Κατάλογος μοναρχών της Ολλανδίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο κατάλογος περιλαμβάνει τους ηγεμόνες της τωρινής Ολλανδίας και των πρότερων Κάτω Χωρών (ολλανδ.: koningen der Nederlanden). Επίσης περιέχονται όλοι οι κυβερνήτες (stadholders) του Οίκου του Οράγγης-Νάσσαου από το 1556, οι οποίοι ήταν εκλεγμένοι στο αξίωμα, στην υπηρεσία της Πολιτείας, ως στρατηγοί των ημι-ανεξάρτητων επαρχιών της Ολλανδικής Δημοκρατίας και δεν μπορούν να θεωρηθούν μονάρχες. Το 1813 ο Γουλιέλμος Δ΄ ίδρυσε το πριγκιπάτο και δύο έτη μετά (με την προσάρτηση των Νοτίων Επαρχιών) το αναβάθμισε σε βασίλειο. Οι διάδοχοί του είναι απόγονοι αυτού.
H μεσαιωνική ιστορία της περιοχής Επεξεργασία
Το 855 το βασίλειο των Φράγκων διαιρέθηκε σε τρία μέρη και ο Λοθάριος Β΄ έλαβε το μεσαίο, που ονομάστηκε Λοθαριγγία (στα γερμανικά) ή Λωρραίνη (στα γαλλικά). Το 959 αυτό διαιρέθηκε σε Άνω Λωρραίνη και σε Κάτω Λωρραίνη: η πρώτη περιοχή ονομάστηκε σκέτα Λωρραίνη, ενώ η δεύτερη (Lothier) διαιρέθηκε σε κομητείες: Ολλανδία, Βραβάντη, Λίμπουργκ, Αινώ, Ναμύρ, Γύλιχ, Κλέβη, Μπεργκ, Γκέλντερς, Λιέγη, Κολωνία, Ουτρέχτη, κ.ά. Με επιγαμίες οι περιοχές επανενώθηκαν υπό τον δούκα της Βοργουνδίας.
Οι Βουργουνδικές Κάτω Χώρες (1384-1482) ανήκαν στους δούκες του Οίκου των Βαλουά-Βουργουνδίας, ώσπου η κόρη του τελευταίου δούκα, η Μαρία δούκισσα της Βουργουνδίας, παντρεύτηκε τον Μαξιμιλιανό Α΄ των Αψβούργων. Οι Αψβουργικές Κάτω Χώρες (1482-1794) έγιναν οι Δεκαεπτά Επαρχίες (1549-1581) των Αψβούργων της Ισπανίας. Οι προτεσταντικές, βόρειες, επτά επαρχίες επαναστάτησαν από την Ισπανία και δημιούργησαν την Ολλανδική Δημοκρατία (1581-1795), ενώ οι καθολικές, νότιες, δέκα επαρχίες (Φλάνδρα, Αρτουά, Λίμπουργκ, Αινώ, Ναμύρ, Βραβάντη, Λουξεμβούργο, Τουρναί, Μεσελέν, Καμπραί) από τους Αψβούργους της Ισπανίας (1556-1714) -μετά από τον Πόλεμο της Ισπανικής διαδοχής- πέρασαν στην Αυστρία (1714-1794), ώσπου τις κατέλαβε ο Ναπολέων Α΄ (1794-1815).
Κυβερνήτες (stadholders) της Δημοκρατίας των Επτά Ηνωμένων Επαρχιών (ΕΗΕ) Επεξεργασία
Οι βόρειες επαρχίες επαναστάτησαν με αρχηγό τον Γουλιέλμο Α΄ του Οίκου του Νάσσαου, πρίγκιπα της Οράγγης, που μετά την ανεξαρτησία αυτών έγινε κυβερνήτης τους. Έπειτα από εκείνον, οι επαρχίες διαχωρίζονται το 1584 στους κλάδους Ντίλενμπουργκ και Ντητς του Οίκου του, αλλά με την εξάλειψη του πρώτου κλάδου, οι επαρχίες επανενώνονται το 1747 από τα μέλη του δεύτερου κλάδου.
Συντομογραφίες: Γε=Γκέλντερς, Γρ=Γκρόνινγκεν, Ζη=Ζηλανδία, Ολ=Ολλανδία, Ου=Ουτρέχτη, Οφ=Οφερίισελ / Ντ=Ντρέντε, Φρ=Φρήσλαντ.
Οίκος του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ Επεξεργασία
.jpg)
Οίκος του Νάσσαου-Ντητς Επεξεργασία
_by_Lancelot_Volders.jpg)
Μπαταβιανή Δημοκρατία Επεξεργασία
Το 1795 ο Ναπολέων Α΄ κατάργησε τη Δημοκρατία των ΕΗΕ και εγκατέστησε τη Μπαταβιανή Δημοκρατία (Μπατάβια = ρωμαϊκό όνομα της περιοχής). Το 1806 την κατήργησε και έθεσε τον αδελφό του βασιλιά της "Ολλανδίας".
Βασίλειο της Ολλανδίας Επεξεργασία
Οίκος του Βοναπάρτη Επεξεργασία
| Όνομα βασιλεία διάρκεια |
Εικόνα | Zωή ηλικία |
Γονείς | Σύζυγος | Τέκνα |
|---|---|---|---|---|---|
| Λουδοβίκος Α΄ 1806-1810 4 |
|
1778 - 1846 68 |
Κάρολος Βοναπάρτης Λετίτσια Ραμολίνο |
Ορτάνς ντε Μπωαρναί | Λουδοβίκος Β΄ της Ολλανδίας, Ναπολέων Γ΄ της Γαλλίας ... |
| Λουδοβίκος Β΄ 1810 8 ημέρες |
.jpg)
|
1804 - 1831 27 |
Λουδοβίκος Α΄ της Ολλανδίας Ορτάνς ντε Μπωαρναί |
Καρλόττα Βοναπάρτη | - |
Το 1810 ο Ναπολέων Α΄ καταλαμβάνει την περιοχή και την προσαρτά στη Γαλλία.
Πριγκιπάτο των Κάτω Χωρών Επεξεργασία
Το 1813 οι Σύμμαχοι εκδιώκουν τους Γάλλους. Στις 6 Δεκεμβρίου 1813 ιδρύθηκε το πριγκιπάτο των Κάτω Χωρών με πρίγκιπα τον Γουλιέλμο Α΄ πρίγκιπα της Οράγγης (γιο του Γουλιέλμου Ε΄ πρίγκιπα της Οράγγης και κυβερνήτη των ΕΗΕ). Όταν ενσωματώνονται και οι Νότιες Κάτω Χώρες, το πριγκιπάτο στις 16 Μαρτίου 1815 αναβαθμίζεται σε βασίλειο: ο Γουλιέλμος Α΄ έγινε βασιλιάς των Κάτω Χωρών. Ωστόσο μετά από επανάσταση (1830) οι περισσότερες Νότιες επαρχίες απετέλεσαν ανεξάρτητο βασίλειο, το Βέλγιο. Από αυτές έμεινε μόνο το Λουξεμβούργο.
Βασίλειο των Κάτω Χωρών Επεξεργασία
Οίκος του Νάσσαου-Ντητς Επεξεργασία
| Όνομα βασιλεία διάρκεια |
Εικόνα | Zωή ηλικία |
Γονείς | Σύζυγος | Τέκνα |
|---|---|---|---|---|---|
| Γουλιέλμος Α΄ 1813/15-1840 27 |
|
1772 - 1843 71 |
Γουλιέλμος Ε΄ της Οράγγης και Βιλελμίνη της Πρωσίας (1751-1820) |
1.Βιλελμίνη της Πρωσίας, βασίλισσα των Κάτω Χωρών 2.Ερριέττα ντ'Ουτρεμόν |
Γουλιέλμος Β΄ Φρειδερίκος Μαριάννα |
| Γουλιέλμος Β΄ 1840-1849 |
|
1792 - 1849 57 |
Γουλιέλμος Α΄ και Βιλελμίνη της Πρωσίας |
Άννα Πάβλοβνα της Ρωσίας | Γουλιέλμος Γ΄ Αλέξανδρος Ερρίκος Σοφία |
| Γουλιέλμος Γ΄ 1849-1890 41 |
,_koning_der_Nederlanden,_Nicolaas_Pieneman,_1856_-_Rijksmuseum.jpg)
|
1817 - 1890 73 |
Γουλιέλμος Β΄ και Άννα Πάβλοβνα της Ρωσίας |
1.Σοφία της Βυρτεμβέργης 2.Έμμα του Βάλντεκ & Πύρμοντ |
Γουλιέλμος Αλέξανδρος Βιλελμίνη |
| Βιλελμίνη 1890-1948 58 |
|
1880-1962 82 |
Γουλιέλμος Γ΄ και Έμμα του Βάλντεκ & Πύρμοντ |
Ερρίκος του Μεκλεμβούργου-Σβερίν | Τζουλιάνα |
Το 1890 η Βιλελμίνη διαδέχθηκε τον πατέρα της στις βόρειες επαρχίες, όχι όμως στο Λουξεμβούργο, που ίσχυε ο Σαλικός νόμος. Εκεί τον διαδέχθηκε ο μακρινός συγγενής του από τον Οίκο του των Νάσσαου, ο Αδόλφος του Λουξεμβούργου, από τον πρεσβύτερο κλάδο του Νάσσαου-Βάιλμπουργκ. Η βασιλείς διατήρησαν τον τίτλο του μονάρχη των Κάτω Χωρών (Nederlad), αν και στα ελληνικά το κράτος το λέμε Ολλανδία (συνεκδοχικά, από το όνομα μίας επαρχίας από τις επτά).
Διάφοροι Οίκοι Επεξεργασία
| Όνομα βασιλεία διάρκεια |
Εικόνα | Zωή ηλικία |
Γονείς | Σύζυγος | Τέκνα |
|---|---|---|---|---|---|
| Τζουλιάνα 1948-1980 32 |
|
1909 - 2004 | ΟΙΚΟΣ ΜΕΚΛΕΜΒΟΥΡΓΟΥ Ερρίκος του Μεκλεμβούργου-Σβερίν και Βιλελμίνη |
Βερνάρδος του Λίππε-Μπίστερφελντ | Βεατρίκη Ειρήνη Μαργαρίτα Χριστίνα |
| Βεατρίκη 1980-2013 33 |
|
γενν. 1938 | ΟΙΚΟΣ ΛΙΠΠΕ Βερνάρδος του Λίππε-Μπίστερφελντ και Τζουλιάνα |
Κλάους φον Άμσμπεργκ | Γουλιέλμος-Αλέξανδρος Φρίζο Κωνσταντίνος |
| Γουλιέλμος-Αλέξανδρος από το 2013 |
|
γενν. 1967 | ΟΙΚΟΣ ΑΜΣΠΕΡΓΚ Κλάους φον Άμσμπεργκ και Βεατρίκη |
Μάξιμα Σαρεγιέτα Σέραυτι | Αικατερίνη-Αμαλία Αλεξία Αριάδνη |
Πηγές Επεξεργασία
- Genealogie ascendante jusqu'au quatrieme degre inclusivement de tous les Rois et Princes de maisons souveraines de l'Europe actuellement vivans [Genealogy up to the fourth degree inclusive of all the Kings and Princes of sovereign houses of Europe currently living] (in French). Bourdeaux: Frederic Guillaume Birnstiel. 1768. pp. 17, 88.