Ιερεμίας Α΄
Ο Ιερεμίας Α΄ υπήρξε Οικουμενικός Πατριάρχης τρεις φορές.
| Ιερεμίας Α΄ | |
|---|---|
 Ο Ιερεμίας Α΄ στο Ημερολόγιο Εθνικών Φιλανθρωπικών Καταστημάτων (Κωνσταντινούπολη, 1907) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ιερεμίας Α΄ (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 15ος αιώνας Ζίτσα Ιωαννίνων |
| Θάνατος | 13 Ιανουαρίου 1546 Βράτσα |
| Εθνικότητα | Ρωμιοί |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1522–1546) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Καταγόταν από τη Ζίτσα και διετέλεσε Μητροπολίτης Σόφιας. Είχε περιορισμένη μόρφωση, αλλά ήταν πολύ δημοφιλής[1] και είχε μεγάλες διοικητικές ικανότητες. Εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο Οικουμενικός Πατριάρχης με την στήριξη του άρχοντα Κωνσταντίνου Κουνούπη[2] στις 31 Δεκεμβρίου του 1522, καταβάλλοντας ως δώρο στον Σουλτάνο 500 νομίσματα φραγκικής κοπής και 3.500 φλουριά ως ετήσια οφειλή[3].
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του κατάφερε να σώσει πολλές εκκλησίες που απειλήθηκαν να κατεδαφιστούν από τους Τούρκους. Επί των ημερών του κτίσθηκε η Μονή Σταυρονικήτα του Αγίου Όρους[4], της οποίας αναδείχτηκε ευεργέτης και την οποία ανακήρυξε σταυροπηγιακή το 1544.
Περί το 1526, και ενώ βρισκόταν σε περιοδεία στην Κύπρο, Αίγυπτο, Παλαιστίνη και το όρος Σινά, ανέβηκε αντικανονικά στο Θρόνο ο Σωζοπόλεως Ιωαννίκιος[5], ο οποίος καθαιρέθηκε από δύο Συνόδους, μία στα Ιεροσόλυμα και μία στην Κωνσταντινούπολη.
Πατριάρχευσε μέχρι το 1546, οπότε ασθένησε. Παραιτήθηκε από το Θρόνο, εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός με το όνομα Ιωάννης και πέθανε στη Βράντσα της επαρχίας του Τυρνόβου στη Βλαχία, στις 13 Ιανουαρίου 1546.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου (1870). Εκκλησιαστικών και πολιτικών των εις δώδεκα, ήτοι τα μετά την Άλωσιν (1453-1789). Κωνσταντινούπολη: Τυπογρ.Ι.Α.Βρετού. σελ. 56.
- ↑ Ζαχαριάδου, Ελισάβετ Α. (1996). Δέκα τουρκικά έγγραφα για την Μεγάλη Εκκλησία (1483-1567). Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών. σελ. 67. ISBN 960-7094-69-7.
- ↑ Ζαχαριάδου, Ελισάβετ Α. (1996). Δέκα τουρκικά έγγραφα για την Μεγάλη Εκκλησία (1483-1567). Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών. σελ. 86. ISBN 960-7094-69-7.
- ↑ Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. σελ. 395. ISBN 978-960-8116-17-7.
- ↑ Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου (1870). Εκκλησιαστικών και πολιτικών των εις δώδεκα, ήτοι τα μετά την Άλωσιν (1453-1789). Κωνσταντινούπολη: Τυπογρ.Ι.Α.Βρετού. σελ. 60.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Προκόπιος Τσιμάνης (1981). Από υψηλή σκοπιά οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως, τόμ. Α΄. σελίδες 127–134.
- Δημήτρης Γ. Aποστολόπουλος, Εγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης; Ο πολιτικός χειρισμός από τον Πατριάρχη Ιερεμία Α΄ ενός ιστορικού γεγονότος το 1537 για να μην καταστραφούν οι εκκλησίες [1]
- Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. ISBN 978-960-8116-17-7.
- Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου (1870). Εκκλησιαστικών και πολιτικών των εις δώδεκα, ήτοι τα μετά την Άλωσιν (1453-1789). Κωνσταντινούπολη: Τυπογρ.Ι.Α.Βρετού.
- Ζαχαριάδου, Ελισάβετ Α. (1996). Δέκα τουρκικά έγγραφα για την Μεγάλη Εκκλησία (1483-1567). Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών. ISBN 960-7094-69-7.
ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία
- Σπυρίδων Λάμπρος, «Εικών Ιερεμίου Α', Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τόμ. Α΄ σελ. 113-119
| τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας | ||
|---|---|---|
| Προκάτοχος Θεόληπτος Α΄ |
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης 1522-1526 (1η θητεία) |
Διάδοχος Ιωαννίκιος Α΄ |
| Προκάτοχος Ιωαννίκιος Α΄ |
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης 1526-1545 (2η θητεία) |
Διάδοχος Διονύσιος Β΄ |