Ιέραξ ΙΙ (αντιτορπιλικό)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το αντιτορπιλικό Ιέραξ (Α/Τ D-36 Ιέραξ) υπηρέτησε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό από το 1912 έως το 1946. Το πλοίο, μαζί με τα ομότυπα Αετός Ι, Λέων ΙΙ και Πάνθηρ Ι, που αποτέλεσαν τα Θηρία του Πολεμικού Ναυτικού παραγγέλθηκαν από την Αγγλία στα ναυπηγεία 'Camell Laird, Liverpool'. Αγοράστηκαν έτοιμα για χρήση στην τιμή των 148,000 λιρών έκαστο, όταν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι φαινόταν πιθανοί. Τα πλοία αυτά είχαν αρχικά παραγγελθεί από το ναυτικό της Αργεντινής, το δε Ιέραξ αρχικά ονομαζόταν Santa Fé. Η παραλαβή του έγινε από τον Πλοίαρχο Αθ. Μιαούλη, ΒΠΝ, στο Παλέρμο της Σικελίας όπου είχε καταπλεύσει με ξένο πλήρωμα.
 Α/Τ D-36 Ιέραξ | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Παραγγελία | Ελληνική Κυβέρνηση |
| Ναυπηγείο | Camell Laird, Liverpool |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 19 Σεπτεμβρίου 1912 |
| Παροπλισμός | 1946 |
| Δίδυμα σκάφη | Αετός Ι, Λέων ΙΙ και Πάνθηρ Ι |
| Χρήση | Αντιτορπιλικό, Ανιχνευτικό |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 880 τόνοι |
| Μήκος | 89,4 μέτρα |
| Πλάτος | 8,3 μέτρα |
| Βύθισμα | 3 μέτρα |
| Πρόωση | 4 ανθρακολέβητες και 1 πετρελαιολέβητας, 5 καπνοδόχοι. Το 1925 έκανε στην Αγγλία εκτεταμένη μετασκευή των λεβήτων του. Οι καπνοδόχοι έγιναν 2 και τοποθετήθηκαν 4 πετρελαιολέβητες Yarrow. |
| Ταχύτητα | 31 kts μέγιστη, 32 μετά το 1925 |
| Πλήρωμα | 58 |
| Οπλισμός | 1912: 4 πυροβόλα Betheleem των 10,2 εκ., 1 Α/Α πυροβόλο 75 χιλ., 6 Τ/Σ 21 ιντσών και 3 ηλεκτρικοί προβολείς. 1925: Αφαιρέθηκε το πυροβόλο των 75 χιλ., και τοποθετήθηκε 1 πυροβόλο Α/Α των 37 χιλ., 1 πυροβόλο τετράκαννο των 40 χιλ. και 2 βομβοβόλα. |
Στην διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων είχαν αγοραστεί μόνο τα βασικά πυρομαχικά (3000 βλήματα). Λόγω του ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμες τορπίλες τα πλοία αρχικά ονομάστηκαν Ανιχνευτικά αντί για Αντιτορπιλικά. Στις 21 Οκτωβρίου 1912, με κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Α. Βρατσάνο, ΒΠΝ, ήταν μέλος του στολίσκου του απελευθέρωσε τα Ψαρά. Στις 3 Δεκεμβρίου 1912, το Ιέραξ μαζί με τα υπόλοιπα τρία Θηρία, ως μέλη του Ελληνικού Στόλου με επικεφαλής την ναυαρχίδα θωρηκτό Γεώργιος Αβέρωφ και υπό την καθοδήγηση του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη έλαβε μέρος στην ναυμαχία της Έλλης και στις 5 Ιανουαρίου 1913 στην ναυμαχία της Λήμνου.
Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου εισήλθε καθυστερημένα στον πόλεμο στο πλευρό της Τριπλής Συμμαχίας και εξαιτίας της Ελληνικής ουδετερότητας τα τέσσερα Θηρία κατελήφθησαν από τους συμμάχους τον Οκτώβριο του 1916, παρελήφθησαν από τους Γάλλους τον Νοέμβριο και υπηρέτησαν στο Γαλλικό Ναυτικό την περίοδο 1917-18. Το 1918 επεστράφησαν στην Ελλάδα και ανέλαβαν καθήκοντα συνοδείας με ελληνικά χρώματα, κυρίως στο Αιγαίο Πέλαγος.
Το Ιέραξ συμμετείχε στην εκκένωση των Ελλήνων από τη Ρωσία κατά τη διάρκεια της Ρωσικής Επανάστασης το 1918 και μετείχε στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο (1919 – 1922) στη θάλασσα του Μαρμαρά και το Αιγαίο Πέλαγος.
Μετά τον πόλεμο το Ιέραξ ανακαινίστηκε, την περίοδο 1925-1927. Έχοντας επιζήσει την γερμανική εισβολή τον Απρίλιο του 1941 το Ιέραξ μετέβη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, από όπου έλαβε μέρος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου παρά την ηλικία του προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες ως συνοδό και περιπολικό. Το πλήρωμα του Ιέραξ έλαβε επίσης μέρος στην ανταρσία που ξέσπασε την Απρίλιο του 1944 υπέρ του ΕΛ.Α.Σ.
Μετά το τέλος του Πολέμου, το Ιέραξ παροπλίστηκε το 1946.