Κιούζα (Ιταλία)
Συντεταγμένες: 46°38′23.726″N 11°33′58.860″E / 46.63992389°N 11.56635000°E
Η Κιούζα (ιταλικά: Chiusa, προφέρεται: [ˈkjuːza]) ή Κλάουζεν (γερμανικά: Klausen, προφέρεται: [ˈklaʊ̯sn̩]) αποτελεί κωμόπολη της Ιταλίας με 5.144 κατοίκους. Βρίσκεται στην Αυτόνομη επαρχία του Μπολτσάνο στις Δολομιτικές Άλπεις κι απέχει 30 χλμ. από το Μπολτσάνο.
| Κιούζα | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Κιούζα | ||
.svg) | ||
| Χώρα | Ιταλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο | |
| • Μέλος του/της | Ομορφότερα χωριά της Ιταλίας | |
| Έκταση | 51,29 km²[1] | |
| Υψόμετρο | 523 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 5.196 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] | |
| Ταχ. κωδ. | 39043 | |
| Τηλ. κωδ. | 0472 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Το 91,11% των κατοίκων μιλά Γερμανικά, το 8,29% Ιταλικά και το 0,60% Λαδινικά[3]. Συνδέεται με την υπόλοιπη Ιταλία μέσω του αυτοκινητόδρομου Α12.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΤο ιταλικό όνομα της πόλης Chiusa σημαίνει «κοντά σε ρυάκι» και προέρχεται από το λατινικό "clauas". Αναφέρεται πρώτη φορά το 1027 με τα ονόματα Clausa ή Clusa[4][5].
Στην περιοχή χτίστηκε αρχικά το μοναστήρι "Ζέμπεν" που μεταξύ 800 και 1000 έγινε επισκοπή. Αργότερα πέρασε στην δικαιοδοσία της Επισκοπής του Μπρίξεν, ενώ γύρω από το μοναστήρι χτίστηκε σταδιακά η πόλη. Μέσα στο μοναστήρι των καπουτσίνων μοναχών υπάρχει άγαλμα του "Joachim Haspinger", ο οποίος πολέμησε στο πλευρό του Αντρέας Χόφερ.
Μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο ανήκε στην Αυστρία, όπως κι όλο το Νότιο Τιρόλο, οπότε και καταλήφθηκε από τα Ιταλικά στρατεύματα κι έκτοτε ανήκει στην Ιταλία.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ Astat informazioni N.17 - agosto 2002
- ↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004
- ↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. I, Bolzano: Athesia, 1995, p. 193. ISBN 88-7014-634-0
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Helmut Flachenecker, Hans Heiss, Hannes Obermair, Stadt und Hochstift: Brixen, Bruneck und Klausen bis zur Säkularisation 1803 / Città e principato: Bressanone, Brunico e Chiusa fino alla secolarizzazione 1803, Bolzano, Athesia, 2000. ISBN 88-8266-084-2
- Florian Sonneck, Der Künstlerkreis in Klausen 1870-1914, Bolzano, Athesia, 2005. ISBN 978-88-8266-233-2
- Andreas Maier, Klausen: Roman, 2ª edizione, Francoforte, Suhrkamp, 2006. ISBN 3-518-45569-9
- Andrea Vitali, "Clausa sub Sabione sita" - Sabiona e Chiusa nel cuore della Val D'Isarco, Bressanone, A. Weger, 2009.
- Andreas Maier, Klausen: A Novel, translated by Kenneth J. Northcott. Rochester, NY: Open Letter, 2010. ISBN 978-1-934824-16-0