Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ

Ο Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ (Jean Baptiste Bessières), δούκας της Ίστριας (6 Αυγούστου 1768 – 1 Μαΐου 1813), ήταν στρατάρχης της Γαλλίας, και υπηρέτησε κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους και τους Πολέμους της Γαλλικής Επανάστασης.

Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Jean-Baptiste Bessières (Γαλλικά)
Γέννηση	6  Αυγούστου 1768 Prayssac
Θάνατος	1  Μαΐου 1813 Rippach
Αιτία θανάτου	πεσών σε μάχη
Τόπος ταφής	Μέγαρο των Απομάχων, Prayssac και Κρύπτη των Κυβερνητών
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Περίοδος ακμής	1791
Οικογένεια
Σύζυγος	Marie Jeanne de Lapeyrière
Τέκνα	Napoléon Bessières
Αδέλφια	Bertrand Bessières
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Στρατάρχης της Αυτοκρατορίας/Μεγάλη Στρατιά και Ιππικό
Πόλεμοι/μάχες	Ναπολεόντειοι Πόλεμοι, Μάχη του Ρίβολι, Μάχη του Μαρενγκό, Μάχη του Άουστερλιτς, Μάχη της Ιένας-Άουερστετ, Μάχη του Άιλαου, Μάχη του Φρίντλαντ, Battle of Medina de Rioseco, Μάχη του Βαγκράμ, Μάχη του Μποροντινό, Μάχη του Άσπερν-Έσλινγκ και Battle of Fuentes de Oñoro
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής Στρατάρχης της Αυτοκρατορίας Στρατάρχης της Γαλλίας Ονόματα χαραγμένα στην Αψίδα του Θριάμβου Knight Grand Cordon of the Order of Christ (1810) Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής Τάγμα του Σιδηρού Στέμματος Τάγμα του Λεοπόλδου (Αυστρία) Στρατιωτικό Τάγμα του Αγίου Ερρίκου τάγμα του στέμματος της Βυρτεμβέργης Τάγμα του Χριστού
Σχετικά πολυμέσα

Εγκατέλειψε τις ιατρικές του σπουδές για να καταταγεί στον στρατό το 1792, τη στιγμή που η Γαλλία απειλείτο από παντού. Μαζί με την ομάδα των Λάν, Ντεσσαί και Νταβού, στήριξαν τον Ναπολέοντα Α΄ σε όλες τις εκστρατείες του. Ανδραγάθησε στην Αίγυπτο, αλλά και στις μετέπειτα περιπέτειες στην Συρία, όπου κατέφυγαν τα υπολείμματα του γαλλικού στρατού μετά την φυγή του Ναπολέοντα.

Στην μάχη του Βάγκραμ μία βολίδα τον έριξε στο έδαφος και οι άνδρες του θεωρώντας τον νεκρό, άρχισαν να τον θρηνούν. Όταν συνήλθε, ο Ναπολέων εξέφρασε την συγκίνησή του για εκείνο το περιστατικό που έκανε τους πάντες να κατανοήσουν πόσο απαραίτητος ήταν αυτός ο άνθρωπος και πόσο θα κόστιζε η απώλειά του στο στράτευμα. Μαζί με τον Μυρά θεωρείτο ένας από τους καλύτερους διοικητές ιππικού της γαλλικής στρατιάς. Τελικά η μοιραία βολή ήλθε την 1 Μαΐου του 1813, στη μάχη του Λύτσεν, όταν μία οβίδα τον κτύπησε κατάστηθα. Εκείνη τη φορά ο Ναπολέων τον θρήνησε πραγματικά, μαζί με ολόκληρη την Ανακτορική Φρουρά. Η σορός του βρίσκεται στο Γαλλικό Πάνθεον.

Τιμητικές διακρίσεις

Το όνομά του είναι χαραγμένο στην Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι (Ανατολικό πυλώνα, Στήλη 13).

Πηγές

• Το άρθρο βασίζεται σε κείμενο των Ιωάννη Μανσόλα και Άγγελου Δαλασσηνού