Με την ονομασία Ησυχαστήριο, ή ασκητήριο, ή ασκηταριό χαρακτηρίζεται γενικά μοναστικό ίδρυμα που υπάγεται σε κυρίαρχη Μονή ή Μοναστήρι. Τα ησυχαστήρια εμφανίζονται συνηθέστερα ως καλύβες ή διαρρυθμισμένες κάπως σπηλιές στις οποίες εγκαθίστανται μοναχοί που επιθυμούν αυστηρότερη άσκηση (ν΄ ασκητεύουν), τελείως ανεμπόδιστα και μακριά από οποιαδήποτε κοσμική πρόκληση. Οι μοναχοί που διαμένουν σ΄ αυτά καλούνται ασκητές. Η τροφοδοσία τους γίνεται περίπου μία φορά την εβδομάδα από την κυρίαρχη Μονή.

Τα ησυχαστήρια συνήθως απαντώνται στους πλέον επικίνδυνους, ερημικούς και απόκρημνους τόπους δίνοντας πολλές φορές το δικαίωμα να χαρακτηρίζονται "αετοφωλιές". Η συγκοινωνία με αυτά γίνεται από δύσβατα στενά μονοπάτια, επικίνδυνες λαξευτές βαθμίδες και όχι σπάνια με σχοινιά και αλυσίδες. Με το πέρασμα του χρόνου πολλά αρχικά ησυχαστήρια εξελίχθηκαν σε Μοναστήρια όπως αυτά των Μετεώρων.

Στο Άγιο Όρος που υπάρχουν και τα περισσότερα ησυχαστήρια απαντώνται ως οικισμοί, όπως ο περίφημος οικισμός Καρούλια, που βρίσκεται στο δρόμο μετά τη Σκήτη Αγίας Άννας προς τη Μονή Μεγίστης Λαύρας, πάνω σε απόκρημνη περιοχή.

Ησυχαστήρια απαντώνται σχεδόν σ΄ όλο τον ελλαδικό χώρο, πλησίον Μοναστηριών.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία
  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου"
  • Σ. Καδάς "Το Άγιο Όρος" Εκδοτική Αθηνών - Αθήνα 1989