Κεχρινιά Αιτωλοακαρνανίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 38°49′16″N 21°13′50″E / 38.82111°N 21.23056°E / 38.82111; 21.23056

Η Κεχρινιά είναι ημιορεινό χωριό στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας με υψόμετρο 380 μέτρα[2].

Κεχρινιά
Κεχρινιά is located in Greece
Κεχρινιά
Κεχρινιά
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΑιτωλοακαρνανίας
ΔήμοςΑμφιλοχίας
Δημοτική ΕνότηταΑμφιλοχίας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεάς Ελλάδας
ΝομόςΑιτωλοακαρνανίας
Υψόμετρο380
Πληθυσμός
Μόνιμος322
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας305 00
Τηλ. κωδικός26420

Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία

Η Κεχρινιά βρίσκεται στις πλαγιές του όρους Πεταλά (Θύαμον), βορειοανατολικά της λίμνης Αμβρακίας σε απόσταση 14,5 χλμ. ΝΑ. από την Αμφιλοχία. Πρόκειται για γραφικό χωριό με αρκετά παλιά πέτρινα σπίτια και σοκάκια του οποίου οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία[3]. Από το 2008 με πρωτοβουλία του Αγροτικού Συνεταιρισμού «Ένωση» Αγρινίου λειτουργεί σύγχρονη γαλακτοβιομηχανία[4]. Στην περιοχή υπάρχουν σημαντικά ίχνη κατοίκησης (ερείπια κάστρου, δεξαμενή, τάφοι) από την μυκηναϊκή εποχή. Στο χωριό αναφέρονται οι περιηγητές Leon Henzey στο βιβλίο του "Το Όρος Όλυμπος και η Ακαρνανία" και ο συνταγματάρχης William Martin Leake "Ταξίδι στη Βόρεια Ελλάδα" όταν επισκέφθηκαν την περιοχή (γύρω στα 1800) γράφοντας ότι συνάντησαν στη περιοχή ερείπια αρχαίων κατοικιών. Στο όρος Πεταλάς λίγο πριν το χωριό από την είσοδο της Αμφιλοχίας, βρίσκεται το μη επισκέψιμο σπήλαιο "Πουρνάρια" και στο δρόμο προς τον οικισμό Κάναλος το σπήλαιο "Σπιρτούλη"[5]. Η περιοχή είναι γνωστή για τα ονομαστά "Άγρια Άλογα του Πεταλά", τα οποία ζουν ελεύθερα σε πολυπληθείς αγέλες και θεωρείται ότι ανήκουν σε σπάνια ράτσα της οροσειράς της Πίνδου[6].

Η αρχαία Μπελιχρηνιάσσα
Επεξεργασία
 
Ο Άγιος Ιωάννης της Κεχρινιάς.

Η αρχαία πόλη της Μπελιχρηνιάσσας βρίσκεται νοτιοανατολικά του χωριού προς τον οικισμό Κάναλος. Θεωρείται, σύμφωνα με ορισμένους, ως μία από τις πέντε πόλεις του αρχαίου κράτους της Αμφιλοχίας, ενώ σύμφωνα με άλλους ότι ανήκε στην αρχαία χώρα των Αγραίων. Έχουν βρεθεί τείχη αρχαίου κάστρου, μία αρχαία κυκλική δεξαμενή καθώς και αρκετοί μυκηναϊκοί τάφοι[3]. Οι πιο σημαντικοί είναι στη τοποθεσία "Μέγα Βουνί", όπου βρέθηκε θολωτός τάφος που χρονολογείται μεταξύ 1400 - 1100 π.Χ.[7] καθώς και αυτός σε έργα της επαρχιακής οδού Κεχρινιά - Λεπενού που πιθανολογείται ότι εκεί πρέπει να βρισκόταν το νεκροταφείο της αρχαίας πόλης[5].

Διοικητικά στοιχεία

Επεξεργασία

Επίσημα αναφέρεται το 1836 να προσαρτάται στον τότε δήμο Αμβρακίας. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 συστήνεται κοινότητας Κεχρινιάς και ο οικισμός ορίζεται έδρα της[8]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τους οικισμούς Μακρυχώρια, Κομποθέκλα, Κάναλος, Άγιοι Θεόδωροι και Φαλαγγιάς αποτελούν την Τοπική Κοινότητα Κεχρινιάς που ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Αμφιλοχίας του Δήμου Αμφιλοχίας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ως κοινότητα έχει πληθυσμό 762 κατοίκους, ενώ ως οικισμός 488[9].

Στην τελευταία απογραφή του 2021 η Δημοτική Κοινότητα της Κεχρινιάς έχει πληθυσμό 526 κατοίκους.

Προσωπικότητες

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. «Κεχρινιά Αιτωλοακαρνανίας». Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 17. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996, σελ. 80. 
  3. 3,0 3,1 «On-line Τουριστικός Οδηγός του Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας». www.valtosprovince.com. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2019. 
  4. «Amfigal | απ'τον τόπο μας». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2019. 
  5. 5,0 5,1 «Κεχρινιά :: Mpoukanews». www.mpoukanews.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2019. 
  6. «Τα άγρια άλογα του Πεταλά Λεπενούς». www.epoxi.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2019. 
  7. ΛΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-08-01. https://web.archive.org/web/20190801084634/https://www.culture.gr/anaskafes/pdfs/LST_EPKA.pdf. 
  8. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτωνwebsite=ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2019. 
  9. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10714 (σελ. 240 του pdf)