Θρήσκευμα
Το θρήσκευμα είναι μια υποομάδα μέσα σε μια θρησκεία, η οποία λειτουργεί με κοινό όνομα, παράδοση, και ταυτότητα.
Ο όρος του θρησκεύματος αναφέρεται στα διάφορα χριστιανικά δόγματα (Ορθόδοξοι, Καθολικοί και Προτεστάντες). Ο όρος «θρήσκευμα» χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει τους πέντε μεγάλους κλάδους του Ιουδαϊσμού (καραϊτικός Ιουδαϊσμός, ορθόδοξος Ιουδαϊσμός, συντηρητικός, μεταρρυθμιστικός και ανακατασκευαστικός Ιουδαϊσμός). Στο Ισλάμ ο όρος αναφέρεται στους κλάδους και δόγματα της θρησκείας (π.χ. Σουνίτες, Σιίτες),[1][2] καθώς και τις διάφορες υποδιαιρέσεις τους, όπως οι υποαιρέσεις,[3] οι σχολές νομολογίας,[4] οι σχολές θεολογίας[5] και τα θρησκευτικά κινήματα του Ισλάμ.[6][7]
Το μεγαλύτερο θρήσκευμα είναι η Καθολική Εκκλησία[8] ή / και το Σουνιτικό Ισλάμ.[9][10]
ΧριστιανισμόςΕπεξεργασία
Ως Χριστιανική ομολογία ή θρήσκευμα ορίζεται κάθε διακριτό θρησκευτικό σώμα το οποίο προσδιορίζεται από διάφορα χαρακτηριστικά όπως η ύπαρξη κοινού δόγματος, δομής, ηγεσίας και δόγματος. Μεμονωμένα όργανα, ωστόσο, μπορούν να χρησιμοποιούν εναλλακτικούς όρους για να περιγράψουν τον εαυτό τους, όπως π.χ. Εκκλησία. Οι διαιρέσεις μεταξύ δύο ομάδων ορίζονται από το δόγμα και την εκκλησιαστική εξουσία. Ζητήματα όπως η φύση του Ιησού, η εξουσία της αποστολικής διαδοχής, η εσχατολογία, και η παπική υπεροχή συχνά χωρίζουν τη μία ομολογία από την άλλη. Οι ομάδες θρησκευμάτων οι οποίες συχνά μοιράζονται σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες πεποιθήσεις, οι πρακτικές και οι ιστορικοί δεσμοί είναι γνωστοί ως κλάδοι του Χριστιανισμού.
ΙνδουισμόςΕπεξεργασία
Στον Ινδουισμό, η ονομασία της σημαντικότερης θεότητας ή της φιλοσοφικής πεποίθησης προσδιορίζει το κάθε θρήσκευμα, τα οποία επίσης διακρίνονται από συνήθως ξεχωριστές πολιτιστικές και θρησκευτικές πρακτικές. Τα κύρια θρησκεύματα εντός του Ινδουισμού είναι ο Σαϊβισμός, ο Σακτισμός, ο Βαϊσναβισμός και ο Σμαρτισμός.
ΙσλάμΕπεξεργασία
Μια αναφορά του ερευνητικού κέντρου Πιου υποδηλώνει ότι το 25% των Μουσουλμάνων που ερωτήθηκαν παγκοσμίως αυτοπροσδιορίζονται ως μη θρησκευτικοί Μουσουλμάνοι.[11] Ιστορικά, το Ισλάμ διαιρείται σε τρία θρησκεύματα, τους Σουνίτες, τους Χαριζίτες και τους Σιίτες. Σήμερα, οι Σουνίτες αποτελούν περίπου το 90% του συνολικού πληθυσμού των Μουσουλμάνων ενώ οι Σιίτες αποτελούν περίπου το 10% των Μουσουλμάνων.[12]
Σήμερα, πολλές από τις σιιτικές αιρέσεις έχουν εκλείψει. Μεταξύ των κύριων αιρέσεων είναι ο Ουσουλισμός, ο Νιζαρισμός και ο Αλεβισμός. Ο Ουσουλισμός εξασκείται από το 8,5% των μουσουλμάνων, ο Νιζαρισμός από το 1% περίπου και ο Αλεβισμός από περίπου το 0,6% των Μουσουλμάνων.[13][14]
Οι άλλες υπάρχουσες ομάδες είναι οι Σιίτες Ζαϊντίγια στην Υεμένη οι οποίοι καταλαμβάνουν το 0,5% των Μουσουλμάνων παγκοσμίως, οι Μουσταλίτες Ισμαηλίτες (αποτελούν περίπου το 0,1% των μουσουλμάνων[15]). Υπάρχουν επίσης οι Ιμπαντί και οι Χαριζίτες που αποτελούν το 0,15% των μουσουλμάνων παγκοσμίως περίπου. Από την άλλη πλευρά, νέες Μουσουλμανικές αιρέσεις όπως οι Αφροαμερικανοί Μουσουλμάνοι, οι Αχμαντίγια[16] (αποτελούν το 1%[17] του παγκόσμιου μουσουλμανικού πληθυσμού περίπου), οι μη θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι, οι Κορανιστές Μουσουλμάνοι και οι Ουαχαμπιστές (αποτελούν περίπου το 0.5%[18] του συνόλου του παγκόσμιου μουσουλμανικού πληθυσμού) είναι προϊόντα αργότερης και ανεξάρτητης ανάπτυξης και εξέλιξης μεταξύ των Μουσουλμάνων.
ΙουδαϊσμόςΕπεξεργασία
Τα εβραϊκά θρησκευτικά κινήματα, γνωστά και ως «παραρτήματα» ή «θρησκεύματα», περιλαμβάνουν τις διάφορες ομάδες που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των Εβραίων από την αρχαιότητα. Σήμερα η κύρια διάκριση στην ιουδαϊκή γίνεται μεταξύ των Ορθόδοξων, των μεταρρυθμιστών και των συντηρητικών Εβραίων. Αυτή η θρησκευτική δομή υπάρχει κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στο Ισραήλ η δογματική διάκριση γίνεται μεταξύ των θρησκευόμενων Ορθοδόξων και των μη θρησκευόμενων.
Τα κινήματα διαφέρουν στις απόψεις τους για διάφορα θέματα. Οι διαφορετικές απόψεις των θρησκευμάτων σχετίζονται με το επίπεδο θρησκευτικότητας, τη μεθοδολογία ερμηνείας και κατανόησης του εβραϊκού δικαίου, τη βιβλική πατρότητα, τη κριτική του κειμένου, τη φύση ή τον ρόλο του Μεσσία (εποχή του Μεσσία). Στα θρησκευτικά κινήματα των Εβραίων υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην διεξαγωγή της λειτουργίας, ειδικά στη γλώσσα στην οποία διεξάγονται οι υπηρεσίες, με τα πιο παραδοσιακά κινήματα να δίνουν έμφαση στη χρήση της εβραϊκής. Η πιο έντονη θεολογική διαίρεση συμβαίνει μεταξύ των Ορθοδόξων και μη Ορθοδόξων Εβραίων οι οποίοι τηρούν άλλες ονομασίες. Μερικές φορές τα μη ορθόδοξα θρησκευτικά κινήματα αποκαλούνται «φιλελεύθερες ομολογίες» ή «προοδευτικά ρεύματα».
ΠολυθρησκευτικότηταΕπεξεργασία
Ο όρος «πολυθρησκευτικός» μπορεί να περιγράψει (για παράδειγμα) μια θρησκευτική εκδήλωση στην οποία συμμετέχουν πολλές θρησκευτικές ομάδες, συχνά μη σχετιζόμενες μεταξύ τους. Πολλές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν τμήματα που αφορούν διάφορες θρησκείες υπό την ηγεσία ενός μέλους της θρησκείας, ώστε η όλη εκδήλωση να απευθύνεται σε ένα μεγαλύτερο μέρος του παρώντος πληθυσμού ή κοινού. Τέτοιες λειτουργίες είναι για παράδειγμα η κυριακάτικη λειτουργία της Ευχαριστίας στο στρατόπεδο Εσπεράνσα (Στρατόπεδο Ελπίδα) στη Χιλή, η οποία διενεργήθηκε από έναν Ρωμαιοκαθολικό ιερέα και από ένα Ευαγγελιστή ιεροκήρυκα κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης ενός ορυχείου στο Κοπιαπό της Χιλής το 2010.[19][20]
Οι εφημέριοι είναι συχνά χειροτονημένοι κληρικοί που ανήκουν σε οποιαδήποτε θρησκεία. Συχνά διορίζονται σε κοσμικές οργανώσεις οι οποίες παρέχουν πνευματική υποστήριξη στα μέλη της που μπορεί να ανήκουν σε οποιαδήποτε από πολλές διαφορετικές θρησκείες ή θρησκεύματα. Πολλοί από αυτούς τους εφημέριους, ιδιαίτερα εκείνοι που υπηρετούν στο στρατό ή άλλες μεγάλες κοσμικές οργανώσεις, είναι ειδικά εκπαιδευμένοι για να κάνουν λειτουργίες μπροστά σε μέλη πολλών διαφορετικών θρησκειών, ακόμη και θρησκείες με εντελώς αντίθετη ιδεολογία από αυτή που έχει η πίστη του ιερέα.[21]
Οι στρατιωτικές οργανώσεις που δεν έχουν μεγάλο αριθμό μελών διαφόρων θρησκευμάτων (αλλά σχετίζονται με άλλα θρησκεύματα) συνήθως διεξάγουν λειτουργίες που απευθύνονται σε πολλά θρησκεύματα. Τέτοιες είναι οι λεγόμενες «Προτεσταντικές» υπηρεσίες της Κυριακής στον αμερικανικό στρατό, οι οποίες διεξάγονται με στόχο να καλύπτονται και θρησκεύματα με χαμηλότερο αριθμό ακολούθων.[22][23]
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Aaron W. Hughes (2013). Muslim Identities: An Introduction to Islam. Columbia University Press. σελ. 62. ISBN 9780231531924.
- ↑ Theodore Gabriel, Rabiha Hannan (2011). Islam and the Veil: Theoretical and Regional Contexts. Bloomsbury Publishing. σελ. 58. ISBN 9781441161376.
- ↑ Aaron W. Hughes (2013). Muslim Identities: An Introduction to Islam. Columbia University Press. σελ. 129. ISBN 9780231531924.
- ↑ Muzaffar Husain Syed, Syed Saud Akhtar, B D Usmani (2011). Concise History of Islam. Vij Books India. σελ. 73. ISBN 9789382573470.
- ↑ Ali Paya (2013). The Misty Land of Ideas and The Light of Dialogue: An Anthology of Comparative Philosophy: Western & Islamic. ICAS Press. σελ. 23. ISBN 9781904063575.
- ↑ Joseph Kostiner (2009). Conflict and Cooperation in the Gulf Region. Springer Science & Business Media. σελ. 212. ISBN 9783531913377.
- ↑ Muhammad Moj (2015). The Deoband Madrassah Movement: Countercultural Trends and Tendencies. Anthem Press. σελ. 13. ISBN 9781783084463.
- ↑ The Editors of the Encyclopaedia Britannica. «Roman Catholicism». The Encyclopaedia Britannica. https://www.britannica.com/topic/Roman-Catholicism. Ανακτήθηκε στις 1 April 2019.
- ↑ CARL BIALIK (9 Apr 2008). «Muslims May Have Overtaken Catholics a While Ago». The Wall Street Journal. https://blogs.wsj.com/numbers/muslims-may-have-overtaken-catholics-a-while-ago-315/. Ανακτήθηκε στις 5 September 2015.
- ↑ Connie R. Green, Sandra Brenneman Oldendorf, Religious Diversity and Children's Literature: Strategies and Resources, Information Age Publishing, 2011, p. 156.
- ↑ https://www.pewforum.org/2012/08/09/the-worlds-muslims-unity-and-diversity-preface/
- ↑ «Mapping the Global Muslim Population». Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ According to David Shankland, 15% of Turkey's population. in Structure and Function in Turkish Society. Isis Press, 2006, p. 81.
- ↑ According to Krisztina Kehl-Bodrogi, Syncretistic Religious Communities in the Near East edited by her, B. Kellner-Heinkele, & A. Otter-Beaujean. Leiden: Brill, 1997.
- ↑ «Tehelka - India's Independent Weekly News Magazine». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021.
- ↑ Simon Ross Valentine (6 Οκτωβρίου 2008). Islam and the Ahmadiyya Jamaʻat: History, Belief, Practice. Columbia University Press. σελ. 61. ISBN 978-0-231-70094-8.
- ↑ Larry DeVries· Don Baker (Ιανουαρίου 2011). Asian Religions in British Columbia. University of Columbia Press. ISBN 978-0-7748-1662-5. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2014.
The community currently numbers around 15 million spread around the world
- ↑ Destined Encounters - Page 203, Sury Pullat - 2014
- ↑ Chile mine: Rescued men attend service of thanks, BBC News, 17 October 2010
- ↑ Raphael, Angie (18 October 2010). «Freed miners return to Chile's Camp Hope». Herald Sun. http://www.heraldsun.com.au/news/breaking-news/freed-miners-return-to-camp-hope/story-e6frf7jx-1225939966063. Ανακτήθηκε στις 18 October 2010.
- ↑ Christmas in Prison - A Quiet One, Independent News, New Zealand, Press Release: Department Of Corrections, 13 December 2007
- ↑ Obamas Make Rare Trip to Church While in Hawaii, ABC News (US), MARK NIESSE 26 December 2010
- ↑ New chapel heralds more North Fort Hood construction[νεκρός σύνδεσμος], First U.S. Army, Sgt. 1st Class Gail Braymen, 19 July 2010