Κεστοράτι

οικισμός της Αλβανίας

Συντεταγμένες: 40°7′3″N 20°11′59″E / 40.11750°N 20.19972°E / 40.11750; 20.19972

Το Κεστοράτι (αλβανικά: Qestorat) είναι χωριό και κοινότητα του πρώην δήμου Λιούντζη στο Νομό Αργυροκάστρου στη νότια Αλβανία. Κατά τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης του 2015, έγινε μέρος του δήμου Αργυροκάστρου.

Κεστοράτι
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κεστοράτι
40°7′3″N 20°11′59″E
ΧώραΑλβανία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Αργυροκάστρου
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
ώρα Κεντρικής Ευρώπης
θερινή ώρα Κεντρικής Ευρώπης
UTC+02:00 (θερινή ώρα)

Από το 1874 έως το 1891 το χωριό φιλοξένησε την ελληνική Ζωγράφεια Διδασκαλεία, εκπαιδευτικό ίδρυμα που περιλάμβανε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σχολεία αρρένων και θηλέων και ακαδημία δασκάλων και λειτουργούσε με τα προσωπικά έξοδα του ντόπιου ευεργέτη Χρηστάκη Ζωγράφου.[1] Σήμερα αυτό το ίδρυμα στεγάζει το μουσείο της Λιούντζη.[2]

Δημογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Το Κεστοράτι κατοικείται πλειοψηφικά από Βλάχους, με μειονότητα Ορθόδοξων Αλβανών και Μουσουλμάνων Αλβανών.[3] Η παρουσία των Βλάχων στο Κεστοράτι χρονολογείται από την κομμουνιστική περίοδο.[4][5]

Αξιοσημείωτα πρόσωπα

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Σακελλαρίου Μ. Β.. Ήπειρος, 4000 χρόνια ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού Εκδοτική Αθηνών, 1997. (ISBN 978-960-213-371-2), σελ. 308
  2. Ζιλ ντε Ραπέ. Better than Muslims, not as Good as Greeks: Emigration as experienced and imagined by the Albanian Christians of Lunxhëri The New Albanian Migration. Brighton-Portland, Sussex Academic Press (2005), σελ. 15
  3. Καλλιβρετάκης, Λεωνίδας (1995). "[http://helios-eie.ekt.gr/EIE/handle/10442/8696 Η ελληνική κοινότητα της Αλβανίας υπό το πρίσμα της ιστορικής γεωγραφίας και δημογραφίας." Νικολακόπουλος Ηλίας, Κουλουμπής Θεόδωρος A. & Θάνος M. Βερέμης (εκδ.). Ο Ελληνισμός της Αλβανίας. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. σελ. 51. "ΑΧ Αλβανοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, AM Αλβανοί Μουσουλμάνοι, Β Βλάχοι"; Αλβανοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί"; σελ.57. "QESTORATI ΚΕΣΤΟΡΑΤΙ 330 Β + αχ/αμ"
  4. Καλ, Τέντε (1999). Ethnizität und räumliche Verbreitung der Aromunen in Südosteuropa. Universität Münster: Institut für Geographie der Westfälischen Wilhelms. ISBN 3-9803935-7-7.  σελ. 133. R. Rrămăn (Aromunen mit der Eigenbezeichnung Rrămăn = Farscheroten, Arvanitovlachen)"; σελ. 146. "Qestorat... einige familie R; zu kommunischtischer Zeit angesiedelte aromunische Bevölkerungsgruppen aus südostalbanischen Gebirgen und aus Greichenland."
  5. Ντε Ραπέ, Ζιλ (2005). «Better than Muslims, Not as Good as Greeks: Emigration as Experienced and Imagined by the Albanian Christians of Lunxhëri». Στο: Κινγκ, Ράσελ. The New Albanian Migration. Brighton-Portland: Sussex Academic. ISBN 9781903900789.  σελ. 7.