινο άγαλμα «Ο έμπορος των προσωπείων», που κοσμεί τον Κήπο του Λουξεμβούργου στο Παρίσι.
| Ζακαρί Αστρύκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Zacharie Astruc (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 23 Φεβρουαρίου 1833[1][2] Ανζέ |
| Θάνατος | 24 Μαΐου 1907[3][4][2] Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Μονπαρνάς |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης[5] κριτικός τέχνης ζωγράφος ποιητής[6] συνθέτης δημοσιογράφος |
| Αξιοσημείωτο έργο | Le Marchand de masques |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γεννήθηκε στην Ανζέ και εξελίχθηκε σε σημαντική μορφή στην πολιτιστική ζωή της Γαλλίας στο β΄ μισό του 19ου αιώνα. Συμμετέσχε στην πρώτη ιμπρεσιονιστική έκθεση του 1874, όπως και στην Παγκόσμια Έκθεση του 1900. Ως κριτικός της τέχνης και της αισθητικής, γράφοντας κυρίως μεταξύ του 1859 και του 1872 (εξέδιδε και το δικό του περιοδικό, το Σαλόν), υπήρξε ισχυρός υπερασπιστής του Κουρμπέ και ένας από τους πρώτους που ανεγνώρισαν το ταλέντο του Εντουάρ Μανέ. Επίσης υπερασπίσθηκε το έργο των Κλωντ Μονέ, Χουίσλερ, Ανρί Φαντέν-Λατούρ και Αλφόνς Λεγκρό.
Ο Αστρύκ απεικονίζεται στον περίφημο ζωγραφικό πίνακα του Φαντέν-Λατούρ «Ένα ατελιέ στο Λε Μπατινιόλ», όπου κάθεται πλάι στον Μανέ, ο οποίος ζωγραφίζει την προσωπογραφία του. Πιστεύεται επίσης ότι Αστρύκ έδωσε τον τίτλο του πίνακα του Μανέ «Ολυμπιά», καθώς ένα απόσπασμα από ποίημα του Αστρύκ παρατίθεται στο σημείο του καταλόγου της εκθέσεως Σαλόν (Παρίσι) του 1865 που αφορά τον συγκεκριμένο πίνακα.[7]
Ο Αστρύκ ήταν ισπανόφιλος, καλός γνώστης της τέχνης και της λογοτεχνίας της Ισπανίας. Μετά το δικό του ταξίδι στην Ισπανία το 1864, υποβοήθησε στην προετοιμασία των επισκέψεων κατά το μοναδικό ταξίδι του Μανέ στην Ισπανία, το 1865, και συνέτεινε στην ευρεία αναζωογόνηση του ενδιαφέροντος για το έργο του Ελ Γκρέκο.[8] Ο Αστρύκ υπήρξε επίσης ηγετική μορφή του κινήματος του Ιαπωνισμού στη Γαλλία κατά τις δεκαετίες του 1860 και 1870, δημοσιεύοντας μεταξύ άλλων τρία καθοριστικά άρθρα πάνω στο θέμα[9] στην εφημερίδα L'Etendard των Παρισίων το 1867-1868.
Ο Ζακαρί Αστρύκ απεβίωσε στο Παρίσι σε ηλικία 74 ετών.
Έργα Επεξεργασία
-
«Ο έμπορος των προσωπείων»,
Κήπος του Λουξεμβούργου -
«Ρόδα απρόσεκτα ριγμένα
σε ένα βάζο» -
«Parisian Interior -
Chinese Gifts
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12105995t.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /99828. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2017. - ↑ (Αγγλικά) SNAC. w65h7p82. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 4 Νοεμβρίου 2010. 500012366. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9 Αυγούστου 2021. 500012366. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ Sharon Flescher: Zacharie Astruc: Critic, Artist and Japoniste (1833–1907),Garland Publishing, Νέα Υόρκη 1978
- ↑ J. Russel: «Seeing The Art Of El Greco As Never Before»
- ↑ S. Flescher, 1978, κεφ. lV.
Πηγές και εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Το λήμμα «Αστρύκ, Ζαχαρίας» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 7, σελ. 217
- Ο Ζ. Αστρύκ στις αμερικανικές δημόσιες συλλογές έργων Αρχειοθετήθηκε 2017-11-18 στο Wayback Machine. (ιστότοπος της Απογραφής Γάλλων Γλυπτών)