Ρουμλούκι
Το Ρουμλούκι ή Καμπανία είναι η περιοχή του βορειοανατολικού τμήματος της πεδιάδας της Ημαθίας που το διασχίζει ο ποταμός Αλιάκμονας, ενώ ανατολικά εκτείνεται έως τον Αξιό.
Περιοχή Επεξεργασία
Η περιοχή Ρουμλουκίου απλώνεται κάτω από τις βόρειες παρυφές των Πιερίων μέχρι τους καλαμιώνες του Βάλτου των Γιαννιτσών και κάτω από τα υψώματα της Βέροιας μέχρι τον ποταμό Λουδία (Καρά Ασμάκ) και τις εκβολές του Αλιάκμονα στο Θερμαϊκό κόλπο, ενώ αρκετοί την επεκτείνουν μέχρι και τον ποταμό Αξιό. Το δυτικό τμήμα του Ρουμλουκιού και έως τη Θεσσαλονίκη ονομάζεται Κεραμήσιος κάμπος.
Oνομασία Επεξεργασία
Ονομάσθηκε «Ρουμλούκι» από τους Οθωμανούς κατακτητές κατά τον 14ο - 15ο αιώνα, οι οποίοι, όταν έφθασαν στην περιοχή, την ονόμασαν Rumlik - Ρουμλούκ ή Ουρουμλούκ, τουρκική λέξη που παράγεται από το Ρουμ = Ρωμιός και τον επιθετικό προσδιορισμό ή κτητικό—lik (-λούκ) και σημαίνει τον τόπο που έχει Ρωμιούς - έλληνες χριστιανούς απόγονους των Ρωμαίων πολιτών, δηλαδή σημαίνει Ρωμιότοπος, Γραικοχώρα, Ελληνότοπος. Σε κάποιες πηγές αναφέρονταν και ως Γραικοχώρια[1]
Τα χωριά της περιοχής Επεξεργασία
Νομός Ημαθίας Επεξεργασία
- Δήμος Αλεξάνδρειας: Αηδονοχώρι, Γριτζάλι (Αγκαθιά), Επισκοπή Αντιγονιδών, Καβάσιλα, Κάλιανη (Άλωρος), Καρυά, Καταφύγι, Καψόχωρα, Κλειδί, Κορυφή, Λιανοβέργι, Λουτρός, Μέγα Αλάμπορο (Πρασινάδα), Μελίκη, Μικρό Αλάμπορο (Κυδωνιά), Νησέλι, Νησελούδι, Νησί, Νιόκαστρο, Νιχώρι (Νεοχώρι), Ξεχασμένη, Παλατίτσια, Παλιόχωρα, Παλιοχώρι, Πλατύ, Ποζαρίτες (Κεφαλοχώρι), Πρόδρομος, Ραψομανίκι, Ρέσινα (Βρυσάκι), Σκυλίτσι, Σφήνιστα, Σχοινάς, Σταυρός, Τρίκαλα, Τρίχλεβο (Τριλοφιά), Τριχοβίστα (Καμποχώρι), Τσινάφορο (Πλάτανος).
- Δήμος Βέροιας: Άμμος, Γεράκι, Διαβατός, Κουλούρα, Μαυραγγέλι, Μέτση, Μικρογούζι (Μακροχώρι), Μπάρμπες & Κούτλες (Βεργίνα), Νιοχωρόπουλο, Σάντενα (Καράβι).
Νομός Θεσσαλονίκης Επεξεργασία
Νομός Πιερίας Επεξεργασία
Κινητικότητα των χωριών Επεξεργασία
Ο αριθμός και οι θέσεις των χωριών δεν ήταν πάντα σταθερός, διότι από τις συχνές πλημμύρες του Αλιάκμονα πολλά χωριά εγκαταλείπονταν ακατοίκητα ή δημιουργούνταν καινούργια σε άλλες θέσεις.
Νεότερα χρόνια Επεξεργασία
Στις 16 Οκτωβρίου 1912 εισήλθε ο Ελληνικός Στρατός στα χωριά της δυτικής πλευράς του Ρουμλουκιού, στις 17 Οκτωβρίου 1912 διεξήχθη μάχη για την κατάληψη της σιδερένιας γέφυρας του Νησελίου, στις 18 Οκτωβρίου 1912 απελευθερώθηκε ο Γιδάς και στις 20 Οκτωβρίου 1912 διεξήχθη η Μάχη του Καρά Ασμάκ για την κατάληψη των δύο γεφυρών του Λουδία ποταμού στο Πλατύ, οι οποίες άνοιξαν το δρόμο για την κατάληψη της Θεσσαλονίκης. Το τηλεγράφημα για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης εστάλη στην Αθήνα από τον τηλέγραφο του σιδηροδρομικού σταθμού Γιδά - Καψόχωρας.
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 στην πεδιάδα εγκαταστάθηκε μεγάλος αριθμός προσφύγων και δημιουργήθηκαν πολλά νέα χωριά.
Το 1932 - 1936 συντελέστηκε η αποξήρανση της λίμνης – βάλτου των Γιαννιτσών και έτσι αποδόθηκαν για καλλιέργεια χιλιάδες στρέμματα εύφορης γης, τα οποία έθρεψαν τους κατοίκους και οδήγησαν το τόπο στην ανάπτυξη. Αργότερα κατασκευάστηκε ένα εκτεταμένο αρδευτικό δίκτυο, το οποίο επέτρεψε την καλλιέργεια μεγάλης ποικιλίας αγροτικών προϊόντων. Όλα αυτά σε συνδυασμό και με την ανέκαθεν επίκαιρη θέση της πεδιάδας, στη διασταύρωση των οδών προς Θεσσαλονίκη, προς δυτική Μακεδονία και προς τη νότια Ελλάδα, αποτέλεσαν πόλο έλξης της εσωτερικής μετανάστευσης και ώθηση για δυναμική οικονομική πρόοδο.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Οδοιπορικαί Σημειώσεις Μακεδονιας & Ηπέιρου, Νικόλαος Σχινάς, Ταγματάρχης Μηχανικού, Αθήνα 1886, Βιβλιοθήκη Ευάγγελου Παπακώστα.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Δημήτριος Α. Πανταζόπουλος, Τ' αντέτια μας: ήθη και έθιμα από το Ρουμλούκι, 2001, σελ. 13-14.
- Γιώργης Μελίκης, Τα λαογραφικά της Μελίκης, τόμος Δ', 1987, σελ. 63.
- Ιωάννης Δ. Μοσχόπουλος, Η Καμπανία (Ρουμλούκι) στα βυζαντινά χρόνια, Εκδόσεις "University Studio Press", 2004.