Βικιπαίδεια

Καστέλου Μπράνκου (πόλη)

πόλη και δήμος της Πορτογαλίας

Το Καστέλου Μπράνκου (πορτογ. Castelo Branco, δηλαδή «λευκό κάστρο») είναι πόλη και δήμος της κεντρικής Πορτογαλίας, αλλά και έδρα ομώνυμου νομού. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή (2021) η πόλη έχει πληθυσμό 34.471 κατοίκους[4], ενώ ο δήμος 52.291 κατοίκους.[5] Ο δήμος υποδιαιρείται σε 19 freguesias και έχει έκταση 1.438,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα, που τον καθιστά τον τρίτο μεγαλύτερο σε έκταση δήμο σε ολόκληρη την Πορτογαλία.[6]

Καστέλου Μπράνκου

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Καστέλου Μπράνκου
39°49′22″N 7°29′35″W
ΧώραΠορτογαλία
Διοικητική υπαγωγήΚαστέλο Μπράνκο
Ίδρυση1213
 • Μέλος του/τηςΔίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[1]
Έκταση1.438,16 km² και 1.438,19 km²[2]
Υψόμετρο319 μέτρα
Πληθυσμός56.109 (2011)[3]
Ταχ. κωδ.6000
Ζώνη ώραςUTC±00:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο δήμος συνορεύει στα βόρεια με τον Δήμο Φουντάου, στα ανατολικά με τον Δήμο Ιδάνια-α-Νόβα, στα νότια με την Ισπανία, στα νοτιοδυτικά με τον Δήμο Βίλα Βέλια ντε Ροδάου και στα δυτικά από τους Δήμους Προυένσα Νόβα και Ολέιρους.

Ιστορία

Επεξεργασία

Η πόλη πήρε την ονομασία της από το προϋπάρχον κάστρο ή οχυρωμένο οικισμό της ρωμαϊκής εποχής που ονομαζόταν Castra Leuca και βρισκόταν στην κορυφή του λόφου Κολίνα ντα Καρντόζα. Ο οικισμός επεκτάθηκε στις πλαγιές αυτού του λόφου.

 
Το Μουσείο Francisco Tavares Proença Júnior, που είναι το πρώην επισκοπικό μέγαρο.

Ελάχιστα είναι γνωστά για την ιστορία του οικισμού πριν το 1182. Υπάρχει ένα έγγραφο του έτους αυτού που αναφέρει τη δωρεά ενός μεγάλου κτήματος από έναν ευγενή ονόματι Φερνάντες Σάντσες στους Ναΐτες Ιππότες. Το 1213 εκχωρήθηκε αυτονομά στο κάστρο-οικισμό, οπότε και εμφανίζεται για πρώτη φορά η ονομασία «Καστέλ-Μπράνκου». Ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ επιβεβαίωσε την αυτονομία το 1215 με την επίσημη ονοματοδοσία του οικισμού σε Καστέλου Μπράνκου. Την ίδια περίπου εποχή οι Ναΐτες έκτισαν νέα τείχη και το σημερινό κάστρο.

Το 1510 παραχωρήθηκε εκ νέου αυτονομία στον οικισμό από τον βασιλέα Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας και το 1642 ο οικισμός απέκτησε τον τίτλο της πόλεως, ως Vila de Castelo Branco.

Τον Ιούνιο του 1771 το Καστέλου Μπράνκου έγινε έδρα Ρωμαιοκαθολικού επισκόπου μέχρι το 1881, οπότε αυτή συγχωνεύθηκε δίνοντας τη σημερινή Επισκοπή Πορταλέγκρε. Το 1858 άνοιξε μια τηλεγραφική γραμμή ανάμεσα στο Αμπράντες και το Καστέλου Μπράνκου, ενώ δύο χρόνια αργότερα η πόλη απέκτησε τον πρώτο της δημοτικό φωτισμό. Το 1959 η πόλη έγινε πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού.

Γεωγραφία

Επεξεργασία

Η πόλη είναι κτισμένη σε μέγιστο υψόμετρο (που αντιστοιχεί στο κάστρο) 468 μέτρα και ελάχιστο 320 μ. πάνω από τη μέση επιφάνεια της θάλασσας, σε μέσες γεωγραφικές συντεταγμένες 39°49΄ Βόρειο πλάτος και 7°30΄ Δυτικό μήκος. Απέχει 185 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή από την πρωτεύουσα της χώρας Λισαβόνα και 121 χιλιόμετρα από τη θάλασσα (Ατλαντικός Ωκεανός), επίσης σε ευθεία γραμμή.

Δημοτικά διαμερίσματα

Επεξεργασία

Διοικητικώς ο Δήμος του Καστέλου Μπράνκου υποδιαιρείται σε 19 freguesias (δημοτικά διαμερίσματα ή «πολιτικές ενορίες»)[7], τις εξής:

  • Αλκάινς
  • Αλμασέντα
  • Μπενκουερέντσας (Benquerenças)
  • Καστέλου Μπράνκου (ομώνυμο)
  • Σεμπολάις ντε Σίμα ε Ρετάχου (Cebolais de Cima e Retaxo)
  • Εσκάλους ντε Μπαϊχό ε Μάτα
  • Εσκάλους ντε Σίμα ε Λόουζα (Escalos de Cima e Lousa)
  • Φρεϊχιάλ ντου Κάμπου ε Ζουνκάλ ντου Κάμπου
  • Λαρντόζα
  • Λοουριτσάλ ντου Κάμπου
  • Μαλπίκα ντου Τέγου
  • Μονφόρτε ντα Μπέιρα
  • Νίνιου ντου Ατσόρ ε Σουμπράλ ντου Κάμπου
  • Πόβουα ντε Ρίου ντε Μοΐνιους ε Καφέντε
  • Σαλγουέιρου ντου Κάμπου
  • Σάντου Αντρέ ντας Τοζέιρας
  • Σάου Βισέντε ντα Μπέιρα
  • Σαρζέντας
  • Τινάλιας

Αξιοθέατα

Επεξεργασία

Το σημαντικότερο αξιοθέατο στη μικρή αυτή πόλη είναι ο Κήπος του Επισκοπικού Μεγάρου (Jardim do Paço Episcopal). Είναι ένας από τους ομορφότερους μπαρόκ κήπους σε όλη την Πορτογαλία και σε αυτόν βρίσκονται αγάλματα αλληγοριών, βασιλέων και ζωδίων, διατεταγμένα γύρω από λιμνούλες, αναβαθμίδες και κλιμακοστάσια.

  •  
    Ο ναός του Αγίου Μιχαήλ
  •  
    Πάρκο στην πόλη
  •  
    Ο κήπος μπαρόκ
  •  
    Το Μουσείο «Francisco Tavares»

Οικονομία

Επεξεργασία

Στην πόλη βρίσκεται εργοστάσιο που κατασκευάζει επαγγελματικά ψυγεία, ψύκτες και καταψύκτες. Επίσης η πορτογαλική εταιρεία που είναι θυγατρική της Danone λειτουργεί εργοστάσιο στο Καστέλου Μπράνκου, το οποίο παράγει τα γαλακτοκομικά προϊόντα της Danone για όλη την Ιβηρική Χερσόνησο. Ο μεγαλύτερος εργοδότης είναι ωστόσο το μεγάλο εργοστάσιο Delphi Packard, με πάνω από χίλιους εργαζόμενους, που παράγουν εξαρτήματα αυτοκινήτου για σημαντικές αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως τη Ferrari. Ο Νομός Καστέλου Μπράνκου φημίζεται επίσης για το ομώνυμο τυρί του Καστέλου Μπράνκου.

Αξιοσημείωτα πρόσωπα από την πόλη

Επεξεργασία
 
Αντόνιου Ραμάλιου Εάνες, Πρόεδρος της Πορτογαλίας

Με χρονολογική σειρά γεννήσεως:

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ www.unesco.org/en/articles/55-new-cities-join-unesco-creative-cities-network-world-cities-day. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2024.
  2. ↑ 2,0 2,1 National Institute of Statistics. www.ine.pt/xportal/xmain?xpid=INE&xpgid=ine_indicadores&indOcorrCod=0008350&selTab=tab0. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2018.
  3. ↑ National Institute of Statistics. mapas.ine.pt/download/index2011.phtml. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2018.
  4. ↑ «Plataforma de divulgação dos Censos 2021 – Resultados Provisórios. Freguesia: Castelo Branco / Castelo Branco [Castelo Branco]». Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2022. 
  5. ↑ «Plataforma de divulgação dos Censos 2021 – Resultados Provisórios. Município: Centro / Castelo Branco». Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2022. 
  6. ↑ «Áreas das freguesias, concelhos, distritos e país». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2018. 
  7. ↑ Diário da República. «Law nr. 11-A/2013, pages 552 34-35» (pdf) (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2014. 

Πηγές - εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καστέλου_Μπράνκου_(πόλη)&oldid=9990057"