Κάτω Ρέτσινα Αιτωλοακαρνανίας
Συντεταγμένες: 38°25′36.75″N 21°25′52.39″E / 38.4268750°N 21.4312194°E
Τα Κάτω Ρέτσινα ή Ρέτσινα είναι ημιορεινό χωριό του νομού Αιτωλοακαρνανίας σε υψόμετρο 340 μέτρα[2].
Κάτω Ρέτσινα | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
Δήμος | Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου |
Δημοτική Ενότητα | Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου |
Γεωγραφία και στατιστική | |
Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
Υψόμετρο | 340 |
Πληθυσμός | 157 (2011) |
Άλλα | |
Ταχ. κωδ. | 30200 |
Τηλ. κωδ. | +30 26310 |
Γεωγραφία - ΙστορίαΕπεξεργασία
Τα Κάτω Ρέτσινα βρίσκονται στα ανατολικά της λιμνοθάλασσας του Αιτωλικού. Το χωριό είναι κτισμένο σε λόφο του όρους Αράκυνθος (Ζυγός) ανάμεσα σε πυκνόφυτη περιοχή, με πανοραμική θέα προς τη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού και την πεδιάδα των Οινιαδών. Στην περιοχή υπάρχει πεδίο αλεξιπτώτου πλαγιάς.[3] Απέχουν 8,5 χλμ. Β.του Μεσολογγίου και 17 χλμ. Α.-ΝΑ. του Αιτωλικού (μέσω Αγριλιάς). Ως οικισμός περιλαμβάνεται στις ελληνικές απογραφές από το 1940 ως μέρος της τότε κοινότητας Ρετσίνων. Το 1981 προσαρτήθηκαν σε αυτόν οι καταργούμενοι οικισμοί Γύρος και Κοντογιανναίικα.[4] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης μαζί με τις Τρύπες αποτελούν την τοπική κοινότητα Ρετσίνων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου του δήμου Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό ως κοινότητα 193 κατοίκους ενώ ως οικισμός 157.[5]
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 274, τομ.16.
- ↑ AgrinioBestOf.gr, Η Συντακτική Ομάδα του. «Ασφαλέστερη πρόσβαση στο πεδίο Αλεξιπτώτου Πλαγιάς στα Ρέτσινα Μεσολογγίου». https://agriniobestof.gr/index.php/agrinio-best-of-videos-01/item/29212-asfalesteri-prosvasi-sto-pedio-aleksiptotou-plagias-sta-retsina-mesologgiou. Ανακτήθηκε στις 2018-11-18.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτωνwebsite=ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10720 (σελ. 246 του pdf)