Οι κόλυμβοι, γνωστοί και ως θαλασσοβούτια, κολύμπρια ή βουταναριές είναι ομάδα υδρόβιων πτηνών της τάξης των Κολυμβόμορφων, που απατώνται σε πολλά σημεία της Βόρειας Αμερικής και της βόρειας Ευρασίας.

Κόλυμβος
Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων:
37–0Ma
?Ύστερο Ηώκαινο-σήμερα
Παγοβούτι (Gavia immer)
Παγοβούτι (Gavia immer)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Πτηνά (Aves)
Τάξη: Κολυμφόμορφα (Gaviiformes)
Οικογένεια: Κολυμφίδες (Gaviidae) Coues, 1903
Γένος: Κόλυμφος (Gavia) (Forster, 1788)
Συνώνυμα

Οικογένειας:
Colymbidae Vigors, 1825
Colymbinae Bonaparte, 1831
Urinatores Vieillot, 1818
Urinatoridae Vieillot, 1818
Urinatorides Vieillot, 1818


Γένους:
Colymbus Linnaeus, 1758
Urinator Lacépède, 1799

Ονοματολογία Επεξεργασία

Η επιστημονική ονομασία του γένους, είναι λατινική και, στην κυριολεξία σημαίνει «γλάρος», gāvĭa, ae, f. (=λάρος), I a bird, perh. the seamew, Plin. 10, 32, 48, § 91; 10, 74, 95, § 204; App. M. 5, p. 171., αγνώστου λοιπής αιτιολογίας.[1] Οφείλεται στον περίφημο Ρωμαίο φυσιοδίφη Πλίνιο τον Πρεσβύτερο.[2] 

Βιολογία Επεξεργασία

Τα πουλιά αυτά είναι επιδέξιοι βουτηχτές και κολυμπούν εύκολα στο νερό. Κολυμπούν χαμηλά, με κάπως βυθισμένο σώμα (σαν κορμοράνοι), αλλά πλέουν ψηλότερα όταν αναπαύονται ή καθαρίζονται. Στην ξηρά κινούνται με μεγάλη δυσκολία, επειδή τα πόδια τους είναι κοντά και αρκετά προς τα πίσω σε σχέση με τον κορμό. Έχουν μακρύ σώμα και λαιμό.

Ψαρεύουν βουτώντας απαλά, συχνά παραμένουν βυθισμένα μέχρι ένα λεπτό ή και περισσότερο, καλύπτοντας μεγάλες αποστάσεις υποβρυχίως. Προτού βουτήξουν συχνά ελέγχουν αρκετή ώρα το βυθό από την επιφάνεια με το κεφάλι βυθισμένο.

Αναπαράγονται κυρίως σε λίμνες, σε δάση ή στην τούνδρα, με σταθερή στάθμη νερού. Η φωλιά είναι ένα ρηχό βαθούλωμα κοντά στο νερό. Ξεχειμωνιάζουν στις ακτές και σε κλειστούς κόλπους, μερικές φορές σε μεγάλες αραιές συγκεντρώσεις, αλλά συνήθως τα βλέπουμε μοναχικά ή σε μικρές ομάδες. Μεταναστεύουν (Απρ.-Ιούν. και Σεπτ.-Νοέμβρ.) ταξιδεύοντας κυρίως πάνω από τη θάλασσα, μοναχικά ή σε αραιά κοπάδια, ποτέ σε πυκνούς σχηματισμούς. Όταν ο άνεμος είναι ασθενής ή ούριος, συχνά πετούν ψηλά σε ευρεία γραμμή, με συνεχή χτυπήματα των μακριών στενών φτερούγων.

Είδη Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμος 8, σελ. 345
  • Killian Mullarney, Lars Svensson, Dan Zetterström, Peter J. Grant, Τα Πουλιά της Ελλάδας Της Κύπρου και της Ευρώπης, ΕΟΕ, 2015 (2η Έκδοση)