Κάρλο Ντόλτσι
Ο Κάρλο (ή Καρλίνο) Ντόλτσι (Carlo Dolci, Φλωρεντία, 25 Μαΐου 1616[7] – Φλωρεντία, 17 Ιανουαρίου 1686[7]) ήταν Ιταλός ζωγράφος της περιόδου μπαρόκ, που εργάσθηκε κυρίως στη Φλωρεντία.
| Κάρλο Ντόλτσι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Carlo Dolci (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 25 Μαΐου 1616[1][2][3] Φλωρεντία |
| Θάνατος | 17 Ιανουαρίου 1686[1][2][3] Φλωρεντία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[4][5] |
| Αξιοσημείωτο έργο | The Virgin of the Annunciation The Angel of the Annunciation Blessing Christ |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ανιέζε Ντόλτσι[6] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Ντόλτσι γεννήθηκε και πέθανε στη Φλωρεντία. Υπήρξε εγγονός ζωγράφου από την πλευρά της μητέρας του. Μαθητής του Jacopo Vignali, δεν ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός. Λέγεται ότι το 1682, όταν είδε τον Τζιορντάνο, που είχε το παρατσούκλι "fa presto" («κάνε γρήγορα»), να ζωγραφίζει σε 5 ώρες περισσότερο από όσο αυτός θα ζωγράφιζε σε μήνες, περιέπεσε σε κατάθλιψη.
Ο Ντόλτσι γενικώς ζωγράφιζε μικρούς πίνακες, με μερικές εξαιρέσεις σε φυσικό μέγεθος. Η κόρη του, η Ανιέζε Ντόλτσι, επέδειξε μεγάλη ικανότητα στο να αντιγράφει τα έργα του πατέρα της.
Τα έργα του Ντόλτσι αναγνωρίζονται εύκολα από τις λεπτομέρειες στη σύνθεση. Η μεγαλοπρέπεια, ο έντονος χρωματισμός ή φωτεινότητα, και το δυναμικό συναίσθημα του μπολωνέζικου μπαρόκ είναι ξένα στον Ντόλτσι και στο φλωρεντινό μπαρόκ. Παραμένει στην παράδοση της «επίσημης» φλωρεντινής ζωγραφικής, και εμφανίζεται τυφλός ως προς τη νέα αισθητική, αλυσοδεμένος στη φλωρεντινή παράδοση που κρατά την κάθε ζωγραφισμένη μορφή κάτω από ένα μικροσκόπιο ακαδημαϊσμού[εκκρεμεί παραπομπή].
Ο Ντόλτσι ήταν πολύ γνωστός για την ευσέβειά του, και λέγεται ότι κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα κάθε χρόνο ζωγράφιζε μια μορφή του Χριστού με τον Ακάνθινο Στέφανο. Τα καλύτερα έργα του αφορούν θρησκευτικά θέματα, όπου ο πρωταγωνιστής δείχνει συχνά έντονα συναισθήματα. Η ομαδοποίηση των μορφών έχει κάποια έλλειψη αρμονίας, αλλά ο γενικός τόνος συμφωνεί με την ιδέα του πάθους που απεικονίζεται.
Ανάμεσα στα καλύτερα έργα του Ντόλτσι είναι ο «Άγιος Σεβαστιανός», οι «4 Ευαγγελιστές», η «Αγία Καικιλία», μία «Προσκύνηση των Μάγων» και το αριστούργημα «Ο `Άγιος Ανδρέας προσευχόμενος πριν τη σταύρωση του» (1646), στην γκαλερί του ανακτόρου Pitti. Το παλαιότερο γνωστό έργο του είναι η προσωπογραφία του Fra Ainolfo de' Bardi, που τη ζωγράφισε σε ηλικία 16 ετών.
- Επιλογή έργων
-
Ainolfo de' Bardi, 1632, Φλωρεντία, Galleria Palatina φρα
-
Η προσκύνηση των Μάγων, 1634, Γλασκώβη, Kelvingrove Art Gallery and Museum
-
Η Παρθένος των κρίνων, 1642, Μονπελιέ, Musée Fabre
-
Η σταύρωση του Αγίου Ανδρέα, 1646, Φλωρεντία, Παλατινή Πινακοθήκη
-
Mater Dolorosa', 1655, Τόκιο, National Museum of Western Art
-
Η Αγία Καικιλία στο όργανο, 1671, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων
-
Η αγωνία στον Κήπο, Γένοβα, Palazzo Rosso
-
Η Σαλώμη με το κεφάλι του Βαπτιστή, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων
-
Διογένης, Φλωρεντία, Παλατινή Πινακοθήκη
-
Άγιος Σεβαστιανός, Φλωρεντία, Galleria Corsini
.JPG)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /23540. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Carlo or Carlino Dolci». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00052321. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6cz399s. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ BeWeB. 1582. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2020.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /143906. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 19 Μαρτίου 2021. 500011491. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 {{|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/168127/Carlo-Dolci |title=Carlo Dolci |publisher=Encyclopedia Britannica |accessdate=23 Νοεμβρίου 2014}}
Πηγές Επεξεργασία
- Rudolf Wittkower: Art and Architecture Italy, 1600-1750, σ. 345-346, Penguin Books, Pelican History of Art, 1993
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Carlo Dolci στο Wikimedia Commons