Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας

Ο Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας ή Θεοβάλδος ο Νέος (Teobaldo II de Navarra, 1239 - 4 Δεκεμβρίου 1270) κόμης της Καμπανίας και του Μπρι (ως Θεοβάλδος Ε΄) και βασιλιάς της Ναβάρρας (1253 - 1270) ήταν μεγαλύτερος γιος του Θεοβάλδου Α΄ της Ναβάρρας και της τρίτης συζύγου του Μαργαρίτας των Βουρβόνων. Κληρονόμησε όλους τους τίτλους από τον πατέρα του σε ηλικία 14 ετών, η μητέρα του μαζί με τον Ιάκωβο Α΄ της Αραγωνίας διετέλεσαν κηδεμόνες μέχρι την ενηλικίωση του (1256).

Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Thibaut V de Champagne (Γαλλικά)
Γέννηση	7  Δεκεμβρίου 1239
Θάνατος	4  Δεκεμβρίου 1270 Τράπανι
Τόπος ταφής	Προβέν
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Ναβάρρας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας
Οικογένεια
Σύζυγος	Ισαβέλλα της Γαλλίας, βασίλισσα της Ναβάρρας (από 1258)
Γονείς	Θεοβάλδος Α΄ της Ναβάρρας και Μαργαρίτα των Βουρβόνων
Αδέλφια	Ερρίκος Α΄ της Ναβάρρας Μαργαρίτα της Καμπανίας Λευκή της Ναβάρρας Βεατρίκη της Ναβάρρας Marquesa Gil de Rada
Οικογένεια	Οίκος του Μπλουά
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Η΄ Σταυροφορία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βασιλέας της Ναβάρρας (1253–1270) κόμης
Σχετικά πολυμέσα

Εσωτερική πολιτική

Κοινοποιήθηκε το φουέρο της Ναβάρρας που περιόριζε τις βασιλικές εξουσίες, τοποθετήθηκε συμβούλιο 12 ευγενών που θα έπρεπε να επικυρώνει τις αποφάσεις του. Η τελετή της στέψης έγινε από τον πάπα Αλέξανδρο Δ΄ (1257), προσπάθησε να περιορίσει την αδηφαγία των ευγενών ενισχύοντας τη μέση αστική τάξη, αν και έβαλε μεγάλους φόρους στηρίχτηκε από τους ευγενείς λόγω των αξιωμάτων που τους έδωσε. Ο Θεοβάλδος συνέχισε τη διαμάχη με τον επίσκοπο της Παμπλόνα που είχε ξεκινήσει ο πατέρας του, προσπάθησε να βάλει ένα τέλος στις διαμάχες μεταξύ των τριών επισκόπων της Παμπλόνας με συνθήκη (1266) αλλά δεν απέφυγε τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο του 1276. Συνέχισε την πολιτική του πατέρα του σε θέματα διοίκησης και οικονομίας έκανε την πρώτη απογραφή πληθυσμού της Ναβάρρας το 1266 καταγράφοντας συνολικό πληθυσμό 150.000 κατοίκους. Η σπατάλη των βασιλικών εξόδων καταγράφηκε στο 6.75% σε θέματα γραφειοκρατίας, 33.84% σε θέματα στρατιωτικών δαπανών και 59.6% σε θέματα συντήρησης της βασιλικής αυλής.

Συμμαχία με τη Γαλλία

Ο Θεοβάλδος υποστηρίχτηκε από τον Λουδοβίκο Θ΄ της Γαλλίας για να αντιμετωπίσει τους ατίθασους ευγενείς του, ο Γάλλος βασιλιάς θεώρησε καθήκον του να τον προστατεύσει. Τον Απρίλιο του 1255 παντρεύτηκε την Ισαβέλλα της Γαλλίας, βασίλισσα της Ναβάρρας μεγαλύτερη κόρη του Λουδοβίκου. Όταν η Βερεγκαρία, κόρη του Αλφόνσου Ι΄ της Καστίλης αρραβωνιάστηκε τον δελφίνο Λουδοβίκο της Γαλλίας της επετράπη να χρησιμοποιήσει τις πύλες της Φενταραβίας και του Αγίου Σεβαστιανού στη Ναβάρρα (1/1/1256). Ακολούθησε τον πεθερό του στην Η΄ Σταυροφορία ο οποίος πέθανε από τη μεγάλη επιδημία πανώλης που ακολούθησε (1270). Στην επιστροφή του στη Σικελία πέθανε και ο ίδιος αιφνίδια σε ηλικία 32 ετών. Τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Ερρίκος ο Παχύς, η χήρα του Ισαβέλλα πέθανε δυο μήνες αργότερα.

Πηγές

• Theodore Evergates, The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300, (University of Pennsylvania Press, 2007)
• Elizabeth Hallam, Capetian France: 987-1328, (Longman Group Limited, 1980)
• W. A. Sibly, M. D. Sibly, The Chronicle of William of Puylaurens, (Boydell Press, 2003)
• (FR)Peter of Ickham, Le Livere de Reis de Brittanie, E, Le Livere de Reis de Engleterre, ed. John Glover, (Cambridge University Press, 2012)