Βικιπαίδεια

Ζερμαίν ντε Σταλ

Γαλλίδα διανοούμενη, μυθιστοριογράφος και δοκομιογράφος

Η Αν-Λουίζ-Ζερμαίν Νεκέρ, βαρόνη ντε Σταλ-Ολστάιν (γαλλικά: Anne-Louise-Germaine Necker, baronne de Staël-Holstein), περισσότερο γνωστή ως Μαντάμ ντε Σταλ (γαλλικά: Madame de Staël, [/stal/])[12], ήταν Γαλλίδα μυθιστοριογράφος, επιστολογράφος και φιλόσοφος με καταγωγή από τη Γενεύη[13][14], γεννημένη στις 22 Απριλίου 1766 στο Παρίσι και αποβιώσασα στην ίδια τοποθεσία στις 14 Ιουλίου 1817[15].

Ζερμαίν ντε Σταλ
Γενικές πληροφορίες
Προφορά
Γέννηση22  Απριλίου 1766[1][2][3]
Παρίσι[4]
Θάνατος14  Ιουλίου 1817[1][2][3]
Παρίσι[5]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΔημοκρατία της Γενεύης[6]
Βασίλειο της Γαλλίας[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[6][8][9]
οικοδέσποινα λογοτεχνικού σαλονιού[10]
ημερολογιογράφος
κριτικός λογοτεχνίας[6]
πολιτικός[6]
επιστολογράφος
Αξιοσημείωτο έργοOn Germany
Κορίννα ή η Ιταλία
Οικογένεια
ΣύζυγοςΈρικ Μάγκνους ντε Σταέλ (1786–1800)
Albert Jean Michel de Rocca (1811–άγνωστη τιμή)[6]
ΣύντροφοςΜπενζαμέν Κονστάν[6]
Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ
Λουί Μαρί ντε Ναρμπόν-Λαρά
ΤέκναAlbertine, baroness Staël von Holstein
Auguste-Louis de Staël-Holstein
Louis Alphonse de Rocca
ΓονείςΖακ Νεκέρ και Σουζάν Κυρσό
ΣυγγενείςLouis Necker (θείος) και Jacques Necker de Saussure (ξάδελφος)[11]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία Επεξεργασία

 
Ζερμαίν ντε Σταέλ

Η Ζερμαίν ντε Σταέλ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1766. Προερχόταν από Ελβετική οικογένεια Διαμαρτυρομένων . Ο πατέρας της Ζακ Νεκέρ ήταν φημισμένος χρηματσιτής της Γενεύης και διετέλεσε υπουργός Οικονομικών του Λουδοβίκο ΙΣΤ' κατά τη Γαλλική Επανάσταση[16]. Η οικονομική της άνεση, την έκανε να είναι περιζήτητη νύφη. Οι γονείς της ήθελαν να παντρευτεί Διαμαρτυρόμενο. Αρχικά θέλησαν να την παντρέψουν με τον μετέπειτα πρωθυπουργό Ουίλλιαμ Πιτ, μα εκείνη δεν ήθελε να ζήσει μακριά από τον πατέρα της[17]. Το 1786 παντρεύτηκε τελικά τον Έρικ Μάγκνους ντε Σταέλ, Σουηδό διπλωμάτη. Το πρώτο της παιδί, ένα κοριτσάκι, πέθανε μετά από είκοσι μήνες από τη γέννησή της[18]. Οι ερωτικές της περιπέτειες ήταν πολλές και με σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Ταλλεϋράνδος, ο Λουί ντε Ναρμπόν και ο Μπενζαμέν Κονστάν.

 
Ο σύζυγός της Έρικ Μάγκνους ντε Σταέλ.

Πέθανε στις 14 Ιουλίου 1817 μετά από περιπέτειες που είχε με την υγεία της: είχε υποστεί εγκεφαλική συμφόρηση και παράλυση των κάτω άκρων[19].

 
Delphine, έκδοση του 1803.

Προς τιμήν της άρχισε να λειτουργεί ένα ομώνυμο σχολείο στην Ελβετία από το 1980.[20]

Συγγραφικό έργο Επεξεργασία

Τα γραπτά της περιλαμβάνουν μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια, ηθικής και πολιτικής, λογοτεχνικής κριτικής, ιστορία, αυτοβιογραφικά απομνημονεύματα, και ακόμη και μια σειρά από ποιήματα. Η σημαντικότερη συμβολή στη λογοτεχνία ήταν ως θεωρητικού του ρομαντισμού[16].

  • Journal de Jeunesse, 1785(Εφημερίδα της Νεολαίας)
  • Sophie ou les sentiments secrets, 1786 (published in 1790)(Sophie ή μυστικά συναισθήματα)
  • Jane Gray, 1787 (published in 1790)
  • Lettres sur les ouvrages et le caractère de J.-J. Rousseau, 1788(Επιστολές για τα βιβλία και το χαρακτήρα του Rousseau )
  • Éloge de M. de Guibert(Έπαινος στον M. de Guibert)
  • À quels signes peut-on reconnaître quelle est l'opinion de la majorité de la nation?(Τι σημάδια μπορούμε να αναγνωρίσουμε ποια είναι η γνώμη της πλειοψηφίας του έθνους)
  • Réflexions sur le procès de la Reine, 1793(Σκέψεις σχετικά με τη δίκη της βασίλισσας)
  • Zulma : fragment d'un ouvrage, 1794(Zulma : κομμάτι ενός βιβλίου)
  • Réflexions sur la paix adressées à M. Pitt et aux Français, 1795(Σκέψεις για την ειρήνη προς τον κ. Pitt και τα γαλλικά)
  • Réflexions sur la paix intérieure 1795(Σκέψεις για την εσωτερική ειρήνη)
  • Recueil de morceaux détachés (comprenant : Épître au malheur ou Adèle et Édouard, Essai sur les fictions et trois nouvelles : Mirza ou lettre d'un voyageur, Adélaïde et Théodore et Histoire de Pauline), 1795
  • De l'influence des passions sur le bonheur des individus et des nations, 1796
  • Des circonstances actuelles qui peuvent terminer la Révolution et des principes qui doivent fonder la République en France
  • De la littérature dans ses rapports avec les institutions sociales, 1799
  • Delphine, 1802
  • Épîtres sur Naples(Επιστολές στη Νάπολη)
  • Corinne ou l'Italie, 1807(Κορρίνα ή η Ιταλία)
  • Agar dans le désert
  • Geneviève de Brabant
  • La Sunamite
  • Le capitaine Kernadec ou sept années en un jour (comédie en deux actes et en prose)
  • La signora Fantastici
  • Le mannequin (comédie)(Μοντέλο ( κωμωδία ))
  • Sapho(Σαπφώ)
  • De l'Allemagne, 1810/1813(Στη Γερμανία)
  • Réflexions sur le suicide, 1813(Σκέψεις για την αυτοκτονία )
  • De l'esprit des traductions(Το πνεύμα των μεταφράσεων)
  • Considérations sur les principaux événements de la Révolution française, depuis son origine jusques et compris le 8 juillet 1815, 1818 (Εκτιμήσεις σχετικά με τα κύρια γεγονότα της Γαλλικής Επανάστασης)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11925397h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Germaine-de-Stael. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6mf2dgw. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 016051.
  7. ↑ LIBRIS. 25  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/64jlm2tq2sfvlp6. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  8. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/143986. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  10. ↑ Claire Richter Sherman, Adele M. Holcomb: «Women as interpreters of the visual arts, 1820- 1979» (Αγγλικά) σελ. 8. ISBN-13 978-0-313-22056-2.
  11. ↑ hls-dhs-dss.ch/de/articles/031229/2007-09-04/. Ανακτήθηκε στις 22  Ιανουαρίου 2023.
  12. ↑ (Γαλλικά) Pierret, Jean-Marie (1994). Phonétique historique du français et notions de phonétique générale. Peeters Publishers. σελ. 104. 
  13. ↑ (Γαλλικά) «Staël, Germaine de». Dictionnaire historique de la Suisse. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2022. 
  14. ↑ (Γαλλικά) «Germaine Necker, baronne de Staël-Holstein, dite Mme de Staël». larousse.fr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2022. 
  15. ↑ (Γαλλικά) «Germaine de Staël-Holstein (1766-1817)». BNF Data. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2022. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Germaine de Staël
  17. ↑ Douglas Hilt, «Μαντάμ ντε Σταέλ», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.75 (Σεπτέμβριος 1974), σελ.51
  18. ↑ Douglas Hilt, «Μαντάμ ντε Σταέλ», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.75 (Σεπτέμβριος 1974), σελ.52
  19. ↑ Douglas Hilt, «Μαντάμ ντε Σταέλ», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.75 (Σεπτέμβριος 1974), σελ.59
  20. ↑ «Collège Madame de Staël». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2014. 

Πηγές Επεξεργασία

  • Douglas Hilt, «Μαντάμ ντε Σταέλ», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.75 (Σεπτέμβριος 1974), σελ.50-59

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζερμαίν_ντε_Σταλ&oldid=9578702"