Ζακ Βεντούρα
Ο Ζακ Βεντούρα (1899, Θεσσαλονίκη - 1944, Άουσβιτς) ήταν Έλληνας δηµοσιογράφος και πολιτικός εβραϊκής καταγωγής. Διετέλεσε στέλεχος του ΣΕΚΕ, γραµµατέας της ΟΚΝΕ και βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ το 1926 με το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών & Προσφύγων. Υπερασπίστηκε τα δικαιώματα της Εβραϊκής κοινότητας. Εξαιτίας της καταγωγής του συνελήφθη από τους Γερμανούς και στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς όπου και εξοντώθηκε στο Ολοκαύτωμα.
| Ζακ Βεντούρα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jacques Ventura (Λαδίνο) |
| Γέννηση | 1899 Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 1944 Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς |
| Εθνικότητα | Εβραίοι[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης) |
Νεανικά χρόνια
ΕπεξεργασίαΟ Ζακ Βεντούρα γεννήθηκε το 1899 στη Θεσσαλονίκη, στην οικογένεια του Σαμουήλ Βεντούρα. Ήταν μέλος της εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης στην οποία και δραστηριοποιήθηκε. Ο Βεντούρα ήταν μορφωμένος, πολύγλωσσος και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Ήταν υπεύθυνος της εφηµερίδας Avanti!, συντάκτης ύλης της Γαλλόφωνης Information[2] και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης το 1923[3].
Στη Μικρασιατική εκστρατεία διετέλεσε διερμηνέας του Κονδύλη λόγω της ευρείας γλωσσομάθειας του[4].
Δράση μέσα στο ΣΕΚΕ - ΚΚΕ
ΕπεξεργασίαΟ Βεντούρα εντάχθηκε στο ΣΕΚΕ από την ίδρυσή του, το 1918. Τον Σεπτέμβρη του 1920 ο Ζακ Βεντούρα ως αντιπρόσωπος της «Ομοσπονδίας Σοσιαλιστικών Εργατικών Νεολαιών Ελλάδας» συμμετείχε στο Έκτακτο Εκλογικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Κ)[5]. To 1922 στην επονομαζόμενη Διάσκεψη του Φεβρουαρίου του ΣΕΚΕ εισηγείται την γραμμή της μακράς νομίμου υπάρξεως[6]. Στις 29-11-1922 συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο της ΟΚΝΕ όπου και χρηµάτισε μέλος της τριμελούς γραµµατείας της ΟΚΝΕ, και αργότερα γραμματέας της.
Στις διπλές δημοτικές εκλογές του 1925 εκλέχτηκε δύο φορές δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης (5.309 τον Οκτώβρη και 8.226 τον Δεκέμβρη), αλλά καθαιρέθηκε με νομοθετικό διάταγμα στις 8.2.1926 [7]. Εκλέχτηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών & Προσφύγων το 1926 με 3777 ψήφους[8]. Μαζί του εξελέγησαν και οι Δαυίδ Σουλάμ και ο Γρηγόριος Παπανικολάου.
Μαζί με τους άλλους βουλευτές του Ενιαίου Μετώπου υπέστη διώξεις λόγω της θέσης του ΚΚΕ περί αυτοδιάθεσης της Μακεδονίας[9] αλλά και της συμμετοχής του σε απεργιακές κινητοποιήσεις[10].
Δικαιώματα της Ισραηλιτικής κοινότητας
ΕπεξεργασίαΜέσα από την αρθρογραφία, αλλά και την πολιτική του δράση υπερασπίστηκε τα δικαιώματα της Ισραηλίτικης κοινότητας, ζητώντας επαναφορά του Σαββάτου ως αργία, δικαίωμα τήρησης λογιστικών βιβλίων και σχολεία στη εβραϊκή διάλεκτο, καθώς και δίωξη των αντισημιτικών κύκλων[11][12].
Πολιτική δραστηριότητα
ΕπεξεργασίαΤο 1926 συμφώνησε με τη εισήγηση στελεχών του ΚΚΕ, για στήριξη του φιλομοναρχικού Δεμερτζή στις προεδρικές εκλογές, κάτι που συνάντησε την άρνηση άλλων στελεχών του ΚΚΕ προεξάρχοντος του Ζαχαριάδη [13]. Το 1928 βοηθάει ως εξωκομματικός το ΚΚΕ[14]. Διαγράφτηκε ως λικβινταριστής[εκκρεμεί παραπομπή] από το ΚΚΕ λόγω των θεωρούμενων ως πιο μετριοπαθών θέσεων του και της μη υποστήριξης της θέσης για αυτονομία της Μακεδονίας[εκκρεμεί παραπομπή]. Φέρεται να παρέμεινε στη διεύθυνση της εφημερίδας Αβάντι μέχρι τη διακοπή της εκδόσεώς της λίγο πριν την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τα Γερμανικά στρατεύματα[15][16].
Κατοχή και θάνατος
ΕπεξεργασίαΤην περίοδο της Κατοχής, όπως αναφέρει ο καθηγητής Αλ. Δάγκας «κρυβόταν επί ένα χρόνο στο Βραχάσι Λασιθίου Κρήτης, στο σπίτι του οµοϊδεάτη Εµµ. Σπανάκη. Συνελήφθη µετά από κατάδοση. "…Του έσπασαν τα γυαλιά (είχε µεγάλη µυωπία) και τον έβαλαν στα βαγόνια για τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Η γυναίκα και το παιδί του πνίγηκαν κατά τη µεταφορά από την Κρήτη µε καράβι"».[17] Ο ίδιος εξοντώθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ kis
.gr /en /index .php?option=com _content&view=article&id=619%3Ahellenic-parliament-holds-special-event-for-holocaust-remembrance-day&catid=12%3A2009&Itemid=41. - ↑ εφημερίδα Μακεδονία Φύλλο: 21/10/1924, Σελίδα: 1
- ↑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
- ↑ Εφημερίδα Εμπρός Φύλλο: 8/9/1949, Σελίδα: 4
- ↑ "Το Κόμμα για τη νεολαία Τρίτη 1 Δεκέμβρη 1998, εφ. Ριζοσπάστης"[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αβράαμ Μπεναρόγια, Η πρώτη Σταδιοδρομία του Ελληνικού Προλεταριάτου, εκδόσεις ΟΛΚΟΣ, σελ 161
- ↑ «"Αφιέρωμα 2012: Παύση δημοτικών συμβούλων πριν καν καταλάβουν την έδρα τους (1926)"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012.
- ↑ εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 14/11/1926, Σελίδα: 1
- ↑ εφημερίδα Εμπρός Φύλλο: 18/12/1927, Σελίδα: 5
- ↑ εφημερίδα Μακεδονία Φύλλο: 6/1/1927, Σελίδα: 5
- ↑ εφημερίδα Ριζοσπάστης, Φύλλο: 13/4/1927, Σελίδα: 2
- ↑ Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 10/2/1927, Σελίδα: 3
- ↑ εφημερίδα Ριζοσπάστης Φύλλο: 16/12/1933, Σελίδα: 3
- ↑ Άγις Στίνας, Αναμνήσεις εκδόσεις Ύψιλον σελ138
- ↑ Απαγόρευση αριστερών εφημερίδων[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Εφημερίδα Ριζοσπάστης, Φύλλο: 3/12/1983, Σελίδα: 2
- ↑ Δάγκας Αλέξανδρος, ο Χαφιές, εκδόσεις Ελληνικά γράμματα, 1995, σελ. 36 (του pdf).