Κατάλογος μοναρχών της Πρωσίας
Οι μονάρχες της Πρωσίας ήταν μέλη της Δυναστείας των Χοεντσόλερν και ήταν οι κληρονομικοί ηγεμόνες του πρώην γερμανικού κράτους της Πρωσίας, από την ίδρυσή του το 1525 ως Δουκάτο της Πρωσίας.[1][2] Το Δουκάτο είχε εξελιχθεί από το Κράτος του Τευτονικού Τάγματος, ένα μεσαιωνικό σταυροφορικό κράτος, που βρισκόταν κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Βαλτικής Θάλασσας. Οι Τεύτονες Ιππότες ήταν οργανωμένοι υπό την ηγεσία ενός Μεγάλου Μαγίστρου, ο τελευταίος από τους οποίους, ο Αλβέρτος, ασπάστηκε τον Προτεσταντισμό και δημιούργησε ένα κοσμικό κράτος, το Δουκάτο της Πρωσίας.[1][2]
Το Δουκάτο ήταν αρχικά υποτελές στο Βασιλείου της Πολωνίας, ως αποτέλεσμα των όρων της Πρωσικής Υποτέλειας με την οποία ο Αλβέρτος έλαβε την αυτόνομη διαχείριση του Δουκάτου. Όταν η κύρια γραμμή των Πρώσων Χοεντσόλερν εξέλειψε, το 1618, το Δουκάτο πέρασε σε διαφορετικό κλάδο της οικογένειας, ο οποίος ηγεμόνευε στο Εκλεκτοράτο του Βρανδεμβούργου στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.[1][2] Ενώ οι δύο περιοχές συνέχισαν να είναι ονομαστικά δύο διαφορετικές επικράτειες, η Πρωσία υπό την επικυριαρχία της Πολωνίας και το Βρανδεμβούργο υπό την επικυριαρχία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αποτέλεσαν την πολιτική οντότητα που είναι ιστορικά γνωστή ως Βρανδεμβούργο-Πρωσία.[1]
Μετά τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο, μια σειρά συνθηκών απελευθέρωσε το Δουκάτο της Πρωσίας από την υποτέλεια σε οποιοδήποτε άλλο κράτος, καθιστώντας το ένα πλήρως ανεξάρτητο Δουκάτο.[1] Αυτή η περίπλοκη κατάσταση (όπου ο ηγεμόνας του ανεξάρτητου Δουκάτου Πρωσίας ήταν επίσης υποτελής του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ως Εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου) συνέχισε να υφίσταται και μετά την ίδρυση του Βασιλείου της Πρωσίας το 1701.[1][2] Για διπλωματικούς λόγους, οι ηγεμόνες της Πρωσίας αποκαλούσαν τους εαυτούς τους Βασιλιάς στην Πρωσία από το 1701 έως το 1772.[1][2] Εξακολουθούσαν να οφείλουν ονομαστικά πίστη στον Αυτοκράτορα ως Εκλέκτορες του Βρανδεμβούργου, οπότε ο τίτλος «Βασιλιάς στην Πρωσία» (σε αντίθεση με τον «Βασιλιά της Πρωσίας») απέφυγε την ενδεχόμενη προσβολή στο πρόσωπο του Αυτοκράτορα. Επιπλέον, με το να αυτοαποκαλείται Βασιλιάς της Πρωσίας υπονοούσε κυριαρχία σε ολόκληρη την πρωσική περιοχή, τμήματα της οποίας ήταν ακόμα μέρος της Πολωνίας.[1]
Καθώς το πρωσικό κράτος αναπτύχθηκε μέσα από αρκετούς πολέμους και διπλωματικές κινήσεις κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, έγινε φανερό ότι η Πρωσία είχε γίνει μια Μεγάλη Δύναμη της ηπειρωτικής Ευρώπης. Έτσι, το 1772 η υποταγή στον Αυτοκράτορα εγκαταλείφθηκε, καθώς και οι πολωνικές ενστάσεις, και υιοθετήθηκε από τους ηγεμόνες ο τίτλος του «Βασιλιά της Πρωσίας».[1] Οι Πρώσοι Βασιλείς συνέχισαν να χρησιμοποιούν τον τίτλο «Εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου» μέχρι την κατάλυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 1806, αναγνωρίζοντας ότι οι περιοχές τους εντός της Αυτοκρατορίας ήταν ακόμα υπό την επικυριαρχία του Αυτοκράτορα. Νομικά οι Χοεντσόλερν κυβέρνησαν το Βρανδεμβούργο σε προσωπική ένωση με την Πρωσία, αλλά στην πράξη αντιμετώπισαν τις δύο επικράτειες ως ενιαία μονάδα. Οι Χοεντσόλερν απέκτησαν νομικά την πλήρη κυριαρχία του Βρανδεμβούργου όταν η Αυτοκρατορία διαλύθηκε το 1806, με αποτέλεσμα το Βρανδεμβούργο να συγχωνευθεί επίσημα στην Πρωσία.[1]
Το 1871, στον απόηχο του Γαλλο-Πρωσικού Πολέμου, σχηματίστηκε η Γερμανική Αυτοκρατορία και ο Βασιλιάς της Πρωσίας Γουλιέλμος Α΄ στέφθηκε Γερμανός Αυτοκράτορας.[3][4] Από εκείνο το σημείο και μετά, το Βασίλειο της Πρωσίας έγινε συστατικό κράτος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας (το μεγαλύτερο και πιο ισχυρό), ενώ όλοι οι επόμενοι Βασιλείς της Πρωσίας κατείχαν καταρχάς τον τίτλο του Γερμανού Αυτοκράτορα.[1][2]
Δούκες της Πρωσίας (1525–1701)
ΕπεξεργασίαΌνομα |
Διάρκεια ζωής |
Έναρξη βασιλείας |
Λήξη βασιλείας |
Σημειώσεις |
Οίκος |
Εικόνα |
---|---|---|---|---|---|---|
Αλβέρτος
|
17 Μαΐου 1490 | – 20 Μαρτίου 1568 (77 ετών)10 Απριλίου 1525 | 20 Μαρτίου 1568 | Μεγάλος Μάγιστρος των Τευτόνων Ιπποτών. Πρώτος Δούκας της Πρωσίας. | Χοεντσόλερν | |
Αλβέρτος Φρειδερίκος
|
7 Μαΐου 1553 | – 27 Αυγούστου 1618 (65 ετών)20 Μαρτίου 1568 | 27 Αυγούστου 1618 | Γιος του Αλβέρτου. | Χοεντσόλερν | |
Ιωάννης Σιγισμούνδος
|
8 Νοεμβρίου 1572 | – 23 Δεκεμβρίου 1619 (47 ετών)27 Αυγούστου 1618 | 23 Δεκεμβρίου 1619 | Γαμπρός του Αλβέρτου Φρειδερίκου. Εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου. | Χοεντσόλερν | |
Γεώργιος Γουλιέλμος
|
13 Νοεμβρίου 1595 | – 1 Δεκεμβρίου 1640 (45 ετών)23 Δεκεμβρίου 1619 | 1 Δεκεμβρίου 1640 | Γιος του Ιωάννη Σιγισμούνδου, Εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου. | Χοεντσόλερν | |
Φρειδερίκος Γουλιέλμος
|
16 Φεβρουαρίου 1620 | – 29 Απριλίου 1688 (68 ετών)1 Δεκεμβρίου 1640 | 29 Απριλίου 1688 | Γιος του Γεωργίου Γουλιέλμου. Εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου. | Χοεντσόλερν | |
Φρειδερίκος Α΄
|
11 Ιουλίου 1657 | – 25 Φεβρουαρίου 1713 (55 ετών)29 Απριλίου 1688 | 18 Ιανουαρίου 1701 | Γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου. Εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου. | Χοεντσόλερν |
Βασιλείς της Πρωσίας (1701–1918)
ΕπεξεργασίαΌνομα |
Διάρκεια ζωής |
Έναρξη βασιλείας |
Λήξη βασιλείας |
Σημειώσεις |
Οίκος |
Εικόνα |
---|---|---|---|---|---|---|
Φρειδερίκος Α΄
|
11 Ιουλίου 1657 | – 25 Φεβρουαρίου 1713 (55 ετών)18 Ιανουαρίου 1701 | 25 February 1713 | Γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου. Εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου. | Χοεντσόλερν | |
Φρειδερίκος Γουλιέλμος Α΄
|
14 Αυγούστου 1688 | – 31 Μαΐου 1740 (51 ετών)25 Φεβρουαρίου 1713 | 31 Μαΐου 1740 | Γιος του Φρειδερίκου Α΄ | Χοεντσόλερν | |
Φρειδερίκος Β΄
|
24 Ιανουαρίου 1712 | – 17 Αυγούστου 1786 (74 ετών)31 Μαΐου 1740 | 17 Αυγούστου 1786 | Γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α΄. | Χοεντσόλερν | |
Φρειδερίκος Γουλιέλμος Β΄
|
25 Σεπτεμβρίου 1744 | – 16 Νοεμβρίου 1797 (53 ετών)17 August 1786 | 16 Νοεμβρίου 1797 | Ανιψιός του Φρειδερίκου Β΄. Εγγονός του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α΄. | Χοεντσόλερν | |
Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ΄
|
3 Ιουλίου 1770 | – 7 Ιουνίου 1840 (69 ετών)16 Νοεμβρίου 1797 | 7 Ιουνίου 1840 | Γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Β΄. | Χοεντσόλερν | |
Φρειδερίκος Γουλιέλμος Δ΄
|
15 Οκτωβρίου 1795 | – 2 Ιανουαρίου 1861 (65 ετών)7 Ιουνίου 1840 | 2 Ιανουαρίου 1861 | Γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Γ΄. Πρόεδρος της Ένωσης της Ερφούρτης (1849–1850). | Χοεντσόλερν | |
Γουλιέλμος Α΄
|
22 Μαρτίου 1797 | – 9 Μαρτίου 1888 (90 ετών)2 Ιανουαρίου 1861 | 9 Μαρτίου 1888 | Αδελφός του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Δ΄ και γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Γ΄. Πρόεδρος της Βόρειας Γερμανικής Συνομοσπονδίας (1867–1871). Πρώτος Γερμανός Αυτοκράτορας. | Χοεντσόλερν | |
Φρειδερίκος Γ΄
|
18 Οκτωβρίου 1831 | – 15 Ιουνίου 1888 (56 ετών)9 Μαρτίου 1888 | 15 Ιουνίου 1888 | Γιος του Γουλιέλμου Α΄. Γερμανός Αυτοκράτορας. | Χοεντσόλερν | |
Γουλιέλμος Β΄
|
27 Ιανουαρίου 1859 | – 4 Ιουνίου 1941 (82 ετών)15 Ιουνίου 1888 | 9 Νοεμβρίου 1918 (παραιτήθηκε) [5] |
Γιος του Φρειδερίκου Γ΄. Τελευταίος Γερμανός Αυτοκράτορας και Βασιλιάς της Πρωσίας. | Χοεντσόλερν |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 «Hohenzollern dynasty». britannica.com.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «What is the House of Hohenzollern?». preussen.de.
- ↑ https://en.chateauversailles.fr/discover/history/key-dates/proclamation-german-empire-1871
- ↑ https://www.bundestag.de/en/parliament/history/parliamentarism/empire/empire-200352
- ↑ Statement of Abdication of William II (28 Νοεμβρίου 1918)