Καδρίκιοϊ Σερρών

Εγκαταλειμμένος οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 41°3′32.62″N 23°20′34.30″E / 41.0590611°N 23.3428611°E / 41.0590611; 23.3428611

Το Καδρίκιοϊ είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός στον σημερινό Δήμο Σερρών της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρισκόταν στην ανατολική όχθη του ποταμού Στρυμόνα, δίπλα από την τότε γέφυρα Ορλιάκου (Στρυμωνικού).[1][2][3][4] Σε μικρή απόσταση περίπου 1 χλμ. βορειοανατολικά από το Καδρίκιοϊ, βρισκόταν ο εγκαταλελειμμένος οικισμός Μαζίρκο.[5][6][7]

Καδρίκιοϊ
Καδρίκιοϊ is located in Greece
Καδρίκιοϊ
Καδρίκιοϊ
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣερρών
ΔήμοςΣερρών
Δημοτική ΕνότηταΜητρουσίου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΣερρών

Ιστορία Επεξεργασία

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο οικισμός ανήκε διοικητικά στον Καζά των Σερρών του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.

Στο Καδρίκιοϊ ζούσαν οικογένειες Μουατζίριδων, δηλαδή μουσουλμάνων προσφύγων από τα Βαλκάνια. Ο οικισμός αναφέρεται στις οδοιπορικές σημειώσεις του Νικολάου Σχινά, ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του 1880 περιόδευσε ολόκληρη σχεδόν την επικράτεια της Μακεδονίας. Σε πορεία του από τη Θεσσαλονίκη προς τη Σέρρες, ανέφερε σχετικά:

Γέφυραν Στρυμόνος· διαβαίνουσα δε επί ξυλογεφύρας τον ποταμόν παρέρχεται στρατιωτικού σταθμού και συνοικισμού Μοαζίριδων (προσφύγων εκ Βουλγαρίας Οθωμανών) και βαίνουσα ομαλώς διέρχεται μετά 10 λεπτών της ώρας επί ξύλινης γεφύρας 15 μέτρων μήκους έτερον ρεύμα, και μετ' αυτήν επί άλλης γεφύρας έτερον ρεύμα...[8]

Η στατιστική μελέτη του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική», εκτιμά ότι το 1900 ο οικισμός είχε 250 Τούρκους κατοίκους.[9] Σύμφωνα με την «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, ο οικισμός είχε πληθυσμό 150 μουσουλμάνων κατοίκων.[10] Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς εγκαταλείφθηκε.

Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και την προσάρτηση των εδαφών στην ελληνική επικράτεια, ο οικισμός δεν καταγράφηκε στην ελληνική απογραφή του 1913,[11] ούτε προσαρτήθηκε σε κάποια από τις κοντινές κοινότητες Ορλιάκου (Στρυμωνικό), Έλσιανης (Καρπερή) ή Πρόσνικ (Σκοτούσσα), κατά τη σύστασή τους το 1920.[12][13][14]

Σήμερα, δεν σώζονται ερείπια ή ίχνη του οικισμού και στην περιοχή υπάρχουν αγροκτήματα.[15]

Χάρτης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Φύλλο χάρτη «41° 41° Θεσσαλονίκη». Αθήνα: Λιθογραφείο Γ. Κοντογόνη. 1910. Καδρίκιοι (τ) 
  2. Carte ethnographique de la Macédoine du Sud représentant la répartition ethnique à la veille de la Guerre des Balkans, 1912 (στα Γαλλικά) (Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών - United Nations Library & Archives at Geneva έκδοση). Σόφια, Βουλγαρία: Jordan Ivanov. 1912. 
  3. 41° 41° Saloniki (1:200.000) (στα Ουγγρικά) (Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών - United Nations Library & Archives at Geneva έκδοση). Βιέννη, Αυστρία: Militargeographisches Institut. 1936. Kadrije 
  4. Great Britain. Intelligence Division (1916). A Handbook of Macedonia and Surrounding Territories (στα Αγγλικά). Λονδίνο: Admiralty War Staff, Intelligence Division. σελίδες 286–288. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2024. 
  5. Dragos (Edition 1, Scale 1:20.000), British First World War Trench Maps. Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 23 Ιουλίου 1917. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2024. Mazirko 
  6. Orljak (Edition 1A, Scale 1:50.000), British First World War Trench Maps. Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 12 Δεκεμβρίου 1917. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2024. Mazirko 
  7. Nigrita (Scale 1:50.000), British First World War Trench Maps. Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 29 Σεπτεμβρίου 1916. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2024. Mazirko 
  8. Σχινάς, Νικόλαος (1886). Οδοιπορικαί Σημειώσεις Μακεδονίας, Ηπείρου, Νέας Οροθετικής Γραμμής και Θεσσαλίας. Αθήνα: Τύποις "Messager d' Athènes". σελ. 395. 
  9. Κάντσωφ, Βασίλ (1900). Македония. Етнография и статистика (στα Βουλγάρικα). Σόφια: Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών. 133. Кадрие 
  10. Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος (1910). Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Αθήνα: Τυπογραφείου "Νομικής". σελ. 50. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2024. Καδρίσκιοϊ 
  11. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 44-45. 
  12. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων - Κ. Έλσιανης (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2024. 
  13. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων - Κ. Ορλιάκου (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  14. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων - Κ. Πρόσνικ (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  15. «Gov.gr - Θέαση». gov.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2024.