Κάμπο Τούρες
Συντεταγμένες: 46°55′9.2496″N 11°57′18.6552″E / 46.919236000°N 11.955182000°E
Το Κάμπο Τούρες (ιταλικά: Campo Tures, προφέρεται: [ˈkampo ˈtuːres]) ή Σαντ ιν Τάουφερς (γερμανικά: Sand in Taufers, προφέρεται: [sant ʔɪn ˈtaʊfɐs]) είναι πόλη της βόρειοανατολικής Ιταλίας με 5,267 κατοίκους στην Αυτόνομη επαρχία του Μπολτσάνο, στις Δολομιτικές Άλπεις. Βρίσκεται στην κοιλάδα Τούρες βόρεια του Μπρουνίκο κοντά στα σύνορα με την Αυστρία.
| Κάμπο Τούρες | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Κάμπο Τούρες | ||
.svg) | ||
| Χώρα | Ιταλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο | |
| Προστάτης | Μετάσταση της Θεοτόκου | |
| • Μέλος του/της | Κλιματική Συμμαχία[1] | |
| Έκταση | 163,98 km²[2] | |
| Υψόμετρο | 864 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 5.717 (1 Ιανουαρίου 2023)[3] | |
| Ταχ. κωδ. | 39032 | |
| Τηλ. κωδ. | 0474 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Μεταξύ 1908 και 1957 η πόλη συνδέθηκε σιδηροδρομικώς με το Μπρουνίκο. Το 96,72% των κατοίκων της έχει μητρική γλώσσα τα Γερμανικά, το 2,94% τα Ιταλικά κι ένα ποσοστό 0,33% τα Λαδινικά.[4]
Ιστορία Επεξεργασία
Η ιστορία της κωμόπολης είναι στενά συνδεμένη με τους μεσαιωνικούς κύριους του Τάουφερ, η οικογένεια αυτή αρχικά της ανήκε η περιοχή όπου αργότερα πέρασε στην εξουσία των επισκόπων του Μπρίξεν. Ο πιο διάσημος εκπρόσωπος της οικογένειας ήταν ο Χούγκο φον Τάουφερς επίσκοπος του Μπρίξεν.
Το σημερινό όνομα της κωμόπολης είναι η ιταλική εκδοχή του γερμανικού ονόματος που σημαίνει "η Τάουφερς στην άμμο", ίσως λόγω του εδάφους, μια που είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Αρ.
Το όνομα για πρώτη φορά αναφέρεται γύρω στο 1050 - 1060 ως Tufers και που ίσως προέρχεται από έναν όρο *tob-, *tub-, *tuf- με την έννοια-"χαράδρα"[5][6]. Το 1410 αναφέρεται με το Sandt in Tawffers[7], το 1334 ως Tauferer Feld, και ως Taufferser Feld το 1360.[8]
Μνημεία Επεξεργασία
Κοντά στην πόλη υπάρχει το κάστρο Καστέλο Τούρες, στο οποίο πραγματοποιούνται πολλές εκθέσεις κι είναι επισκέψιμο. Στην πόλη υπάρχουν και μερικές κατοικίες του 15ου αιώνα σε αναγεννησιακό ρυθμό. Επίσης 2 χλμ. από το Τάουφερς στο όρος monte Spicco υπάρχει χιονοδρομικό κέντρο με τελεφερίκ.
Φωτογραφίες Επεξεργασία
-
Άποψη του πρώην σιδηροδρομικού σταθμού -
Το όρος monte Spicco
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.klimabuendnis .org /nc /kommunen /das-netzwerk .html. - ↑ 2,0 2,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ Astat informazioni Nr. 17 - agosto 2002
- ↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004
- ↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. I, Bolzano: Athesia, 1995, ISBN 88-7014-634-0, p. 464.
- ↑ Kühebacher, op. cit., p. 378.
- ↑ Emil von Ottenthal, Oswald Redlich, Archiv-Berichte aus Tirol, vol. III, Vienna-Lipsia, 1910, p. 365 n. 1802 e 1806.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Josef Innerhofer, Taufers, Ahrn, Prettau. Die Geschichte eines Tales, 2ª ediz., Bolzano, Athesia, 1982.
- Ivo Ingram Beikircher, Josef Beikircher (1850-1925). Ein Mann der Gründerjahre in Tirol, Innsbruck-Vienna-Bolzano, Studienverlag, 2008. ISBN 978-3-7065-4602-7
- Ingrid Beikircher, Dr. Josef Daimer und die Alpingeschichte des Tauferer Ahrntales 1845-1909, Campo Tures, AVS-Sektion Sand in Taufers, 2009.
- Serafin Bacher, Rein am Fuße des Hochgall - Dorfbuch, Egna, Effekt-Buch, 2010. ISBN 978-88-97053-04-0