Το μοναστικό κελί αποτελεί όπως και η σκήτη, μοναστικό ίδρυμα που υπάγεται σε κυρίαρχη μονή ή μοναστήρι.

Τα μοναστικά κελιά αποτελούν σχετικά ευρύχωρα οικοδομήματα που μοιάζουν με αγροτικές κατοικίες που φέρουν ενσωματωμένο ναΐδριο ή και ναό και στα οποία έχει παραχωρηθεί κάποια εδαφική περιοχής της κυρίαρχης Μονής ανάλογα του μεγέθους και της ιστορίας τους. Αυτά παραχωρούνται συνήθως σε πολύ ολιγάριθμες ομάδες των 2 - 3 μοναχών που ασχολούνται παράλληλα με τα θρησκευτικά τους καθήκοντα σε γεωργικές, κτηνοτροφικές, οικοδομικές και άλλες εργασίες.

Κελιά προσκυνητών - Νάξος.

Εκτός όμως των παραπάνω υφίστανται και κελιά σε ιερά προσκυνήματα που παραχωρούνται ειδικά για κάλυψη αναγκών των προσκυνητών. Αυτά φέρονται κυρίως εν σειρά ως μονώροφα ή διώροφα οικοδομήματα περιμετρικά των ιερών προσκυνημάτων, ή μόνο κατά πλευρά, όπως π.χ. στη Μονή της Παναγίας της Τήνου, της Αργοκοιλιώτισσας στη Νάξο κ.λπ.

Τα περισσότερα μοναστικά κελιά στην Ελλάδα βρίσκονται στο Άγιο Όρος, στα Μετέωρα και στο Βράχο της Μονεμβασιάς.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου"
  • Σ. Καδάς "Το Άγιο Όρος" Εκδοτική Αθηνών - Αθήνα 1989