Κερασοχώρι Ευρυτανίας
Συντεταγμένες: 39°0′20.02″N 21°38′16.01″E / 39.0055611°N 21.6377806°E
Το Κερασοχώρι, έως το 1930 γνωστό ως Κεράσοβο[1], είναι ορεινό χωριό του νομού Ευρυτανίας. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.000 μέτρων στις πλαγιές των νότιων Αγράφων.[2] Αποτελεί έδρα του καλλικρατικού δήμου Αγράφων ενώ μέχρι το 2010 αποτελούσε την έδρα του καποδιστριακού δήμου Βίνιανης και απέχει 38 χλμ από το Καρπενήσι.[2]
| Κερασοχώρι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ευρυτανίας |
| Δήμος | Αγράφων |
| Δημοτική Ενότητα | Βίνιανης |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεάς Ελλάδας |
| Νομός | Ευρυτανίας |
| Υψόμετρο | 1.000 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 167 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Κεράσοβο |
| Ταχ. κώδικας | 360 71 |
| Τηλ. κωδικός | 2237 |
Ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤο Κερασοχώρι υπήρξε πρωτεύουσα του παλαιότερου Δήμου Αγραίων, οι οποίοι πήραν το όνομά τους από τους πρώτους κατοίκους της περιοχής. Στο κάστρο του Κερασοχωρίου υπάρχουν ερείπια οικισμού και οχυρού.
Σε επιγραφή του 1725, το Κερασοχώρι χαρακτηρίζεται κωμόπολη, ενώ αλλού μνημονεύεται ως Μέγα Κεράσοβο. Το 1799, λειτούργησε το πρώτο σχολείο.
Στις 10 Μαΐου 1821, ο Κώστας Βελλής ύψωσε στο χωριό τη σημαία της επανάστασης.[3]
Κατά την Εθνική Αντίσταση, στο χωριό λειτούργησε το στρατηγείο του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τους Στέφανο Σαράφη και Γιώργη Σιάντο.[4]
Κερασοχωρίτης ήταν ο Νώντας Θεοδωρόπουλος, πρόεδρος των μηχανοδηγών ΟΣΕ.
Πληθυσμιακά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΚατά την Απογραφή του 2011 το χωριό απαριθμούσε 174 κατοίκους.[5] Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:[6][7]
| Έτος | Κάτοικοι |
|---|---|
| 1889 | 827 |
| 1900 | 864 |
| 1928 | 146 |
| 1940 | 183 |
| 1951 | 367 |
| 1961 | 253 |
| 1971 | 248 |
| 1981 | 206 |
| 1991 | 260 |
| 2001 | 247 |
| 2011 | 174 |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Πανδέκτης Μετονομασία από Κεράσοβον σε Κερασοχώρι, ΦΕΚ 51/1930, 15/2/1930
- ↑ 2,0 2,1 Νομός Ευρυτανίας 2006, σελ. 126.
- ↑ Νομός Ευρυτανίας 2006, σελ. 202.
- ↑ Νομός Ευρυτανίας 2006, σελ. 206-207.
- ↑ «Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2016.
- ↑ Επίτομο γεωγραφικό Λεξικό, Σταματελάτου, Εκδ. Ερμής
- ↑ Ντάσιος 1999, σελ. 259.
Πηγές
Επεξεργασία- Νομός Ευρυτανίας. Ελλάδα. 13. Αθήνα: Εκδόσεις Δομή. 2006.
- Ντάσιος, Τάκης (1999). Στ'Άγραφα. Αθήνα: Εκδόσεις Μίλητος. ISBN 960-8460-13-1.