Ιλλυροί Αυτοκράτορες

Οι Ιλλυροί Aυτοκράτορες ήταν μία ομάδα Ρωμαίων Aυτοκρατόρων κατά τη διάρκεια της Κρίσης του 3ου αι., που κατάγονταν από την περιοχή του Ιλλυρικού (τα σύγχρονα Δυτικά Βαλκάνια) και ανατράφηκαν κυρίως από τις τάξεις του Ρωμαϊκού στρατού (όπου κατατάσσονται μεταξύ τους οι λεγόμενοι «Αυτοκράτορες των στρατώνων»). ^[1] Τον 2ο και 3ο αι. το Ιλλυρικό και οι άλλες παραδουνάβιες επαρχίες (Δακία, Ραιτία, Παννονία, Μοισία) είχαν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση Ρωμαϊκών δυνάμεων (12 λεγεώνες, μέχρι το ένα τρίτο του συνολικού στρατού) και αποτελούσαν σημαντικό πεδίο στρατολόγησης. Η πρόοδος αυτών των χαμηλών επαρχιωτών διευκολύνθηκε από μία σημαντική αλλαγή στην αυτοκρατορική πολιτική από την εποχή του Γαλλιηνού (253–268), όταν οι ανώτεροι στρατιωτικοί βαθμοί έπαψαν να αναλαμβάνονται αποκλειστικά από συγκλητικούς. Αντίθετα, επαγγελματίες στρατιώτες ταπεινής καταγωγής, που είχαν ανέλθει στον βαθμό του πρώτου εκατόνταρχου (primus pilus) -που συνεπαγόταν επίσης την είσοδο στο τάξη των ιππέων- τοποθετήθηκαν ως επικεφαλής των λεγεώνων και συμπλήρωσαν τη δομή διοίκησης του στρατού.

Δεδομένου ότι ο Δέκιος προερχόταν από το συγκλητικό υπόβαθρο, η ιστορική περίοδος των Ιλλυρών Αυτοκρατόρων αρχίζει με τον Κλαύδιο Β΄ Γοτθικό το 268 και συνεχίζεται το 284 με την άνοδο του Διοκλητιανού και τον θεσμό της Τετραρχίας. ^[2] Αυτή η περίοδος ήταν πολύ σημαντική στην ιστορία της Αυτοκρατορίας, καθώς αντιπροσωπεύει την ανάκαμψη από την Κρίση του 3ου αι., μία μακρά περίοδο σφετερισμών και στρατιωτικών δυσκολιών. Όλοι οι Ιλλυριοί Αυτοκράτορες ήταν εκπαιδευμένοι και ικανοί στρατιώτες και ανέκτησαν τις περισσότερες από τις επαρχίες και τις θέσεις που έχασαν οι προκάτοχοί τους, συμπεριλαμβανομένης της Γαλατίας και των ανατολικών επαρχιών της Συρο-Παλαιστίνης. Ωστόσο άνδρες Ιλλυρικής ή Θρακο-δακικής καταγωγής συνέχισαν να είναι εξέχοντες στην Αυτοκρατορία κατά τον 4ο αι. και μετά.

Από την περιοχή της Παννονίας κατάγονταν και οι μεταγενέστερες δυναστείες τού Βαλεντινιανού και Θεοδοσίου (364-457 μ.Χ.).

Κατάλογος Επεξεργασία

Ακολουθούν οι Αυτοκράτορες με καταγωγή από την Ιλλυρία και τα έτη εξουσίας τους: ^[3]

Δείτε επίσης τον Κατάλογο των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων για περισσότερες λεπτομέρειες.

Το υψηλόβαθμο ιππικό ονομαζόταν επίσης ^[4] Ιλλυροί Ιππείς (Equites Illyriciani).

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Θρακο-ρωμαίοι (Θράκες εκρωμασμένοι)
Ιλλυρο-ρωμαίοι (Ιλλυροί εκρωμαϊσμένοι)

Bιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

↑ The Illyrians (The Peoples of Europe) by John Wilkes, 1996, pp. 261–263
↑ The Illyrians (The Peoples of Europe) by John Wilkes, 1996, p. 262-264
↑ Wilkes 1996.
↑ The Grand Strategy of the Roman Empire: From the First Century A.D. to the Third by Edward N. Luttwak, page 178, "high-grade cavalry (equites Illyriciani)"

Πηγές Επεξεργασία

Wilkes, John (1996) [1992]. The Illyrians. Wiley. ISBN 978-0-631-19807-9.
Kuzmanović, Zorica; Mihajlović, Vladimir D. (2015). «Roman Emperors and Identity Constructions in Modern Serbia». Identities: Global Studies in Culture and Power 22 (4): 416–432. https://www.academia.edu/10452643.

[1] The Illyrians (The Peoples of Europe) by John Wilkes, 1996, pp. 261–263

[2] The Illyrians (The Peoples of Europe) by John Wilkes, 1996, p. 262-264

[FOOTNOTEWilkes1996-3] Wilkes 1996.

[4] The Grand Strategy of the Roman Empire: From the First Century A.D. to the Third by Edward N. Luttwak, page 178, "high-grade cavalry (equites Illyriciani)"

[1]

[2]

[3]

[4]