Κυβερνήτης (Ηνωμένες Πολιτείες)
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας Κυβερνήτης, υπηρετεί ως αρχηγός της πολιτείας και ως επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας (κυβέρνησης) σε κάθε μία από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ και τα 5 εξαρτημένων εδαφών των ΗΠΑ. Έτσι, οι κυβερνήτες, είναι υπεύθυνοι για την εφαρμογή των πολιτειακών νόμων καθώς και για την ηγεσία και τη λειτουργία των πολιτειακών εκτελεστικών κλάδων.
Ως επικεφαλής των πολιτειών, οι ίδιοι προωθούν και ακολουθούν αναθεωρημένες ή νέες πολιτικές και προγράμματα, τα οποία γίνονται εφικτά μέσω εκτελεστικών εντολών, εκτελεστικών προϋπολογισμών, νομοθετικών και νομοπαρασκευαστικών προτάσεων, καθώς και μέσω αρνησικυρίας (βέτο). Οι κυβερνήτες, εκτελούν και διαχειρίζονται τις ευθύνες και τους στόχους, την ηγεσία τους, με την υποστήριξη και τη βοήθεια των επικεφαλής των πολιτειακών υπουργείων και οργανισμών, πολλοί από τους οποίους, οι κυβερνήτες δύναται να διορίζουν. Επιπλέον, οι περισσότεροι κυβερνήτες, έχουν την εξουσία να διορίζουν δικαστές πολιτειακών δικαστηρίων.
Όλες οι πολιτείες, εκτός από 5 πολιτείες (Αριζόνα, Όρεγκον, Νιου Χάμσαϊρ, Μέιν και Ουαϊόμινγκ), έχουν Αντικυβερνήτες. Οι Αντικυβερνήτες, διαδέχονται πλήρως το αξίωμα του Κυβερνήτη σε περίπτωση που ο Κυβερνήτης παραιτηθεί, αποβιώσει ή καθαιρεθεί, σε 43 πολιτείες (εκτός από την Μασαχουσέτη και τη Δυτική Βιρτζίνια, στις οποίες διαδέχονται τα καθήκοντα αλλά όχι το αξίωμα).[1]
Ρόλοι και εξουσίες
ΕπεξεργασίαΟι πολιτείες των ΗΠΑ, αποτελούν ημιαυτόνομες δημοκρατίες, οι οποίες μοιράζονται την εξουσία και την κυριαρχία τους με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτές, διαθέτουν μια σειρά από καθορισμένες εξουσίες και δικαιώματα που πηγάζουν από το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες καθορίζουν και ρυθμίζουν τις διαπολιτειακές εμπορικές σχέσεις, την διεξαγωγή εκλογών, τη δημιουργία τοπικών (πολιτειακών) κυβερνήσεων, καθώς και την επικύρωση συνταγματικών τροποποιήσεων.
Κάθε πολιτεία, διαθέτει δικό της Σύνταγμα, το οποίο βασίζεται σε δημοκρατικές βάσεις και αρχές. Η πολιτειακές κυβερνήσεις, αποτελούνται από τρεις κλάδους: τον εκτελεστικό, τον νομοθετικό και τον δικαστικό. Επίσης, λόγω ότι υπάρχει κοινή εξουσία (πολιτείας και ομοσπονδιακής κυβέρνησης), οι Αμερικανοί, είναι ταυτόχρονα πολίτες της ομοσπονδιακής δημοκρατίας των Ηνωμένων Πολιτειών, και πολίτες της πολιτείας στην οποία διαμένουν.
Ο Κυβερνήτης
ΕπεξεργασίαΣε όλες τις πολιτείες και τα εδάφη (πλέον), οι Κυβερνήτες εκλέγονται ύστερα από άμεση ψηφοφορία και σε 48 από τις 50 πολιτείες (εκτός από το Νιου Χάμσαϊρ και το Βερμόντ που εκλέγονται ανά δύο χρόνια) εκλέγονται ανά τέσσερα χρόνια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο Κυβερνήτης έχει σημαντικές πρακτικές εξουσίες, αφού μπορούν να ασκήσουν βέτο σε νόμους καθώς και σε προϋπολογισμούς (μία εξουσία που δεν κατέχει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ).[2]
Το βέτο, σε πολλές πολιτείες μπορεί να παρακαμφθεί με την τις ψήφους των πολιτειακών νομοθετικών σωμάτων (πολιτειακή Βουλή και πολιτειακή Γερουσία), με πλειοψηφία δύο τρίτων (2/3) ή πλειοψηφία τριών πέμπτων (3/5). Στο Τενεσί, στην Ιντιάνα, στην Αλαμπάμα και το Κεντάκι, το βέτο μπορεί να παρακαμφθεί με απλή πλειοψηφία (50%+1), καθιστώντας το σχεδόν ανίσχυρο. Επιπλέον, 47 από τις 50 πολιτείες, εάν υπάρχει κενή θέση σε μία από τις δύο έδρες της Γερουσίας των ΗΠΑ, ο Κυβερνήτης έχει το αποκλειστικό προνόμιο να διορίζει κάποιον στο αξίωμα του Γερουσιαστή, έως ότου διεξαχθούν ειδικές εκλογές για την κάλυψη της έδρας. Οι Κυβερνήτες του Όρεγκον, του Ουισκόνσιν και της Αλάσκας, δεν έχουν αυτό το δικαίωμα.[3]
Ένας πολιτειακός κυβερνήτης, μπορεί να παρουσιάσει μια ετήσια "Κατάσταση της Πολιτείας", με σκοπό να ικανοποιήσει μια συνταγματική διάταξη ότι δηλαδή, ένας Κυβερνήτης, πρέπει να υποβάλλει ετήσια έκθεση (ή σε παλαιότερα συντάγματα που περιγράφονται ως "από καιρό σε καιρό") σχετικά με την πολιτεία ή την κατάσταση της πολιτείας. Οι Κυβερνήτες των πολιτειών, επιπλέον, μπορούν να εκτελούν τελετουργικούς ρόλους, όπως χαιρετισμό αξιωματούχων, ανάθεση πολιτειακών διακοσμήσεων, έκδοση συμβολικών διακηρύξεων ή συμμετοχή στην Πολιτειακή Έκθεση. Ο Κυβερνήτης επίσης, μπορεί να έχει επίσημη κατοικία (η οποία βρίσκεται συνήθως στις πρωτεύουσες των πολιτειών).[4]
Κυβερνήτες
ΕπεξεργασίαΔημογραφικά και τρέχοντα δεδομένα
ΕπεξεργασίαΘητείες
ΕπεξεργασίαΌλοι οι Κυβερνήτες (εκτός από το Νιου Χάμσαϊρ και το Βερμόντ, που υπηρετούν δύο χρόνια), υπηρετούν για τετραετή θητεία.[5]
Ο Κυβερνήτης με την μεγαλύτερη θητεία (μέχρι σήμερα), είναι ο Δημοκρατικός Άντριου Κουόμο της Νέας Υόρκης, ο οποίος επανεξελέγη για τρίτη θητεία το 2018.
Στην πλειονότητα των πολιτειών (36) και σε τέσσερα εδάφη, η θητεία του Κυβερνήτη περιορίζεται χρονικά, ενώ σε 14 πολιτείες, στο Πουέρτο Ρίκο και στον Δήμαρχο της Περιφέρειας της Κολούμπια, οι κατέχοντες το κυβερνητικό αξίωμα, μπορούν να υπηρετούν απεριόριστο αριθμό θητειών. [6]
Δημογραφικά δεδομένα τρεχόντων Κυβερνητών
ΕπεξεργασίαΚόμμα
ΕπεξεργασίαΑπό τον Ιανουάριο του 2021, υπάρχουν 27 Ρεπουμπλικανοί και 23 Δημοκρατικοί Κυβερνήτες πολιτειών. Όσον αφορά τα Εδάφη, υπάρχουν 4 Δημοκρατικοί και 1 Ρεπουμπλικανός Κυβερνήτης. Επιπλέον, η Δήμαρχος της ομοσπονδιακής Περιφέρειας της Κολούμπια, ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα.[7]
Ηλικία
ΕπεξεργασίαΗ μεγαλύτερη ηλικιακά τρέχουσα Κυβερνήτης, είναι η Κέι Άιβι της Αλαμπάμα, η οποία είναι 76 ετών, και ο νεότερος ηλιακά τρέχων Κυβερνήτης, είναι ο Ρον ντε Σάντις της Φλόριντα, ο οποίος είναι 42 ετών.
Σε τριανταπέντε πολιτείες, η ελάχιστη ηλικιακή προϋπόθεση για υποψηφιότητα στο αξίωμα του κυβερνήτη, είναι τα 30 έτη. Σε επτά πολιτείες, είναι 25 έτη, σε μία 21 έτη, και σε πέντε πολιτείες 18 έτη. Η Οκλαχόμα, είναι η μόνη πολιτεία η οποία προϋποθέτει κάποιος να είναι τουλάχιστον 31 ετών.
Φύλο
ΕπεξεργασίαΑπό τον Μάρτιο του 2021, υπάρχουν 42 άνδρες και 8 γυναίκες κυβερνήτες πολιτειών (Γκρέτσεν Γουίτμερ του Μίσιγκαν, Κέι Άιβι της Αλαμπάμα, Κέιτ Μπράουν του Όρεγκον, Κιμ Ρέινολντς της Άιοβα, Λόρα Κέλι του Κάνσας, Μισέλ Λουχάν Γκρίσαμ του Νέου Μεξικού, Τζάνετ Μιλς του Μέιν και Κρίστι Νόεμ της Νότιας Ντακότας). Τέσσερεις εκ των πέντε από τους εδαφικούς κυβερνήτες είναι άνδρες, και η Δήμαρχος της Περιφέρειας της Κολούμπια είναι γυναίκα.
Σεξουαλικός Προσανατολισμός
ΕπεξεργασίαΔύο από τους 50 Κυβερνήτες, είναι ΛΟΑΤΚΙ+: ο Τζάρεντ Πόλις του Κολοράντο (ομοφυλόφιλος), και η Κέιτ Μπράουν του Όρεγκον (αμφιφυλόφιλη).
Φυλή και Εθνικότητα
ΕπεξεργασίαΟι 46 εκ των 50 Κυβερνητών των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι Λευκοί Αμερικανοί Ευρωπαϊκής Καταγωγής. Η Δημοκρατική Μισέλ Λουχάν Γκρίσαμ του Νέου Μεξικού, έχει Λατινική καταγωγή, ο Ρεπουμπλικανός Κρις Σουνούνου του Νιου Χάμσαϊρ, έχει Λατινική, Λιβανέζικη, Παλαιστινιακή, Ιρλανδική και Βρετανική καταγωγή. Ο Δημοκρατικός Ντέιβιντ Άιτζ της Χαβάης, είναι ιθαγενής, και ο Ρεπουμπλικανός Κέβιν Στιτ της Οκλαχόμα έχει καταγωγή από την φυλή των Ινδιάνων Τσερόκι.
Σωματική αναπηρία
ΕπεξεργασίαΟ Ρεπουμπλικανός Γκρεγκ Άμποτ του Τέξας, είναι παραπληγικός λόγω ατυχήματος από το 1984, και έκτοτε μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο.
Μισθός
ΕπεξεργασίαO μέσος μισθός, ενός πολιτειακού Κυβερνήτη για το 2018, ανέρχεται περίπου στα 143.270$ ετησίως (~11.939$/μήνα). Ο υψηλότερος μισθός, είναι αυτός του Κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, που ανέρχεται ετησίως στα 225.000$ (18.750$/μήνα), και χαμηλότερος αυτός του Κυβερνήτη του Μέιν, που ανέρχεται ετησίως στα 70.000$ (5.833$/μήνα).
Τρέχουσα Δημοφιλία
ΕπεξεργασίαΟι 10 πιο δημοφιλείς Κυβερνήτες πολιτειών για το 2020, σύμφωνα με έρευνες των Πανεπιστημίων Χάρβαρντ, Νορθίστερν, Ρούτγκερς και Νορθγουέστερν. [8][9][10]:
# | Όνομα | Πολιτεία | Κόμμα | % |
---|---|---|---|---|
1 | Φιλ Σκοτ | Βερμόντ | Ρεπουμπλικανικό | 76% |
2 | Λάρι Χόγκαν | Μέριλαντ | Ρεπουμπλικανικό | 71% |
2 | Τσάρλι Μπέικερ | Μασαχουσέτη | Ρεπουμπλικανικό | 68% |
3 | Νεντ Λάμοντ | Κονέκτικατ | Δημοκρατικό | 65% |
5 | Γκρέτσεν Γουίτμερ | Μίσιγκαν | Δημοκρατικό | 64% |
6 | Κρις Σουνούνου | Νιου Χάμσαϊρ | Ρεπουμπλικανικό | 63% |
7 | Άντριου Κουόμο | Νέα Υόρκη | Δημοκρατικό | 61% |
8= | Τζον Κάρνεϊ | Ντέλαγουερ | Δημοκρατικό | 60% |
8= | Φιλ Μέρφι | Νιου Τζέρσεϊ | Δημοκρατικό | 60% |
9= | Άντι Μπεσίρ | Κεντάκι | Δημοκρατικό | 58% |
9= | Μάικ ΝτεΓουάιν | Οχάιο | Ρεπουμπλικανικό | 58% |
10 | Τζ. Μπ. Πρίτσκερ | Ιλινόι | Δημοκρατικό | 57% |
Δείτε ακόμα
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Governor (United States)» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2021-04-16. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Governor_(United_States)&oldid=1018138107.
- ↑ «Governor | government official». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021.
- ↑ Graves, W. Brooke; Ransone, Coleman B. (1957). «Review of The Office of Governor in the United States., Coleman B. Ransone, Jr.». The Journal of Politics 19 (4): 655–657. doi: . ISSN 0022-3816. https://www.jstor.org/stable/2126956.
- ↑ «Governor (state executive office)». Ballotpedia (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021.
- ↑ «Term limits in the United States» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2021-03-28. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Term_limits_in_the_United_States&oldid=1014678670.
- ↑ «Term Limits on Governor». U.S. Term Limits (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021.
- ↑ «Fast Facts About America's Governors». Eagleton Center on the American Governor (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021.
- ↑ Lazer, David· Alexi Quintana· Katherine Ognyanova· Matthew A. Baum· John Della Volpe· James Druckman· Roy H. Perlis· Mauricio Santillana· Hanyu Chwe· Matthew Simonson· Jon Green· Jennifer Lin (2020). The state of the nation: A 50-state COVID-19 survey report #12: executive approval update. USA. σελ. 1-14.
- ↑ «National Survey: Americans' Approval of Governors' Ability to Handle COVID-19 Continues to Decline». news.northwestern.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021.
- ↑ «Governor Rankings». Morning Consult (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021.