Μαργαρίτα των Βουρβόνων, βασίλισσα της Ναβάρρας

βασιλική σύζυγος της Ναβάρρας

Η Μαργαρίτα των Βουρβόνων (Marguerite, περί το 1217 - Προβέν, 12 Απριλίου 1256) από τον Οίκο του Νταμπιέρ ήταν βασίλισσα της Ναβάρρας και κόμισσα της Καμπανίας ως τρίτη σύζυγος του Θεοβάλδου του Μεταθανάτιου ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Αρχαμπώ Η΄ των Βουρβόνων και της πρώτης συζύγου του Αλίκης του Φορέ. Ο πατέρας της Μαργαρίτας, ο Αρσαμμπώ από τον Οίκο του Νταμπιέρ ήταν μεγαλύτερος αδελφός του Γουλιέλμου Β΄ κυρίου του Νταμπιέρ και είχε κληρονομήσει από τον πατέρα τους Γκυ Β΄ τον τίτλο του κυρίου του Μπορμπόν, ήταν κοντόσταυλος του Θεοβάλδου Δ΄ κόμη της Καμπανίας.

Μαργαρίτα των Βουρβόνων, βασίλισσα της Ναβάρρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marguerite de Bourbon-Dampierre (Γαλλικά)
Γέννηση1211
Θάνατος12  Απριλίου 1258[1][2][3]
Προβέν
Αιτία θανάτουδυσεντερία
Τόπος ταφήςΑββαείο του Κλαιρβώ
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ναβάρρας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΘεοβάλδος Α΄ της Ναβάρρας (από 1232)[4][5]
ΤέκναΘεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας[4]
Βεατρίκη της Καμπανίας[4]
Ερρίκος Α΄ της Ναβάρρας[4]
Μαργαρίτα της Καμπανίας[6]
ΓονείςΑρσαμπώ Η΄ της Βουρβόνης[6] και Alix Guigone de Forez[6][7][8]
ΑδέλφιαΑρσαμμπώ Θ΄ του Μπουρμπόν
Μαρία των Βουρβόνων-Νταμπιέρ
ΟικογένειαΟίκος του Νταμπιέρ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλική σύζυγος της Ναβάρρας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γάμος με τον Θεοβάλδο Δ΄ της Καμπανίας

Επεξεργασία

Η Μαργαρίτα σε ηλικία 15 ετών στις 12 Σεπτεμβρίου 1232 έγινε η τρίτη σύζυγος του 32χρονου χήρου Θεοβάλδου Δ΄ κόμη της Καμπανίας. Ο Θεοβάλδος είχε χωρίσει την πρώτη σύζυγο του Γερτρούδη του Ντάγκσμπουργκ λόγω στειρότητας και η δεύτερη σύζυγος του κόμη Αγνή του Μπωζέ απεβίωσε πρόωρα, αφήνοντας μόνο μια κόρη γι'αυτό ο κόμης αναζητούσε επειγόντως τον διάδοχο. Ο γάμος ήταν η δεύτερη περίπτωση, στην οποία ο κόμης της Καμπανίας παντρεύτηκε γυναίκα με μεγάλη διαφορά ηλικίας, η άλλη περίπτωση ήταν ο γάμος του Ερρίκου Α΄ της Καμπανίας με την Μαρία της Γαλλίας (1145-1198). Η Μαρία πήρε μεγάλη προίκα, αλλά έγινε και μια αυστηρή σύμβαση, στην οποία αναφέρεται ότι: μόνο ένα μικρό τμήμα της προίκας θα επέστρεφε στον πατέρα της, αν πέθαινε τα εννιά πρώτα χρόνια του γάμου της χωρίς απογόνους και τίποτε αν πέθαινε μετά· μονάχα αν χώριζε, θα επέστρεφε ολόκληρη η προίκα στον πατέρα της.[9]

Βασίλισσα της Ναβάρρας

Επεξεργασία

Ο γάμος ήταν ευτυχής αποκτώντας με τον Θεοβάλδο Δ΄ επτά παιδιά. Ο σύζυγός της κληρονόμησε από τον εκ μητρός θείο του Σάντσο Ζ΄ της Ναβάρρας το βασίλειο της Ναβάρρας και η ίδια έγινε βασίλισσα. (1234). Λίγα είναι γνωστά για τον ρόλο της Μαργαρίτας του Μπουρμπόν ως βασίλισσας της Ναβάρρας μέχρι τον θάνατο του συζύγου της (1253). Στην συνέχεια ξέσπασε κρίση, αφού η αριστοκρατία της Ναβάρρας αρνήθηκε να δεχτεί τον γιο της ως νέο βασιλιά.[10] Η Μαργαρίτα αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Παμπλόνα· για να αντιμετωπίσει την κρίση, συμμάχησε με τον Ιάκωβο Α΄ της Αραγωνίας.[9] Κληρονόμησε επιπλέον την διαμάχη που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στον σύζυγό της και στους Ναΐτες Ιππότες, οι οποίοι κατείχαν μεγάλες εκτάσεις στην Καμπανία· η Μαργαρίτα τους απαγόρευσε να αποκτήσουν άλλες.[10] Το 1254 πείστηκε από τον γιο της να πραγματοποιήσει τον γάμο του με την Ισαβέλλα των Καπετιδών, κόρη του Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας. Το 1256 με την ενηλικίωση του γιου της αναγκάστηκε να αποσυρθεί στην τεράστια προίκα της, η οποία περιείχε 7 καστελίες. Απεβίωσε την ίδια χρονιά και τάφηκε στον ναό του Αγίου Ιωσήφ του Κλερβάλ.[10]

Οικογένεια

Επεξεργασία

Με τον σύζυγό της Θεοβάλδο Α΄ βασιλιά της Ναβάρρας απέκτησε:

  • Πέτρος απεβ. 1265.
  • Μαργαρίτα, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Γ΄ δούκα της Λωρραίνης.[11]
  • Θεοβάλδος Β΄ π. 1239-1270, βασιλιάς της Ναβάρρας και, ως Θεοβάλδος Ε΄ κόμης της Καμπανίας.[11]
  • Βεατρίκη 1242-1295, παντρεύτηκε τον Ούγο Δ΄ δούκα της Βουργουνδίας.
  • Ερρίκος Α΄ π. 1244-1274, βασιλιάς της Ναβάρρας και, ως Ερρίκος Γ΄ κόμης της Καμπανίας.[11]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • Evergates, Theodore (2011). Aristocratic Women in Medieval France. University of Pennsylvania Press.