Ινέπολη
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Ινέπολη αποτελεί μικρή συνοικία της Νέας Ιωνίας πολύ κοντά στον Σταθμό Πευκακίων (Γραμμή 1 Μετρό Αθήνας) με κατοίκους που κατάγονται από την ομώνυμη πόλη της Μικράς Ασίας (τούρκικα Ινέμπολου, αρχαία Αβώνου τείχος μεταγενέστερα Ιωνόπολις, πόλη που ιδρύθηκε από Ίωνες).
Θέση Επεξεργασία
| Βορειοδυτικά: Πευκάκια | Βόρεια: Νέα Ιωνία | Βορειοανατολικά: Σαφράμπολη |
| Δυτικά: Πευκάκια | Ινέπολη | Ανατολικά: Σαφράμπολη |
| Νοτιοδυτικά: Περισσός | Νότια: Περισσός | Νοτιοανατολικά: Νεάπολη |
Ιστορία Επεξεργασία
Η πόλη Ινέπολη του Πόντου είχε πριν την Συνθήκη της Λωζάνης 5765 κατοίκους από τους οποίους οι 3000 ήταν Έλληνες οι περισσότεροι από τους Έλληνες συμμετείχαν στην ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, όσοι εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα τους παραχωρήθηκε η συγκεκριμένη συνοικία της Νέας Ιωνίας δυτικά από τους πρόσφυγες της Σαφράμπολης. Οι πρόσφυγες ανήγειραν τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο κέντρο της συνοικίας, οι εργασίες ανέγερσης ξεκίνησαν το 1924 και ολοκληρώθηκαν το 1931, τα εγκαίνια του ναού έγιναν από τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο στις 18 Μαΐου/1938. Ο ναός ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδέλφειας - Β' Αρχιερατική Περιφέρεια και είναι έδρα ενορίας. Οι πρόσφυγες δημιούργησαν τον Σύλλογο Ινεπολιτών-Κασταμονιτών, ο Σύλλογος τοποθέτησε το 1988 στην πλατεία Παναγίτσας ηρώο με μαρμάρινη γλυπτή σύνθεση του καλλιτέχνη Μανιατάκου, που παριστά ένα νεαρό κορίτσι το οποίο αναδύεται από τα χαλάσματα με ύφος οργίλο να κρατά ένα κλαδί ελιάς προς τιμή των πεσόντων.
Χαρακτηριστικά Επεξεργασία
Είναι μια μικρή ήσυχη περιοχή της Νέας Ιωνίας χωρίς εμπορική δραστηριότητα, διασχίζεται στο μέσο από την Οδό Τριανταφύλλου Αυγερινού που συνδέει την Ινέπολη με τον Περισσό, κάθετα διασχίζεται από την Οδό Τραπεζούντας που συνδέει την Ινέπολη με την Σαφράμπολη. Στην διασταύρωση την οδού Τριανταφύλλου Αυγερινού με την Τραπεζούντας βρίσκεται ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, απέναντι από τον ναό βρίσκεται το μεγάλο πάρκο της Παναγίτσας με το γλυπτό του καλλιτέχνη Μανιατάκου από το 1988 προς τιμή των πεσόντων θυμάτων το 1923 από την Ινέπολη και την Κασταμονή του Πόντου.
Πηγές Επεξεργασία
- «Η Νέα Ιωνία του χθες και του σήμερα» του Χαρ. Δ. Σαπουντζάκη – Νέα Ιωνία 1980
- «Τα πρώτα σχολεία των προσφύγων στη Νέα Ιωνία» των Χάρη Σαπουντζάκη & Μάκη Λυκούδη, 2η έκδοση ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. Ν. Ιωνία 2008
- «Νέα Ιωνία 1923 – 2003, 80 χρόνια» επετειακή έκδοση του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. Ν. Ιωνία